27 شهریور؛ روز شعر و ادب پارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار
27 شهریور در سالنمای ایرانی به عنوان روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد شهریار نامگذاری شده است.
" سید محمد حسین بهجت تبریزی "، متخلص به شهریار سال 1283 هجری شمسی در شهر تبریز چشم به جهان گشود.
شهریار در سال 1300 برای ادامه تحصیل به تهران رفت و در مدرسه دارالفنون تحصیل خود را ادامه داد سپس وارد مدرسه طب شد که آن را پس از پنج سال تحصیل، رها کرد و به کارهای دولتی در خراسان و سپس تهران مشغول شد.
به گزارش رادیو دری، شهریار در سال 1331 پس از مرگ پدر و مادرش به تبریز بازگشت و تا پایان عمر، سال 1367 در این شهر ماند.
شعر از دوران جوانی در شهریار شکوفه کرد و تا آخرین لحظات عمر، پربار و شکوفا بود.
به باور شهریار « مایه شعر آن تأثیر و ارتعاش لطیفی است که بدون اراده بر روی اعصاب انسان نقش می بندد و دستگاه عصبی شاعر آن را از خود طبیعت یا زندگی تحویل گرفته به صورت شعر ارائه می کند.»
شهریار، تمام قالبهای شعرفارسی را آزموده و در تمامی آنها خوش درخشیده است.
اشعار شهریار لبریز از عواطف عمیق و احساسات رقیق است، و سخنش طبیعی و غیر متکلفانه است.
شعر شهریار وامدار گنجینه غنی فرهنگ و ادب فارسی است.