Kutsal Savunma Yıllarında Değerlerin Tecellisi-4

Bu bölümde cihat kavramı ve bu kavramın kutsal savunma yıllarındaki tecellisi ile ilgili konuşacağız.

Allahu Teala Maide suresinin 105'inci ayetinde şöyle buyurmuştur:" یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ عَلَیْکُمْ أَنفُسَکُمْ لاَ یَضُرُّکُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ

"﴾105﴿ Ey iman edenler! Siz kendi sorumluluklarınıza dikkat edin. Siz doğru gittiğiniz takdirde yanlış yola sapanlar size zarar veremez. Hepinizin dönüşü Allah’adır ve yapmakta olduğunuz her şeyi o zaman Allah size bildirecektir."

Nefis ile cihat kelimesi  ilk kez  Allah Resulü sahabesinin  cihat ve görevlerinden Medine'ye geri dönüp toplu olarak Allah Resulünün yanına gittikleri zaman  ortaya çıktı.  Allah Resulü onları teşvik ederek şöyle buyurmuştu:"   Aferin! Küçük savaştan dönüp büyük savaşa da katılmak isteyenlere selam olsun. " 

Bunu duyan sahabe sordular:" Ey Allah'ın Resulü! Büyük savaş da nedir? " Hz. Muhammed saa ise şöyle buyurdu:" Nefis ile mücadele ve ona karşı cihat etme.  "

Ardından da en büyük cihadın  insanın kendi nefsine karşı başlattığı mücadele olduğunu buyurdular.  

Peygamber Efendimizin bu sözleri  iç düşman ile savaşmanın dışarıdaki düşman ile savaşmaktan daha önemli olduğunu gösteriyor. İşte burada nefis ile mücadele etmenin önemi ortaya çıkmaktadır. 

İslami öğretilere göre  insan iki tür cihat yapabilir. Küçük ve büyük cihat.  En zoru ise büyük cihat yani nefis ile mücadele cihadıdır.  Kimliğimizi, batınımızı koruyan cihattır. Büyük cihat  insanın vücudundaki  şehvetler, haylazlıklar, tembellikler, ihtiras ve kötülükler ile mücadele etmesidir..  İnsanın içindeki şeytan ile sürekli olarak mücadele etmesi ve kötülüklere yönelmemek için iç güdülerini dizginlemesidir. "

Küçük cihat ise  savaş ve çatışma meydanında  düşmana karşı mücadele vermektir.  İran milletinin de dayatılan savaşta zaferinin en önemli  etkeninin   aslında büyük cihat olduğunu belirtmeliyiz.   Şehitler nefsin kurduğu  mayın tarlaları ve alanlarından geçmeselerdi zaten  cephede gerçek mayınlar ve patlayıcıları da geçemezlerdi. 

Şehit Ali Çitsazan ise bu hususta şöyle diyor:"   Ancak kendi nefsinin dikenli tellerinden kurtulan biri   düşmanların dikenli tellerinden de kurtulabilir.  Nefsinizin dikenli tellerinden kurtulduktan sonra buralardan geçebilirsiniz. "

Kutsal Savunma yıllarındaki savaşa katılan savaşçılar ve mücadeleciler de   savaşa özel bir şekilde bakıyorlardı.  Onlar  savaşa arifane açıdan bakıp  savaş meydanını  hak ve batılın karşı karşıya geldiği saha olarak görüyorlardı.  İranlı şehitler,  şehitlerin efendisi İmam Hüseyin as gibilerini  model seçerek  savaşa ve cihada katılmışlardı.  Onlar her türlü maddi şeye göz yummuşlardı.  Dünyevi bağlılıklarını  bir kenara bırakıp sırf hak ve batıl arasındaki savaşta hakkına zafere kavuşmasını hedeflemişlerdi.  

Mücadeleciler arasında  cephelerde faziletlerin özü sayılan arif ve aydın insanlar vardı.   Bunlar  ruhsal temizlikleri ve nefislerini terbiye etmelerinden dolayı Allah'a vurulmuş ve ona aşık olmuşlardı.   İşte bu kesim kılavuzluk görevi yaptılar. Onlar ilahi feyzin indirilmesinin sebebi idiler.   

