وضعیت پاکستان به سمتی پیش می رود که دولت اسلام آباد مجبور به مذاکره با طالبان پاکستانی شود
کارشناس سیاسی افغان گفت: وضعیت پاکستان هم مانند وضعیت گذشته افغانستان به سمتی پیش می رود که دولت اسلام آباد مجبور به گفت و گو با طالبان پاکستانی شود.
محمد سرور جعفری در گفت و گو با بخش خبر رادیو دری اظهار داشت: اگرچه در حال حاضر حساسیت های شدیدی در بین مردم و دولتمردان پاکستان در خصوص گفت و گو با تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) وجود دارد اما به نظر می رسد که اوضاع در حال تغییر است و با افزایش ناامنی ها دولت اسلام آباد هم مانند وضعیت گذشته افغانستان مجبور به مذاکره با طالبان پاکستانی شود.
وی در رابطه با اظهارات ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان مبنی بر اینکه اگر دولت پاکستان بخواهد حکومت طالبان در افغانستان حاضر به میانجیگری بین دولت اسلام آباد و تی تی پی است، عنوان کرد:
بیشتر طالبان افغانستانی در دوران مبارزه شان، در آنسوی خط دیورند و مناطق قبایلی پاکستان مستقر شده بودند، از لحاظ اجتماعی، امنیتی و فرهنگی حمایت می شدند و بسترهای لازم فرهنگی برای ادامه مبارزه آن ها فراهم می شد که این روابط نزدیک کار را برای طالبان و درک مشترک طالبان افغانستانی و طالبان پاکستانی آسان می کند. چیزی که برای رسیدن به یک اجماع در مذاکرات کمک کننده است.
این کارشناس سیاسی اظهار کرد به لحاظ امنیتی و اطلاعاتی هم هر دو گروه طالبان افغانستانی و طالبان پاکستانی تجهیزات و حمایت مالی خود را از منبعی واحد دریافت می کنند و این می تواند باعث ایجاد همگرایی بیشتر شده و محور واحدی برای رسیدن به نتیجه باشد.
جعفری افزود: موضوع دیگر این است که طالبان به یک گرایش فکری و ارزشی تبدیل شده اند که نشان می دهد هر دو گروه طالبان در مسیر مشخصی در حرکت بوده و به دنبال نظام اسلامی با قرائت خود در افغانستان و پاکستان هستند. این مسایل می تواند به میانجیگری حکومت طالبان در افغانستان بین دولت اسلام آباد و طالبان پاکستانی کمک کند.
وی یاد آور شد که در اوایل آغاز بحث گفت و گوهای صلح با طالبان در افغانستان مقاومت های بسیار جدی می شد، افکار عمومی حساس بود و دست طالبان را آلوده به خون مردم می دانستند اما کم کم زمینه سازی شد که افکار عمومی در مسیر دیگری حرکت کند، از یک طرف کشورهای منطقه را قناعت دادند که آمدن طالبان منفعت دارد و ثبات تامین می شود و واکنش شدید افکار عمومی در منطقه و افغانستان را هم به یک واکنش نرم نسبت به این موضوع تبدیل کردند و در مواردی حتی قبل از به نتیجه رسیدن گفت و گوها نیروهایی از طالبان وارد شهرها و روستاها شده و با مردم ارتباط برقرار کردند. کشورهای منطقه هم سران طالبان را دعوت کردند و آنان هم به کشورهای مختلف منطقه سفر کردند و به عنوان یک گروه سیاسی رسمیت پیدا کردند.
جعفری بیان داشت: در حال حاضر در پاکستان ترس از افکار عمومی وجود دارد که ممکن است مدیریت برنامه های آینده را با مشکل مواجه کند اما به نظر می رسد مقامات پاکستانی هم کم کم به سمت مذاکره با طالبان پاکستانی پیش بروند.
این کارشناس سیاسی عنوان کرد: اما جنگ ها و درگیری ها هم باید به نقطه اوج خود برسد تا مردم، حکومت و افکار عمومی به این نتیجه برسند که راه دیگری برای حل مساله پاکستان به جز مذاکره وجود ندارد و به آن تن داده شود، مشاهده هم می شود که حملات طالبان پاکستانی در نقاط مختلف پاکستان در حال افزایش است و این نشان می دهد که پاکستان به سمت اوج ناامنی و خشونت در حرکت است.
وی در عین حال گفت: با توجه به جریان هایی که در داخل افغانستان شکل گرفته و تعاملات امنیتی که در سطح منطقه در حال وقوع است به نظر می رسد که یک برنامه استخباراتی برای ناامن سازی مناطق شمالی و مرزهای افغانستان و تغییر بسترهای اجتماعی در درون این کشور در جریان است است تا بتواند جنگ را در نقاط مختلف این کشور سرعت بدهد و کشورهای پیرامون افغانستان و کشورهای منطقه درگیر منازعاتی شوند و به جای اینکه انرژی شان صرف توسعه اقتصادی و اجتماعی شود صرف کنترل مرزها و امنیت خودشان شود.
این کارشناس سیاسی اظهار کرد: به این ترتیب مسایل تجاری، مهاجرتی، فرهنگی و سایر مسایل بین کشورها به شدت دچار آسیب و صدمه می شود. در حال حاضر کشورهای شمالی افغانستان حتی به افغانستانی ها ویزا نمی دهند زیرا نگران نفوذ عوامل نفوذی و استخباراتی به کشورهایشان هستند که باعث آسیب رسیدن به مبادلات فرهنگی و تجارب فرهنگی مشترک می شود و مسایلی که در ذات خود امنیتی نیستند در فرآیند امنیتی شدن قرار می گیرند.
