دوختن قبای امید بر قامت زندگی در کارگاه خیاطی کارآفرین بلخی
بانوی بلخی در کارگاه خیاطی خود برای زنان مهاجر بازگشته به افغانستان زمینه کار به وجود آورده و چراغ امید را در دل آنان روشن کرده است.
به گزارش خیبر ابراهیمی خبرنگار رادیو دری، در گوشه‌ای از ولایت بلخ، زنی با دستان خسته اما پرامید، چراغی از امید برای زنان دیگر برافروخته است. او با راه‌اندازی یک کارگاه کوچک خیاطی، نه تنها برای خودش بلکه برای چندین زن دیگر و مهاجران عودت‌کننده زمینه کار فراهم کرده است.
زنانی که پشت چرخ‌های خیاطی نشسته‌اند تنها نان‌آوران خانواده‌هایشان هستند؛ مادرانی که بار زندگی را به تنهایی به دوش می‌کشند. آنان با دوخت هر پارچه، در واقع تکه‌های امید و آینده فرزندانشان را می‌بافند.
این زنان با لبخندی آمیخته به اندوه و امید می‌گویند که تنها خواسته‌شان فراهم شدن زمینه‌های بیشتر کاری در بخش‌های گوناگون است تا دیگر هیچ مادری مجبور نباشد شب‌ها گرسنگی فرزندانش را ببیند.
در کنار این زنان، شماری از مردان بیجا شده داخلی نیز در همین کارگاه به کار مشغول‌اند؛ مردمانی که جنگ و آوارگی همه چیزشان را گرفته، اما هنوز امیدشان را از دست نداده‌اند.
از سوی دیگر، زنان تجارت‌پیشه در بلخ نیز از دولت و نهادهای مسؤول می‌خواهند که از کار و بارهای کوچک زنان حمایت بیشتری کنند؛ حمایتی که به باور آنان می‌تواند زندگی صدها خانواده فقیر را دگرگون سازد.
این همه در حالی است که روند اخراج مهاجران ادامه دارد و در داخل افغانستان تلاش‌هایی برای فراهم‌سازی زمینه کار و بازگرداندن امید به این خانواده‌ها جریان دارد؛ تلاشی که برای بسیاری تنها راه نجات است.
کارگاه سمبوسه‌پزی در هرات؛ ابتکاری برای توانمندسازی زنان و یاری نیازمندان