Şehit Morteza Turecizade hakkında yazılan Ya Zehra kitabının bir kısmında şu ifadelere yer verilmiştir:"   Muhammed ilginç şeyler yapardı.  Nefsini dizginlemek için gereken her şey.... Sabah ve akşam namazında  da çok garip görünürdü.  Son zamanda  geceleri daha fazla ibadetle geçiriyordu. "   

" Vurulmuşluğun Uzun Hikayesi "  isimli kitapta da şöyle okuyoruz:"    Mücadele verenler arasında  özel bir durum söz konusu idi.  Mücadelecilerimizin  yalvarışları ve yakarışları Baasçıların  açtıkları ateş karşısında kalkan gibiydi. " 

İslam İnkılabının kurucu lideri İmam Humeyni'nin öğrencilerini   arif ve muhlis kullara çeviren de Allahları ile kurdukları bu samimi ilişkilerdi.  İmam Humeyni ise mücadeleciler hakkında şöyle buyurmuştu:"   Ben her zaman seferber güçlerin  samimiyetini ve halis-muhlis duruşlarına gıpta ettim.  Allah'tan onlarla beraber kıyamet günü haşredilmemi istiyorum. "   

İslam İnkılabı Lideri Ayetullah Seyyid Ali Hamanei ise    bu özelliğe dayanarak   dayatılan savaşı diğer savaşlardan farklı görerek şöyle buyurmuşlardır:"  Bizim cephelerimizin  dünyadaki savaş cephelerinden farkı ibadet mihrabı  ve maneviyat dolu olmasıdır.  Bizimkiler sırf savaş cephesi değildi. Dua, yalvarış, ibadet ve Allah'ı zikretme ve  ona yakınlaşma ortamı idi. " 

Kuşkusuz  Irak Baas Rejiminin İran'a dayattığı savaşta  İran'ın zafer elde etmesinin en önemli etkeni   morallerin maneviyatla dolması ve mücadelecilerin nefislerini dizginlemesi oldu.  Hz. Ali as'ın takva sahipleri ile ilgili sözleri bu mücadelecileri ne kadar da güzel anlatmaktadır:"  Onlar  geceleri ibadet eden gündüzleri de aslan gibi mert olanlardır. "

Şehit Mehdi Zeyneddin'in en önemli özellikleri arasında onun operasyonlarda ön safta yer alması, gündüz bile düşman ile karşı karşıya gelmesi ve  en zor düşman baskınlarına karşı direnmesine değinmek mümkün.  Böyle bir moralin temeli ve kökü iman ve Allah'a inanmakta aranmalıdır.  Onun sürekli mücadelesi Allah içindi. Hiçbir zaman  ruhunda yorgunluk ve bitkinlik görülmedi.  Şehit Zeyneddin   bu sürekli çabalarının yanında  dini mustahap görevlerini de unutmuyordu.  Savaş sahasının kutsal bir mekan olduğunu  insanın burada Allah'a daha da yakınlaştığını düşünüyordu.  

Şehit Zeyneddin her daim mücadelecilere   nefislerini dizginlemeleri ve büyük cihada yönelmeleri tavsiyesinde bulunurdu.   Her zaman abdestli olmaya çalışırdı.  Diğerlerine de  her zaman abdestli olmayı tavsiye ederdi.   Namazın, vaktinde kılınmasını isterdi.  Kuran-ı Kerim ile haşır neşir olup ayetleri ezberlemeye çalışırdı.    

İslam İnkılabı Lideri Ayetullah Seyyid Ali Hamanei ise kutsal savunma yıllarındaki bu kadar değerli bir bakışın bilinçli inanmak semeresi olduğunu düşünerek şöyle buyurmuştur:"   Ne olur da bir mücadeleci, bir genç ve bir insan  farklı sahalarda  bu kadar aydın bir bakışa sahip olabilir?  Tabii ki bilinçli inanma gücü.  Kıymetlilerim!  mücahitlerimizdeki bu bilinçli iman gücü   tehlikeye meydan okumalarına neden oldu.   Komutanlarımızı  bir dakika bile kendi rahatlarını düşünmeyerek tehlikeyi gözardı etmelerine yönlendirdi.  Gündüz gece çabalayıp emek veriyorlardı.  Kendi haysiyetlerini göz ardı edip Allah için, İslam'ın hedefleri uğruna, Müslüman milletin yüceltilmesi ve özgürlüğü için hayatlarını feda ettiler. "

İran'ın Güney Batı'sındaki Hurremşehir  düşman tarafından işgal edildiği dönemde  herkes hüzünlü ve bitkindi. Düşman ise  destek aldığı dış kuvvetlere dayanarak  Hurremşehr'e yerleşmeyi planlıyordu.  İslam ordusu mücadelecileri ise   tanklar ve gelişmiş silahlar karşısında   tüfek ile savaşıyorlardı.  Ancak imanları ve dik duruşları tamdı.  Bu gençler   elleri boş bir şekilde ancak iman ve umut dolu gönülleri ile  gelişmiş silahları olmadan , savaş eğitimi bile görmeden  sahaya ayak bastılar ve düşmanı darmadağın ettiler.  Şimdi de dayatılan savaşın üstünden 40 yıl kadar süre geçmesine rağmen   cephelerde insanların kendilerini yetiştirmesi  tadı bugün de savaş görmeyen genç nesilde etkisini bırakmıştır.   Yeni nesil  her kriz için kendini hazır tutmaya çalışıp  ülkedeki güvenlik ve huzuru korumayı kendi görevi edinmiştir.