آغاز مذاکرات صلح بین الافغانی در قطر؛ تردیدها و امیدها
(last modified Sat, 12 Sep 2020 09:12:02 GMT )
سنبله 22, 1399 13:42 Asia/Kabul
  • آغاز مذاکرات صلح بین الافغانی در قطر؛ تردیدها و امیدها
    آغاز مذاکرات صلح بین الافغانی در قطر؛ تردیدها و امیدها

سرانجام پس از ماه ها کشمکش ، مذاکرات صلح میان تیم های مذاکره کننده دولت کابل و طالبان امروز شنبه در دوحه پایتخت قطر آغاز شد . نشست بین‌الافغانی دوحه در نوع خودش نخستین نشستی است که در قطر برگزار می‌شود .حضور شماری از مسوولان دولت افغانستان، این نشست را با دو نشست پیشین که در مسکو برگزار شد، متمایز ساخته است. ریاست هیات مذاکره کننده دولت افغانستان با طالبان را «عبدالله عبدالله» رئیس شورای عالی مصالحه ملی برعهده دارد.

به گفته رسانه های افغانستانی ،تأمین آتش بس، دفاع از جمهوریت و قانون اساسی از جمله موضوعاتی است که هیأت مذاکره کننده با طالبان از آنها دفاع خواهند کرد. به هر حال مذاکرات صلح بین الافغانی امروز در قطر در شرایطی اغاز شده است که کارشناسان درباره این نشست و نتایج احتمالی ان دو دیدگاه متفاوت مطرح می کنند .

از منظر برخی از کارشناسان مذاکرات مستقیم بین طیف‌های مختلف مردم افغانستان گامی جدی و مهم به سمت برقراری صلح پایدار در این کشور محسوب می شود . از دیدگاه این کارشناسان مذاکرات بین‌الافغانی در قطر می تواند به چندین دهه جنگ در افغانستان پایان دهد و بالاخره مردم این کشور پس از سالها جنگ وخون ریزی و اشغالگری روی آسایش را ببیند .

عبدالطیف نظری کارشناس روابط بین الملل و سیاستمدار افغانستان در این باره می گوید:" در صورتی که در مذاکرات پیش روی طالبان و دولت افغانستان تقسیم عادلانه قدرت انجام شود، این امید وجود دارد که افغانستان به ثبات نسبی دست یابد و به تدریج بر بحران ۴۰ ساله در یک بازه زمانی تفوق حاصل کند."

اما، در مقابل برخی دیگر از کارشناسان در کنار شماری از شخصیت های سیاسی افغانستان درباره شروع مذاکرات بین افغانستانی ابراز نگرانی و تردید می کنند .این کارشناسان بر این باورند که پس از امضای توافقنامه صلح آمریکا و طالبان و تداوم پراکندگی سیاسی در جناح مخالف برگشت نظام امارت طالبانی، افغانستان را تهدید می کند. عبدالعلی محمدی حقوقدان و مشاور سابق رئیس جمهوری افغانستان درباره توافق امریکا و طالبان و تاثیر آن به مذاکرات امروز قطر می گوید: "براساس این توافق نامه آمریکایی ها بطور عملی اختیار تعیین نوع حکومت یا رژیم سیاسی جایگزین را به طالبان داده تا در تفاهم با سایر گروه‌های سیاسی در مورد آن تصمیم بگیرند."

بیم ها و امیدها درباره مذاکرات صلح بین الافغانی در دوحه در شرایطی است که ترامپ با اعزام وزیر خارجه خود به نشست دوحه ، در تلاش است تا مذاکرات صلح افغانستان قبل از انتخابات ابان ماه امریکا ، نتایجی به همراه داشته باشد تا ترامپ بتواند از کارت صلح افغانستان در انتخابات ریاست جمهوری پیش روی امریکا به عنوان برگ برنده استفاده ابزاری نماید .این امیدواری مقامات آمریکا درحالی است که خیلی ها معتقدند این مذاکرات به دلیل مباحث مناقشه آمیز میان طرفین طولانی خواهد بود و حل انها مستلزم زمان خواهد بود .

لاورل میلر، مسئول سابق میز افغانستان و پاکستان در وزارت خارجه آمریکا، صلح میان افغان‌ها را تا پیش از ابان ناممکن می داند:"جای تعجب نیست که ایالات متحده دوست دارد به سرعت و قبل از ماه نوامبر توافق حاصل شود. تحلیلگران از اظهارات قطعی طفره می‌روند ، اما من با قاطعیت مطرح می‌کنم به هیچ وجه نمی‌توان پیشرفت قابل توجهی در روند صلح تا سوم نوامبر به دست آورد."

در این میان حسن عباس، پژوهشگر ارشد مرکز سیاست جهانی در واشنگتن دراین باره معتقد است :" حقایق نشان دهنده خواسته صلح مردم افغانستان است و همزمان در طالبان نیز عطش قدرت دیده می‌شود. در عین حال مذاکرات میان گروه‌های داخل افغانستان پر سرو صدا و وقت گیر خواهد بود. موفقیت گفت وگوهای بین الافغانی نیاز به واسطه‌های معتبر و و همچنین بی‌طرف دارد و ممکن است این فرآیند یکسال طول بکشد".

به هرتقدیر مذاکرات صلح بین الافغانی امروز در شرایطی در دوحه قطر آغاز شده است که حفظ جمهوریت و قانون اساسی خط قرمز هیات اعزامی دولت افغانستان در مذاکرات قطر است . در این میان تأمین آتش بس از جمله موضوع های مهم برای نمایندگان دولت افغانستان در مذاکرات محسوب می شود، اما در این میان برخی کارشناسان می‌گویند که طالبان به راحتی با برقراری آتش‌بس موافقت نمی‌کند، زیرا این گروه جنگ را نقطه قوت خویش و وسیله و پشتوانه‌ای برای پیروزی در مذاکرات بین‌الافغانی و دیپلماسی‌اش می‌داند.

در مجموع صرف نظر از بیم ها وامیدهایی که درباره مذاکرات دوحه مطرح است ، اگر طرفهای مذاکره کننده در مذاکرات به حفظ جمهوریت و قانون اساسی احتمام بورزند ، مذاکرات صلح بین الافغانی در قطرمی تواند شروعی برای پایان دادن به جنگ و در عین حال مقدمه ای برای خروج نیروهای خارجی از این کشور باشد.

 

 

 

کلیدواژه