قوس 19, 1396 12:30 Asia/Kabul

هرات در غرب افغانستان به عنوان یک شهر فرهنگی و تاریخی، صنعت‌کاران زیادی را در خود جای داده که در این اواخر بسیاری از این هنرها رو به زوال است و هیچ توجهی نیز برای زنده نگهداشتن آن وجود ندارد.

به گزارش خبرنگار رادیو دری، یکی از این صنعت‌ها «خراسی» یا تولید روغن کنجد به شکل بدوی و با استفاده از وسایل و امکانات ابتدایی است که رو به انقراض است و فعالان فرهنگی را نگران کرده‌است.

خراسی آسیاب بزرگی است که با گرداندن شتر برگرد آن و ابزار چوبی دست ساز از کنجد روغن تولید می شود و مورد استفاده مردم قرار می‌گیرد.

این صنعت در ولایت هرات قدمت ۳۰۰ ساله دارد و پیش از این از رونق خاصی برخوردار بود.

اما اکنون شماری از خراسان می‌گویند: این صنعت از سوی دولت و بخش‌های خصوصی حمایت نشده و از ده‌ها آسیاب خراسی هم اکنون ۲ یا ۳ دستگاه باقی مانده و فعالیت دست و پا شکسته‌ای را انجام می‌دهند.

جاوید قربانی مسئول  کارگاه تولید روغن نباتی گفت: با چرخاندن شتر بر گرد این آسیاب روزانه ۱۲ کیلوگرم روغن تولید می‌کند.

وی با ابراز نگرانی از انقراض این صنعت تصریح کرد: یکی دو دهه قبل در ولایت هرات بیش از ۴۰ دستگاه خراسی فعالیت می‌کرد اما حالا هیچ نشانی از آن‌ها دیده نمی شود.

در همین حال جاوید ضرغام آمر فرهنگ ولایت هرات با تاکید بر اینکه صنعت خراسی در این ولایت سابقۀ طولانی و با ارزش تاریخی دارد، گفت: روی آوردن مردم برای استفاده از روغن‌های وارداتی و عدم حمایت دولت از این صنعت از جمله علل رکود آٖن است .

هم اکنون یک کیلوگرم روغن کنجد خالص در بازار هرات بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ افغانی بفروش می‌رسد.

مردم بنا به مشکلات فروان اقتصادی که دامن‌گیر آنان هست از روغن‌های وارداتی که قیمت مناسب‌تری دارد استفاده می‌کنند اما خراس‌داران هرات این روغن‌هارا بی کیفیت دانسته و اضرار آن را بیشتر از فایدۀ‌ آن می‌دانند.

جزئیات بیشتر این خبر در گزارش همکارمان محمدی موجود است.