سفره نذر حضرت رقیه (س)؛ تجلی ارادت زائران افغانستانی در بین‌الحرمین
دیشب بین‌الحرمین شاهد صحنه‌ای از عشق و ارادت ناب بود؛ جایی که زائرین مهاجر افغانستانی هشتمین سال پیاپی، سفره نذر حضرت رقیه (س) را به طول ۲۵ متر پهن کردند.
به گزارش غزل حسین زاده خبرنگار اعزامی رادیو دری به عتبات عالیات، در این مراسم معنوی بیش از دو هزار ظرف «شله‌زرد» به نیت نذر مشکل‌گشا و همچنین دو هزار و ۵۰۰ عدد تسبیح و تعداد زیادی عروسک و هدایای دخترانه به عنوان نمادی از مهر و دلدادگی به دختر خردسال کربلا حضرت رقیه (س)، بین زائران حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام توزیع شد.
این سفره نه فقط سفره‌ای از طعام، بلکه گستره‌ای از ایمان، اشک و محبت است؛ پیوندی عمیق میان دل‌های عاشق و کودک سه سالهای که صدای مظلومیتش هنوز در تاریخ طنین‌انداز است.
احسان اصغرزاده مسؤول برگزاری این سفره، درباره جزئیات این برنامه به رادیو دری گفت: حدود هشت سال است که در بین الحرمین این سفره را برپا می کنیم و تمام مصارف این سفره به همت مهاجران افغانستانی تأمین می شود. این سفره از سه متر شروع شد و اکنون به ۲۵ متر گسترش یافته است.
حمید یوسفی از مهاجرین افغانستانی شرکت‌کننده در این سفره درباره این نذر می‌گوید: این سفره واقعا حاجت می دهد و حضرت رقیه (س) ان شاءالله حاجت همه حاجتمندان را روا می کند.
در فرهنگ شیعه، نذر یکی از جلوه‌های زیبای توسل و عشق به اهل‌بیت (ع) است. یکی از این نذرهای رایج، برپایی سفره حضرت رقیه (س) است؛ دختر خردسال امام حسین (ع) که مظلومیتش در واقعه کربلا دل هر انسانی را به درد می‌آورد.
سفره نذر حضرت رقیه، نماد پاکی، عشق کودکانه و ایمان ساده و بی‌ریا است. در این سفره معمولاً غذاهای ساده، نان، پنیر، خرما و شیر چیده می‌شود و با دعا، زیارت عاشورا و ذکر اهل‌بیت (ع) همراه است. برپایی این سفره، فرصتی است برای یادآوری مظلومیت کودکان کربلا و تجدید عهد با راه و رسم آن بزرگواران؛ راهی که با اشک، محبت و معرفت همراه است.
سیدعلیرضا یعقوبی مداح اهل بیت و از حاضران در این مراسم، درباره معنویت خاص این سفره به رادیو دری گفت: حضرت رقیه (س) باب الحوائج هستند و با دستان کوچک خود گره‌های بزرگی را باز کرده اند. ان شاءالله که ما نیز شامل عنایت خاص حضرت رقیه (س) شویم.
محمدعلی اکبری یکی از شرکت‌کنندگان می‌گوید: بسیاری از کسانی که در سالهای گذشته در این سفره شرکت داشته‌اند، حاجت خود را گرفته‌اند. پای این سفره که داخل بین الحرمین پهن می شود، خیلی ها حاجت خود را می گیرند و آنان که حاجت روا می شوند سال بعد به سفره کمک می کنند.
لیلا اکبرزاده مهاجر افغانستانی و از مشارکت‌کنندگان در برپایی این سفره می‌گوید: مهاجرین افغانستانی عشق و ارادت ویژه‌ای نسبت به خانم حضرت رقیه (س) دارند و همین ارادت باعث شد که تصمیم به برپایی چنین سفره‌ای در بین‌الحرمین بگیرند.
سفره نذر حضرت رقیه (س) در دل بین‌الحرمین تنها یک مراسم آیینی نیست بلکه جلوه‌ای از پیوند عمیق فرهنگی و مذهبی مهاجرین افغانستانی با اهل‌بیت (ع) است؛ حضوری پررنگ، بی‌ادعا و آمیخته با عشق که نه‌تنها دل‌های زائران را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه نشان‌دهنده تداوم ارادتی است که از دل غربت برخاسته و به آستان نورانی کربلا رسیده است.
