مدیریت ضعیف دولت و امتیاز دهی به طالبان؛ از دلایل عمده سقوط برخی ولسوالی ها در افغانستان
مدیریت ضعیف جنگ از سوی دولت و امتیاز دهی به طالبان را از دلایل عمده افزایش ناامنی ها و سقوط برخی ولسوالی ها توسط طالبان است
سخنگوی سابق وزارت دفاع افغانستان محاسبات سطحی دولت افغانستان از اوضاع، مدیریت ضعیف جنگ از سوی دولت و امتیاز دهی به طالبان را از دلایل عمده افزایش ناامنی ها و سقوط برخی ولسوالی ها توسط طالبان دانست.
جنرال محمد ظاهر عظیمی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری گفت: شرایط سیاسی و تلاش برای مذاکرات با طالبان روحیه این گروه را به نوعی تقویت کرده ضمن اینکه تعداد زیادی از جنگجویان طالبان از پاکستان به افغانستان آمده اند و هزاران تن از زندانیان این گروه که از زندان های افغانستان آزاد شدند دوباره به میدان های جنگ باز گشتند. به این ترتیب طالبان به این باور رسیدند که با خروج نیروهای خارجی از افغانستان می توانند از لحاظ نظامی به موفقیت برسند.
این نظامی کهنه کار افغان اظهار داشت: از سوی دیگر دولت افغانستان محاسبه دقیقی از اوضاع ندارد، پیش از آن که حملات طالبان آغاز شود باید در خصوص چگونگی استقرار نیروهای خود بازبینی کرده و نقاط قوت و ضعف این نیروها را مشخص کند، این اتفاق نیفتاده و مخالفین مسلح دولت افغانستان که جنگ شناور می کنند از نقاط آسیب پذیر به نفع خود استفاده کرده و برخی از ولسوالی ها را سقوط دادند.
به گفته عظیمی این در حالی است که از مدت ها قبل کارشناسان در مورد این نقاط آسیب پذیر اطلاع رسانی کرده بودند و عنوان کرده بودند که باید برخی پاسگاه ها جمع شوند و در عوض برخی نقاط دیگر تقویت شوند که دولت این کار را نکرد و بالاخره برخی ولسوالی ها سقوط کردند.
این کارشناس نظامی عنوان کرد: در مدیریت جنگ هم اشکالاتی وجود دارد، از یک طرف قدرت فرماندهی در قطعات نظامی هماهنگ نیست و فرماندهی دچار چند دستگی شده و از طرف دیگر قدرت بین نهادهای مختلف توزیع شده است، به عنوان مثال فرماندهی کل نیروهای مسلح اختیارات خود را دارد، جایگاه شورای امنیت ملی از وضعیت مشورت دهی به وضعیت اجرایی تغییر کرده، در میان مسوولان وزارت دفاع اختلافاتی وجود دارد، وزارت داخله از افراد حرفه ای گرفته شده و به افراد غیر حرفه ای داده شده و مدت ها طول می کشد که آن ها با شرایط آشنا شوند.
عظیمی گفت: در بخش سیاسی هم پراکندگی های زیادی در میان رهبری سیاسی، رهبران احزاب و گروه ها و شخصیت های با نفوذ دیده می شود، این مسایل دست به دست هم داده و نقاط آسیب پذیر آسیب بیشتری دیده اند و برخی ولسوالی ها هم در نتیجه همین وضعیت سقوط کردند.
این کارشناس نظامی در مورد اظهارات مسوولان نظامی افغان مبنی بر اینکه عقب نشینی نیروهای مسلح از ولسوالی هایی که به دست طالبان افتاده عقب نشینی تاکتیکی بوده هم گفت: این یک توجیه مطبوعاتی است چون عقب نشینی تاکتیکی در جریان جنگ انجام نمی شود، عقب نشینی تاکتیکی به این معنی است که قبل از آغاز جنگ نیروها از نقاط آسیب پذیر فراخوانده شده و نقاط دیگر مورد تقویت قرار بگیرند.
وی اضافه کرد: مسوولان باید صادقانه اعلام کنند که به دلیل گستردگی جنگ گاهی نیروها توان آن را ندارند که در برخی مناطق جنگ را پیش ببرند و مجبور به عقب نشینی می شوند.
