اعتراض شدید آوارگان داخلی به سبب تخریب خانههایشان
صدها تن از آوارگان داخلی که در کمپ شیدایی در 15 کیلومتری مرکز شهر هرات ، در یک گردهمایی اعتراضی پلیس هرات را متهم می کنند که خانه‌های آنان را تخریب کرده‌است.
به گزارش خبرنگار رادیو دری، این افراد که عمدتا از ولایت‌های بادغیس، غور و فراه به دلیل ناامنی و خشکسالی‌ها به هرات آواره شدند تاکید دارند که شب و روزهای سرد زمستان حالا بدون سرپناه چه باید بکنند!؟
«بی بی گل» که خود سرپرست خانواده‌اش می‌باشد از سرنوشتش شکایت دارد و می‌گوید: 5 کودک 2 تا 6 ساله دارد و تنها نان آور خانواده‌اش می‌باشد.
بی بی گل که اکنون خانه‌اش ویران شده در گوشه‌ای نشسته و اطفالش را زیر چادر کهنه‌ای که دارد جمع کرده‌است.
وی در حالیکه از مسئولان دولتی تقاضا دارد به وضع نابسامان آنان توجه کنند از برخورد پلیس و تخریب اجباری خانههایشان شکایت دارد.
این بانوی آواره‌ِی بادغیسی در حالیکه اشک می‌ریخت گفت: این خانه را با هزاران خون دل برای خود و فرزندانش ساخته بود و حالا هزینه‌ای برای ساخت مجدد آن ندارد و باید زمستان را بدون سرپناه سپری کند.
«آقا گل» کودک 7 ساله‌ای که در حال بیرون کشیدن اسباب منزلش از زیر آوار بود گفت: بولدزرها با بی رحمی خانه‌های محقر آنان را خراب کرده و دارو ندارشان را نیز از بین برده‌اند.
«ناگاهان» پیر زنی 54 ساله است که با بیماری تنفسی دست و پنجه نرم می‌کند.
وی نیز از این اتفاق بشدت خشمگین است و مسئولان دولتی را متهم به برخورد ناشایست با آوارگان داخلی کرد.
ناگاهان گفت: زمانیکه بولدزرها خانههایشان را تخریب می‌کردند زنان و کودکان در خانه‌ها بودند و هیچ رحمی بر آنان نشد.
این بانوی آواره که بنا به گفته خودش از بیم کشته شدن از خانههایشان فراری شدند اکنون در هرات نیز امنیت ندارند و نمی‌دانند به کجا بروند و چند روزی در آرامش باشند.
«حاجی لالی» از برخورد نیروهای امنیتی با آوارگان داخلی به شدت انتقاد کرد وافزود: دولت اگر تصمیمی برای ویرانی خانه‌های آنان دارد باید در هماهنگی با نمایندگان آوارگان صورت گیرد.
«حاجی هاشم» نماینده این آوارگان در کمپ شیدایی به مسئولان دولتی و امنیتی هشدار می‌دهد که به آنان بیشتر از این اجازه نخواهند داد با عزت و آبروی مردم افغانستان بازی کنند.
تا کنون مسئولان دولتی در خصوص این رویداد اظهار نظری نکرده‌اند.
آنگونه که دیده می‌شود مسئولان اداره مهاجرین و عودت کنندگان هرات برای این‌عده از آوارگان داخلی، محلی را در نزدیکی کمپ شیدایی در نظر گرفته‌است و از آنان خواسته شده برای زندگی به این منطقه بروند.
اما نمایندگان آوارگان داخلی در شیدایی می‌گویند: در این محل شرایط برای زندگی مساعد نیست و حتی آب آشامیدنی هم وجود ندارد.
بیش از 30 هزارتن از آوارگان داخلی نسبت ناامنی‌ها و حوادث طبیعی مجبور شده‌اند از ولایت‌های مختلف افغانستان به هرات مهاجر شوند و هم اکنون در بدترین شرایط در کمپ‌های شیدایی، مسلخ، شهرک و میرداوود زندگی می‌کنند.
مقام‌های محلی و امنیتی هرات، برخی از این آوارگان داخلی را به برهم زدن امنیت و دست داشتن درسرقت‌های مسلحانه مسئول می‌دانند.
