گزارش "سیگار" در مورد گرسنگی میلیون‌ها نفر در افغانستان

بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان "سیگار" در گزارشی به نقل از برنامه جهانی غذا اعلام کرد که در حال حاضر بیش از نیمی از جمعیت افغانستان از گرسنگی شدید رنج می‌برند.

براساس این گزارش افزایش نرخ مواد غذایی، افزایش شمار آوارگان داخلی و بحران اقتصادی پس از به قدرت رسیدن دوباره طالبان از عوامل عمده بحران انسانی  و افزایش گرسنگی در افغانستان است.
به رغم انعکاس شرایط افغانستان و هشدارهای پی در پی محافل داخلی و بین المللی در مورد پیامدهای انسانی تشدید گرسنگی در افغانستان این وضعیت همچنان گریبانگیر مردم این کشور است. یکی از مسایل مهم در ارتباط با وضعیت موجود تلاش طرف های ذی نفوذ در افغانستان برای بهره برداری از آن در راستای منافع خود است .طالبان انتظار دارد دلسوزی جامعه جهانی منجر به شناسایی حاکمیت طالبان شود. پاکستان نیز پس از ماهها اجازه ارسال گندم هند به افغانستان را صادر کرد که به نوعی کمکها را در راستای اختلافات خود با دهلی نو به گروگان گرفته بود. امریکا نیز امیدوار است تحت فشارهای انسانی ناشی از گرسنگی، طالبان ناگزیر به اجرای توافقنامه دوحه شود. بنابراین بسیار ساده می توان گفت: مردم افغانستان قربانی مطامع و خواسته های منفعت طلبانه هریک از بازیگران دخیل در این کشور هستند. 
"کیت کلارک" کارشناس مسایل بین المللی در این باره می گوید: 
"ادامه روند موجود هیچ چشم انداز روشنی را برای آینده مردم افغانستان ترسیم نمی کند و اولین مسول در برابر مردم این کشور طالبان است "
ادامه فقر در افغانستان باعث شده است تا جرم و جنایت نیز در این کشور افزایش یابد.اگر چه طالبان مدعی است پس از تسلط مجدد طالبان امنیت نسبی را در افغانستان ایجاد کرده است اما بیکاری روز افزون در کنار افزایش فقر و گرسنگی ناشی از شرایط بد اقتصادی باعث شده است تا آدم ربایی با هدف باجگیری و اخاذی نیز بخصوص در کابل افزایش یابد. این روند می تواند موجب فرار و مهاجرت نخبگان از جمله پزشکان از افغانستان شود.
گروه بین المللی بحران در گزارشی در مورد فقر در افغانستان اعلام کرد:
"گرسنگی و فقر شدید بیشتر از بمب ها و گلوله های جنگی دو دهه گذشته جان مردم افغانستان را گرفته است."
در هر حال، پیدا نشدن راه حلی مناسب برای پایان دادن به مشکلات مردم افغانستان موجب تشدید فقر و گرسنگی در این کشور شده است و مردم این کشور همچنان قربانی اهداف و برنامه های منفعت طلبانه قدرتهای ذینفع در افغانستان شده است .وضعیتی که طالبان را ناگزیر از اتخاذ راهکار ملی برای پایان دادن به بحران های مختلف در افغانستان می کند.