ایران: بیگانگان هیچ جایگاهی در ارتقای حقوق بشر ایران ندارند
نماینده ایران در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز چهارشنبه مشروعیت و امنیت ایران را برگرفته از صدا و رای مردم دانست و گفت: در تلاش ایرانیان برای حفظ و ارتقای حقوق بشر، هیچ جایی برای بازیگران بیگانه نیست.
به گزارش ایرنا، «محمد حسنی نژاد» در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پاسخ به گزارش اخیر «جاوید رحمان» گزارشگر شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران تصریح کرد؛ تاریخ امروز هم هرچند در سکوت است اما قطعا جنایت های مستمر حامیان دروغین حقوق بشر را ثبت و ضبط می کند.
«حسنی نژاد» با بیان اینکه ایران براساس صندوق های رای و نظر مردم اداره می شود، تاکید کرد؛ ملت ایران نیازی به دریافت توصیه از مزدورانی ندارد که مرتکب شدیدترین نقض های حقوق بشری تاریخ شده اند.
نماینده ایران در کمیته سوم سازمان ملل خاطرنشان کرد، کشورهایی که جوامع آنها لبریز از نژادپرستی، بیگانه هراسی، اسلام هراسی و شکنجه است، اعتبار اخلاقی لازم را برای اظهار نظر درباره کشوری که صادقانه در پی ارتقای حقوق بشر است ندارند.
«حسنی نژاد» با بیان اینکه همگان از سیاست های تهاجمی و مخرب آمریکا علیه ایران باخبرند، تصریح کرد؛ رویکرد واشنگتن در قبال حقوق بشر، انتخابی، مضر و غلط است.
نماینده ایران در کمیته سوم سازمان ملل همچنین با اشاره به توجه گزارشگر شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران به آثار تحریم ها بر مردم ایران گفت: برای نخستین بار در سالهای زیادی که گزارش های مشابهی تهیه شده است، یک بند از این گزارش به تاثیر تحریم های اقتصادی بر حقوق بشر ایرانیان اختصاص می یابد؛ هر چند خیلی کم و خیلی دیر شده اما ایران این پیشرفت را مثبت ارزیابی می کند.
نماینده ایران در کمیته سوم سازمان ملل تصریح کرد: ایران، در حالی که تمام ماموریت های کشوری را به دلیل سیاسی بودن مردود می شمارد، بر ترویج احترام متقابل و گفت و گو به عنوان راه مناسب برای رسیدگی به هر گونه نگرانی واقعی در مورد حقوق بشر تاکید دارد.
این دیپلمات ایرانی تاکید کرد: ایران به عنوان مدافع چندجانبه گرایی همچنان خواستار گفت وگو براساس درک، همکاری و احترام متقابل است اما گزارش گزارشگر ویژه به این هدف خدمت نمی کند!
«جاوید رحمان» روز چهارشنبه در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل گزارش سالانه خود را از وضعیت حقوق بشر در ایران ارائه داد.
حقوق بشر از نگاه غرب به نوعی به قدرت نرم برای نفوذ و تحت فشار گذاشتن کشورهای مستقل و مخالفان نظام سلطه تبدیل شده است.