پایان اشغال، آغاز بیداری؛ ضرورت حفظ هویت اسلامی و اصالت فرهنگی افغانستان
با پایان یافتن بیست سال اشغالگری آمریکا و متحدان غربی اش در افغانستان و آغاز دوران بازسازی کشور، حفظ هویت اسلامی و اصالت فرهنگی افغانستان باید بیش از هر موضوع دیگری مورد تأکید قرار گیرد.
در قلب آسیای مرکزی، جایی که کوه‌های سر به فلک کشیده و دشت‌های بی‌کران افغانستان تاریخ‌های خونین و افتخارآفرینی را به حافظه سپرده‌اند، بیست سال اشغال نظامی آمریکا و ناتو همچون زخم ناسور بر پیکره‌ی ملت مسلمان افغانستان باقی ماند. اشغالی که نه‌تنها آزادی را از مردم گرفت، بلکه سعی داشت ریشه‌های فرهنگی، اقتصادی و مذهبی کشور را بخشکاند.
ثابت هروی کارشناس مسائل سیاسی در هرات در گفت‌وگو با رادیو دری، این دوره را یکی از تلخ‌ترین فصل‌های تاریخ معاصر افغانستان می‌داند: «ملت مسلمان افغانستان با صبر، استقامت و جهاد برحق، آمریکا و متحدانش را به زانو درآورد و آنان را وادار به فرار با ذلت ساخت. اما حالا جهاد بزرگ‌تری در پیش است؛ جهاد علیه تهاجم فرهنگی و میراث ویرانگر حضور بیگانگان.»
به باور هروی، تجاوز نظامی تنها یکی از ابعاد پروژه‌ی غرب برای تسلط بر افغانستان بود. آنچه نگران‌کننده‌تر است، تهاجم فرهنگی است که طی این سال‌ها در لایه‌های پنهان جامعه افغان نفوذ کرده است؛ از شیوه‌ی زندگی تا ارزش‌های اخلاقی، از رسانه‌ها تا آموزش، هدف همه یکی بود: تضعیف هویت اسلامی و ملی.
او تأکید می‌کند: «هدف نهایی بیگانگان، تخریب شیرازه‌ی اسلامی، نابودی زیربناهای اقتصادی، و گمراه ساختن نسل جوان از طریق مسموم‌سازی افکارشان بود. امروز، همه‌ی افغانستان –از علما و استادان دانشگاه گرفته تا جوانان و خانواده‌ها– در برابر این یورش فرهنگی مسؤول هستند.»
اکنون که چرخ اشغال متوقف شده، زمان آن رسیده که ملت افغانستان نه تنها با روحیه‌ای تازه به بازسازی اقتصادی و فرهنگی بپردازد، بلکه با تمام توان در برابر هرگونه نفوذ مجدد بیگانگان، چه نظامی و چه فکری، ایستادگی کند.
ثابت هروی می‌افزاید: «مبارزه امروز، حفظ هویت اسلامی و اصالت فرهنگی افغانستان است. نباید اجازه داد تا بار دیگر زمینه برای تجاوز کشورهای بیگانه فراهم شود. غفلت در این زمینه، ممکن است به قیمت از دست رفتن دوباره استقلال فکری و فرهنگی تمام شود.»
این رویدادها، ندای بیدارباشی است برای نسل نو افغانستان. برای آنان که جنگ را تنها در داستان‌ها شنیده‌اند اما اکنون وارث فرهنگی هستند که باید از آن محافظت کنند. راه دشوار است اما ملتی که بیست سال اشغال را تحمل کرد و دشمن را شکست داد، می‌تواند از میراث فکری و دینی‌اش نیز دفاع کند.
