وضعیت معلولان در افغانستان؛ نیازها، مسؤولیتها و راهحلها
افغانستان سالها درگیر جنگ و بحران بوده و شمار زیادی از افراد معلول براثر این وضعیت و با وجود تلاشهای محدود برای حمایت از معلولان، همچنان با مشکلات فراوانی روبهرو هستند.
به گزارش فیض احمد محمدی خبرنگار رادیو دری، محمد فاضل پورانی رئیس انجمن روشندلان ولایت هرات در گفتگو با رادیو دری، برای رسیدگی به وضعیت معلولین اظهار داشت: باید سیاستهایی برای ایجاد زیرساختها، دسترسی به خدمات آموزشی و اشتغالزایی تدوین شود تا این قشر از جامعه بتوانند زندگی با عزت و مشارکت برابر داشته باشند.
پورانی با تاکید بر اینکه سازمانهای غیردولتی نیز میتوانند با ارائه خدمات حمایتی، آموزش و آگاهیبخشی به بهبود شرایط کمک کنند، تصریح کرد: حکومت ها و نهادهای بینالمللی در زمینه کمک به افراد دارای معلولیت تلاشهایی انجام دادهاند، ولی بهدلیل کمبود بودجه و ضعف مدیریت، نتایج چندان مؤثری به همراه نداشته است.
رئیس انجمن ملی روشندلان در هرات با اشاره بر اینکه، محرومیت از فرصتهای شغلی باعث میشود افراد دارای معلولیت بیشتر احساس انزوا و عدم تعلق کنند، اظهارداشت: این موضوع نه تنها بر وضعیت اقتصادیشان تأثیر میگذارد، بلکه عزت نفس و روحیه آنها را هم تضعیف میکند.
وی عدم دسترسی به منابع درآمدی، این افراد را وابسته به حمایتهای خانواده یا کمکهای خیریه می داند و می گوید: نبود شغل و امکانات مناسب میتواند نگاههای منفی نسبت به افراد معلول را تقویت کند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۲، با صدور قطعنامه ای، ۳ دسامبر را، روز جهانی معلولین( کم توانان) نام گذاری کرد. هدف از نام گذاری این روز رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیت های مختلف و افزایش آگاهی هایی بوده است که می بایست از مساله پیوستن افراد معلول در تمامی جنبه هایِ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگیِ زندگی منتج شود.
برای تغییر وضعیت معلولان نیاز به تغییر نگاه جامعه و مسئولان نسبت به آنان است.