برادری تاریخی ایران و افغانستان در آیینه غزل؛ درختان سربلند
پیوند تاریخی برادری میان دو ملت ایران و افغانستان، پیوندی است به ریشهداری تاریخ و به استحکام فرهنگ و زبان مادری و در فراز و نشیب ایام، هرگز هیچ اندیشه و دست بدخواهی نتوانسته است در این پیوند کهن، گسستی ایجاد کند.
به گزارش رادیو دری؛ با وجود همه تلاشهای کینه ورزانه برای خدشه دار کردن الفت تاریخی میان ملت ایران و افغانستان، این مهرورزی برادرانه در عمق قلبهای ایرانیان ریشه دارد؛ ریشههایی پایدار که در آیینه فرهنگ و هنر ایرانیان، آشکارا جلوه گر است.
در پی توطئه های اخیر علیه این برادری تاریخی و نیز پس از وقوع زلزله مرگبار هرات، حس همسایه خواهی و نوع دوستی، بار دیگر در دلهای ایرانیان شکوفا شده و این روزها آثار هنری و ادبی بسیاری در این زمینه، آفریده شده است.
«الهام امین» از شاعران ایرانی که از کارکنان رادیو دری است، به تازگی در غزلی با نام «درختان سربلند» به این انس و الفت تاریخی و همدلی همیشگی ایرانیان با برادران همسایه خود پرداخته است.
یکعمر مثل باد پریشان گریستیم
مانند ابرهای زمستان گریستیم
ما با شما کنار زمین های سوخته
بر سفره های خالی بی نان گریستیم
سر روی شانه های هم این قحط سال را
در آرزوی یک نم باران گریستیم
ما با شما به شوق سرابی نفس نفس
بر ریگ های داغ بیابان گریستیم
روزی برای شاخه ترد شکسته ای
در زیر تازیانه طوفان گریستیم
روز دگر به پیکر سرخ ستاره ای
بر روی شانه های خیابان گریستیم
ما و شما اگر چه درختان سربلند
اما همیشه سر به گریبان گریستیم
یک ایل سوگوار که در روزهای داغ
بسیار زیستیم و فراوان گریستیم
خویش همیم و در غم و شادی کنار هم
خندیده ایم از دل و با جان گریستیم
اشکی به چشم های شما حلقه زد اگر
ما با هزار دیده ایران گریستیم
ما زخم های کابل و داغ مزار را
در کوچه های خسته تهران گریستی
موقتی رباب راوی رنج هرات بود
با نغمه دوتار خراسان گریستیم
ما جان هم، پناه هم و سایبان هم
هم داستان و همدل هم، همزبان هم...