نگرانی در مورد نرسیدن کمک های بین المللی به نیازمندان واقعی در افغانستان
(last modified Tue, 21 Sep 2021 12:20:38 GMT )
سنبله 30, 1400 16:50 Asia/Kabul

کارشناس اقتصادی افغان گفت: طالبان از کمک های جامعه جهانی به مردم افغانستان استقبال می کند اما این نگرانی وجود دارد که کمک های بین المللی به نیازمندان واقعی نرسد.

سیف الدین سیحون در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به تعهد کمک یک میلیارد و 200 میلیون دالری کشورها و سازمان های بین المللی به مردم افغانستان تا پایان سال جاری میلادی که در اختیار سازمان ملل متحد قرار خواهد گرفت، اظهار داشت: کمک های بین المللی به افغانستان در گذشته به نیازمندان واقعی نرسیده، چه این کمک ها از طریق نهادهای دولتی و چه از طریق موسسات بین المللی عرضه شده در اختیار زورمندان و افراد وابسته به آن ها قرار گرفته و اکنون هم این چالش وجود دارد که کمک ها کمتر به مستحقین واقعی برسد.

استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل گفت: سازمان ملل متحد این کمک ها را بر اساس پیشنهادها و درخواست هایی که فرستاده می شود، از طریق نهادهای بین المللی، موسسات غیر دولتی و موسسات خود سازمان ملل متحد و از طریق بعضی از موسسات داخلی هم که مجوز داشته باشند و ثبت شده باشند اگر پیشنهاداتشان مورد پذیرش قرار بگیرد، توزیع می کند.

وی افزود: طالبان به کمک های بین المللی روی خوش نشان داده و پذیرفته که این کمک ها به گونه ای مطابق میل نهادهای بین المللی توزیع شود اما باید در عمل دیده شود که موانعی ایجاد خواهد شد یا خیر.

به گفته این کارشناس اقتصادی کمک کشورهای مختلف به افغانستان در حال حاضر مسئله سیاسی محسوب نمی شود و در قالب کمک های بشردوستانه قرار می گیرد که نهادهای بین المللی یا کشورها به خاطر مساعدت انسانی انجام می دهند البته این کشورها از طالبان هم می خواهند که یک دولت فراگیر تشکیل بدهند و به حقوق زنان، اطفال، مردم و اقلیت ها تمکین کنند تا این کمک ها تداوم پیدا کند.

اگر قرار باشد طالبان موانعی ایجاد کنند یا مشکلاتی در توزیع به وجود آید این کمک ها به سادگی می تواند قطع شود و افغانستان دچار بحران بیشتری خواهد شد.

وی در پاسخ به این سوال که چه برنامه هایی باید روی دست گرفته شود تا نیاز مالی افغانستان به دیگر کشورها کاهش پیدا کند، گفت: سیاست های اقتصادی، پیچیده و چندلایه هستند که نیازمند تخصص و ظرفیت، منابع، برنامه ریزی، مدیریت، عوامل و تعهد برای طرح و اجرا می باشند و نیاز به زمان است تا مشخص شود که چنین ظرفیتی در ساختار جدید وجود دارد یا خیر.

 

کلیدواژه