Pars Today

پیروزی طالبان در افغانستان ، بار دیگر نادرستی اعتماد سیاستمداران افغان به دولتمردان آمریکا را به اثبات رساند.

این درحالی است که پیش ازاین نیز شماری ازسیاستمداران منطقه که خود را متحد آمریکا تصور می کردند ، به اشتباه سیاست های خود در زمینه اعتماد به آمریکا پی برده بودند. میخائیل سااکاشویلی رئیس جمهوری اسبق گرجستان تنها یک نمونه از سیاستمدارانی است که با حمایت سفارت آمریکا در تفلیس و با رای اکثریت مردم گرجستان، در سال 2003 میلادی، قدرت را در این کشور قفقاز جنوبی به دست گرفت. اما با اجرای سفارش های مکرر آمریکا در منطقه قفقاز جنوبی بویژه دستورالعمل های ضد روسی در عمل به مهره یک سازمان جاسوسی آمریکا - سیا- در گرجستان تبدیل شد. این سیاستمدار گرجی از سال 2014 میلادی به طور رسمی ، از هرم قدرت در گرجستان حذف شد و در حال حاضر صرفا" به افشای بخش هایی از سیاست ها و توصیه های آمریکا در گرجستان و اوکراین علیه روسیه مشغول است.

در سال های گذشته نیز دولت "اشرف غنی" در افغانستان ضمن اعتماد به آمریکا و اجرای دستورالعمل های مقام های این کشور، تلاش زیادی به عمل آورد تا با فشارهای سنگین بر مردم ستمدیده افغانستان ، خواسته های آمریکا را در این کشور و همچنین علیه دولت های مستقل در همسایگی افغانستان ، اجرا کند. اما با شکست سیاست های آمریکا و پذیرش تخلیه نظامی افغانستان ، در عمل دولت وابسته اشرف غنی را درمقابل خیل عظیم مخالفانش تنها گذاشت. نتیجه اعتماد دولت اشرف غنی به آمریکا شکست در مقابل گروه طالبان و تلاش برای تحویل دولت به این گروه شبه نظامی است. نکته قابل تامل دراین ارتباط، این است که دولت آمریکا به عنوان متحد دولت اشرف غنی ، اکنون در صف کشورهایی قرار گرفته است که قصد دارند با دولت آینده افغانستان رابطه برفرار کنند. خیانت های رهبران کاخ سفید به دولتمردان افغانستان با واکنش های منفی بسیاری ازکارشناسان و رهبران اجزاب فعال درمنطقه مواجه شده است. به عنوان یک نمونه، می توان به انتقاد تند "دوغو پرینچک" رئیس حزب "وطن" ترکیه اشاره کرد. دوغو پرینجک رئیس حزب وطن و یکی از صاحبنظران مشهور ترک با انتقاد از شکست سیاست های امپریالیسم آمریکا در افغانستان اشاره و تاکید کرد:

"مواضع آمریکا در افغانستان یکبار دیگر غیرقابل اعتماد بودن واشنگتن را نشان داده است.

در اطلاعیه صادر شده از سوی این حزب که از سوی "اوزگور بورسالی" دبیر کل این حزب قرائت شد ، آمده است:

"روند جاری درافغانستان محاسباتی را که بر اساس همکاری با آمریکا در منطقه شکل گرفته بود ، نقش برآب کرده است و روند جاری نشان داده است که در منطقه اوراسیا ، تنها همکاری و همیاری کشورهای این حوزه با یکدیگر، قابلیت حل بحران ها را خواهد داشت".

در این شرایط ، مروری بر جزئیات عملکرد آمریکا درافغانستان نشان می دهد که تلاش های نافرجام آمریکا برای دستیابی به پیروزی و از بین بردن دشمنانش موجب شده است که این کشور سلطه گر به مذاکره با طالبان تن دهد.

در مجموع ، با درنظر گرفتن پیروزی های پی درپی گروه طالبان در مناطق مختلف افغانستان و کسب پیروزی های مکرر این گروه بدون جنگ و مقاومت نیروهای ارتش افغانستان ، می توان گفت: اعلام خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان ضمن تضعیف دولت و نیروهای متحد با اشرف غنی ، زمینه های تقویت گروه طالبان را فراهم کرد. پاسخ به این سوال که چرا آمریکا نظامیان خود را از افغانستان خارج کرد ؟ واقعیت های مهمی در اذهان بسیاری از کارشناسان مسائل جهان اسلام و حتی عموم مردم افغانستان را به خود مشغول کرده است. پاسخ به این سؤال زمانی حائز اهمیت تلقی می شود که به این واقعیت توجه شود که آمریکا در یک عهد شکنی آشکار و برخلاف محتوای پیمان آتش‌بس اخیر با طالبان ، با استفاده ازنیروی هوایی به مواضع این گروه در قندهار، هلمند، قندوز، جوزجان و دیگر شهرهای افغانستان یورش می برد. همین موضوع نشان داده است که آمریکا نه تنها قابل اعتماد نیست ، بلکه حتی اتحاد با این کشور سلطه گر نیز همواره به زیان سیاستمدارانی خواهد بود که به غربگرایی باور دارند و برای تحقق این هدف ، حتی به ملت های خود خیانت می کنند.