وجود طالبان به حضور خارجیها در افغانستان مشروعیت میدهد.
مصاحبه با آقای ظهوری حسینی کارشناس سیاسی
سؤال:همانطور که میدانید توافقنامه بین حزب اسلامی و دولت افغانستان به مرحله نهایی رسید،تحلیل شما در اینباره چیست؟
جواب:توافقنامه بین افغانستان و حزب اسلامی یکی از موافقتنامه های تاریخی در دهه اخیر محسوب میشود.دولت وحدت ملی افغانستان بصورت مشترک و همچنان شورای عالی صلح افغانستان بر اساس ضوابط و مقرراتی که معین کردند موفق شدند با حزب اسلامی به توافق برسند و این توافق به مرحله نهایی رسید و این میتواند امیدهایی را در دل مردم افغانستان ایجاد بکند.صرف نظر از اینکه حزب اسلامی در تاریخ افغانستان مسائل و مشکلات زیادی را به مردم تحمیل کرده است و اکثر مردم افغانستان مخالفتهایی دارند و حضور آقای حکمتیار را به ضرر صلح و امنیت در افغانستان میدانند اما واقعیت اینست که بالاخره راهی برای کشاندن مخالفین مردم افغانستان بسوی صلح و مذاکره باز شده است.این توافقنامه ارزش روانی و عمومی بسیار زیادی دارد و مردم را به این امیدوار میسازد که با تفاهم و توافق میشود بسیاری از مخالفین مسلح را بسوی کمک به مردم افغانستان کشاند.
این توافقنامه ابعاد مثبت خوبی دارد اما بصورت واقعی نمیشود روی آن حساب کرد چراکه بخاطر گذشته حزب اسلامی مردم با نگرانی و شک و تردید به این توافقنامه نگاه میکنند.عدم حضور شخص آقای حکمتیار برای امضای توافقنامه مقداری نگران کننده بود، ولی بهرحال امیدواریم که آقای حکمتیار دیگر هیچوقت به سمت معاندین و مخالفین مردم افغانستان برنگردد.
س:آیا قابل پیش بینی هست که مذاکرات دولت با گروه طالبان هم به نتیجه برسد و آنها هم مانند حزب اسلامی و آقای حکمتیار پای میز مذاکره بنشینند وبا دولت وحدت ملی افغانستان تفاهم نامه امضاء کنند؟
ج:امیدواریم که زمینه ای بوجود بیاید و آنهایی که دلشان برای ملت افغانستان میسوزد و واقعا خود را افغان و مسلمان میدانند با دولت افغانستان کنار بیایند و نظرات خود را از طریق مراجع قانونی پیگیری و اعمال بکنند،اما این بعید به نظر می رسد چراکه حزب اسلامی حکمتیار یک حزب یکدست و منسجم بود که تصمیم گیرنده آن فقط رهبر آن یعنی خود آقای حکمتیار بود اما در گروه طالبان رهبری واحد و منسجمی وجود ندارد،گروههای مختلفی در درون طالبان نفوذ و رخنه کرده اند و اگر ما سوابق مذاکرات با طالبان را نگاه کنیم درمراحل مختلف شورای عالی صلح افغانستان به مذاکره با طالبان نشستند و حتی میانجیگری از طرف کشورهای خارجی هم صورت گرفته اما به نتایج مثبتی ختم نشده است.بهرحال حرکتی که بسوی صلح بوجود آمده میتواند زمینه را مساعد بسازد که حامیان خارجی این گروههای تروریستی و معاند افغانستان هم به این موضوع صحه بگذارند که از طریق مفاهمه و مذاکره میتوانند شرایطی را در افغانستان بوجود بیاورند که اگر خواسته هایی داشته باشند به دست بیاورند.
س:یکی از شروط مهم حزب اسلامی و حتی طالبان بحث خروج نیروهای خارجی از افغانستان بود، با توجه به نیازی که افغانستان چه از لحاظ سیاسی و نظامی و امنیتی و چه از لحاظ مالی و اقتصادی به کشورهای خارجی دارد،نظر شما درباره این خواسته چیست؟
ج:خروج نیروهای خارجی از افغانستان یکی از خواسته های بزرگ ملت افغانستان هم هست،ولی اینکه آقای حکمتیار و گروه طالبان میگویند اگر نیروهای خارجی بروند ما میتوانیم به صلح برسیم باید بگوییم از حرف تا عمل بسیار فاصله است و اگر دقت کنیم میبینیم همین دهشت افکنی ها و جنایاتی که این گروهها در داخل افغانستان انجام میدهند باعث مشروعیت حضور خارجیها در افغانستان میشود و اگر واقعا خواستار این موضوع هستند باید واقعا در صحنه باشند و به مردم افغانستان کمک کنند تا بهانه ای برای حضور خارجیها در افغانستان وجود نداشته باشد.