زینب بیات: استاد بهمنی خود را در یاد مردم افغانستان ماندگار کرد
شاعر و فعال فرهنگی شناخته شده افغانستانی مقیم ایران گفت شادروان استاد محمد علی بهمنی با شعر همدلانه خود در یاد مردم افغانستان ماندگار شده است.
زینب بیات شاعر و فعال فرهنگی شناخته شده افغانستانی مقیم ایران در مصاحبه با رادیو دری درباره جایگاه شادروان استاد محمدعلی بهمنی در شعر و غزل فارسی گفت: اوایل دهه هفتاد وقتی استاد محمد کاظم کاظمی «مثنوی بازگشت» را سروده بودند این مثنوی یک جریان شعری و یک گفتمان را بین شاعران و ادبای وطن فارسی آغاز کرد و شاعران متعددی به مثنوی استاد کاظمی پاسخ دادند که یکی از عزیزان استاد محمدعلی بهمنی بود و ایشان با این شعر همدلانه، خود را در یاد و خاطرات مردم افغانستان ماندگار کرد:
به عمــر مثنوی ات با تو زیستم شاعر!
و سخـت بدرقـه ات را گریستم شاعـر! ا
اگــرچه در همه جا آسمان همین رنگ است،
قبــول می کنم این جا دل شمـا تنگ است...
خانم بیات افزود: استاد با قریب شصت سال سابقه از پیشکسوتان غزل و ترانه شعر فارسی بودند و هم غزل و هم شعر نیمایی کار کردند و بعضی از ترانه های ایشان را آوازخوانان نامدار ایرانی همچون ناصر عبداللهی و همایون شجریان به زیبایی اجرا کردند که این غزل ها در دل مردم ماندگار شده است.
وی افزود: استاد بهمنی سال ها ریاست شورای شعر و ترانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران را برعهده داشتند و در سال 1378 هم تندیس «خورشید مهر» را به عنوان برترین غزلسرای ایران دریافت کردند.
زینب بیات ادامه داد: یکی از نقش های استاد بهمنی تحولی است که در کنار شاعران پیشکسوت دیگر مانند استاد منزوی در غزل فارسی ایجاد کردند. ایشان زبان و بیان امروزی را وارد غزل فارسی کردند و تجربه‌های زیسته ایشان را در شعر می بینیم از جمله این ابیات که تصویرگری‌های زیبای آن را انسان ها تجربه کرده اند:
در دیگران می‌جویی‌ام اما بدان ای دوست
این‌سان نمی یابی ز من حتی نشان ای دوست...
گفتی بخوان! خواندم، اگر چه گوش نسپردی
حالا که لالم خواستی، پس خود بخوان ای دوست
شاعر افغانستانی مقیم ایران گفت: استاد بهمنی غزل‌های سیاسی، اجتماعی و عاشقانه دارند و یکی از دلایلی که شعرهای زیبای ایشان را آوازخوانان نامدار بسیاری خوانده اند همین تصویرهای زیبای شعراستاد است.
زینب بیات در پایان با گرامیداشت یاد استاد بهمنی گفت: اگرچه ایشان دیگر در بین ما نیستند اما شعرها و آثارشان دل و جان همه فارسی زبانان را می نوازد و بر لبهای ما جاری است.
