عملیات پیمان امنیت جمعی علیه قاچاق مواد مخدر از  افغانستان
(last modified Sun, 16 Jan 2022 04:36:41 GMT )
جدی 26, 1400 09:06 Asia/Kabul
  • عملیات پیمان امنیت جمعی علیه قاچاق مواد مخدر از  افغانستان
    عملیات پیمان امنیت جمعی علیه قاچاق مواد مخدر از افغانستان

پس از حضور موفقیت آمیز نیروهای صلح بان سازمان پیمان امنیت دسته جمعی  (CSTO) در قزاقستان، رهبران این سازمان سیاسی - امنیتی مصمم شده اند از مرزهای کشورهای آسیای مرکزی در برابر قاچاق مواد مخدر از افغانستان نیز مراقبت کردند. 

 این تصمیم رهبران سازمان پیمان امنیت دسته جمعی (CSTO) از اهمیت زیادی برای اعضا برخوردار است. علی الخصوص که می تواند سایه سنگین نظامیان صلح بان در این سازمان را در مناطق مختلف آسیای مرکزی توجیه کند.

در شرایط فعلی، سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) از شش کشور  شامل روسیه، قرقیزستان، ارمنستان ، بلاروس ، تاجیکستان و ازبکستان تشکیل شده است. بدیهی است که نقش آفرینی سازنده و موثر صلح بانان کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت دسته جمعی در جریان اعتراض های اخیر قزاقستان- که پس از درخواست رئیس جمهوری این کشور انجام شد - (CSTO) را به عنوان یک تشکل منطقه ای تاثیرگذار به کانون توجه نهادهای بین المللی تبدیل کرده است.

به هر حال مسوولان سازمان پیمان امنیت دسته جمعی پس از حضور موفق در قزاقستان ، تلاش می کنند مرزهای جمهوری های آسیای مرکزی با افغانستان را نیز پاکسازی کنند. در همین ارتباط، سازمان پیمان امنیت دسته جمعی اعلام کرده است که قصد دارد عملیات علیه قاچاق موادمخدر را پشت مرزهای افغانستان به اجرا بگذارد.

"استانیسلا زاس" دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی گفته است: "این سازمان درسال جاری میلادی (سال 2022) سه عملیات مبارزه با قاچاق موادمخدر در نزدیکی مرز با افغانستان انجام خواهد داد". این مقام بلندپایه روس همچنین، مبارزه با قاچاق موادمخدر از مبداء افغانستان را ، مساله ای مهم و حائز اهمیت خواند و خاطر نشان کرد: "این مبارزه در سال جاری در سه مرحله انجام خواهد شد".این واقعیت را نباید نادیده گرفت که گروه طالبان پس از به دست گرفتن قدرت کامل در افغانستان، مجموعه نیروهای مسلح این کشور را تحت کنترل گرفته است.

در واقع ، در ماه اوت گذشته ، 7 سپاه ارتش ، 14 تیپ ، واحدهای ویژه و 200 هزار سرباز مسلح ارتش افغانستان، بدون جنگ در برابر 50 تا 60 هزار گردان از گروه شبه نظامی طالبان تسلیم شدند. در واقع ، پس از خروج یکباره نظامیان آمریکایی از افغانستان ، بسیاری از کارشناسان سیاسی و امنیتی بر این واقعیت تاکید دارند که شبه نظامیان طالبان قدرت را در افغانستان به دست نگرفتند، بلکه قدرت سیاسی به شبه نظامیان طالبان واگذار شده است. در عین حال ، خروج سریع نظامیان آمریکایی از افغانستان به گونه ای بود که حتی ارتش این کشور موفق به بیرون بردن تجهیزات نظامی خود هم نشد. همین موضوع نگرانی های دولت های منطقه به ویژه جمهوری های آسیای مرکزی را در پی داشته است. ا

ز جمله این نگرانی ها از این موضوع است که گروه طالبان - که اخیرا" دولت مورد نظر خود را نیز در افغانستان مستقر کرده است - دیر یا زود تجهیزات باقی مانده از ارتش آمریکا را به سمتی شلیک خواهد کرد که جمهوری های آسیای مرکزی در سیبل این گروه قرار دارند.

در همین زمینه، "هایک ناهاپتیان" معتقد است:  "رهبری سازمان پیمان امنیت دسته جمعی به خوبی می داند که فقط پرسنل آمریکا و کشورهای عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی - ناتو - افغانستان را ترک کرده و تمامی تجهیزات خود را باقی گذاشته اند. این بدان معناست که دیر یا زود این تجهیزات در برخی جهات شروع به کار خواهند کرد.

یکی از این مسیرها مرز تاجیکستان و افغانستان است. در حقیقت ، باید گفت: یکی از مهمترین اهداف تمرین های نظامی سازمان پیمان امنیت دسته جمعی مقابله با این خطرها و آماده سازی در صورت حمله افغانستان به تاجیکستان یا ازبکستان است. به ویژه که این دو کشور با افغانستان مرز مشترک زمینی دارند و برای گسترش افراط گرایی مساعد قلمداد شده اند.

به هر حال "سرگئی شویگو" وزیر دفاع روسیه در توجیه دلایل تحرکات در مرزهای افغانستان، از افزایش قاچاق مواد مخدر به کشورهای آسیای مرکزی، به عنوان یک تهدید بزرگ پس از روی کار آمدن گروه طالبان در افغانستان یاد کرده است. این مقام ارشد نظامی روسیه همچنین با اشاره به مانورها و رزمایش‌های نظامی مشترک میان روسیه و کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی تاکید کرد این تمرینات نظامی تا زمانی ادامه خواهد داشت که نیروهای کشورهای عضو این پیمان ، جهت مواجهه با تهدیدات منطقه‌ای همواره در آمادگی کامل به سر برند. در یک جمعبندی کلی باید گفت: انتظار می رود، تحرکات نظامی سازمان پیمان امنیت دسته جمعی که با استقبال اعضای این سازمان مواجه شده است در آینده گسترده تر شود. زیرا چنین به نظر می رسد که مقام های روسیه زمینه های نگرانی های رهبران آسیای مرکزی را از بین برده اند.