طالبان و نمایش عفو عمومی

وزیر داخله دولت طالبان به ناقضان عفو عمومی صادر شده از سوی این گروه، هشدار  و وعده مجازات انان را داد.

طالبان که در اوت سال گذشته میلادی مجددا در افغانستان به قدرت بازگشت در ژستی انساندوستانه و به نمایش گذاشتن چهره ای متفاوت از حاکمیت طالبان دهه نود ،پس از تصرف کابل عفو عمومی اعلام کرد تا مانع از کشتار عوامل و مقامات دولت سابق این کشور شود . با ابن حال نیروهای طالبان نه تنها به  فرمان عفو عمومی این گروه عمل نکردند بلکه اخبار منتشر شده از اعدامهای گسترده مقامات دولتی و فرماندهان نظامی دولت قبلی افغانستان حکایت دارند که موجب اعتراضات داخلی و خارجی گسترده شده است به گونه ای که نهادهای بین المللی خواهان تحقیق در مورد انچه اعدام های خودسرانه عوامل طالبان خوانده می شود شده اند. این موضوع از چند جهت به نفع طالبان نیست.اول انکه موقعیت این گروه را به عنوان حاکم مسولیت پذیر زیر سوال می برد دوم انکه اعتماد عمومی به حرف و قول طالبان را به عنوان گروه مذهبی به شدت خدشه دار می کند و سوم انکه نادیده گرفتن عفو عمومی از سوی طالبان موجب تقویت حلقه های مخالفان و ایجاد شبکه های زیر زمینی خواهد شد .

علی خزایی کارشناس مسایل افغانستان در این باره می گوید:"طالبان به عنوان گروه مذهبی باید ثابت کند که حرف و عملش یکی است .زیرا با توجه به تجربه گذشته از عملکرد طالبان نه تنها مردم افغانستان بلکه نهادهای بین المللی نیز بهانه طالبان را برای نادیده گرفتن عفو عمومی نخواهند پذیرفت."نکته مهمی که طالبان در مورد عفو عمومی باید در نظر بگیرد این است که عفو عمومی در کشور جنگ زده ای مانند افغانستان که همه نیروهای سیاسی و نظامی ان از ترس مرگ متواری شده و در مخفی گاه و کشورهای دیگر زندگی می کنند زمانی می تواند موثر واقع شود که منجر به ایجاد وفاق و اتحاد ملی و در نهایت تشکیل دولتی فراگیر با حضور همه عناصر سیاسی و مذهبی و حتی نظامی شود.

به همین دلیل با گذشت ماهها از حاکمیت مجدد طالبان در افغانستان نه تنها گشایشی در شرایط سیاسی و امنیتی افغانستان به نفع صلح و ثبات و امنیت ایجاد نشده بلکه این کشور خونین ترین ماه رمضان را با حدود یک هزار کشته و رخمی پشت سر گذاشت. اگر چه طالبان با کوچک نمایی مخالفان و تروریستها بر توانایی خود بر مقابله با انها تاکید دارد اما در عمل طالبان نشان داده است که از توانایی تامین امنیت مردم افغانستان برخوردار نیست.محسن رویی صفت کارشناس مسایل منطقه در این باره می گوید :"یکی از مسولیتهای حاکمیت، تامین امنیت و ثبات و ارامش برای شهروندان است که طالبان در مدت حضور مجددش در حاکمیت در اجرای ان ناتوان بوده است.

این در حالی است که هیچ چشم انداز روشنی هم برای اصلاح سیاستها و برنامه های طالبان به نفع صلح و ثبات دیده نمی شود".در هر حال،فرمان عفو عمومی طالبان زمانی می تواند در برقراری صلح و امنیت در افغانستان موثر باشد که حاکمیت در جهت ایجاد وحدت ملی از آن بهره برداری کند. با گذشت ماهها از صدور این فرمان و حذف مخالفان و انتقام جویی از انان از سوی عوامل طالبان که سران این گروه انها را خودسر عنوان می کنند تاکید وزارت کشور طالبان بر برخورد با ناقضان فرمان عفو عمومی نه تنها دیگر کاربرد و اثری  ندارد بلکه نوعی نمایش عطوفت حاکمیتی  است تا نشان دهند؟ طالبان در مورد جان مخالفانش مسول است. اتخاذ چنین ژستی پس از کشتارهای اخیر شهروندان افغان در مناطق مختلف از جمله در مساجد صرفا سرپوش گذاشتن بر ناتوانی های طالبان در تامین امنیت شهروندان افغان تلقی می شود که با اعتراضهای داخلی و خارجی روبرو است. در ابن حال ادامه بی توجهی طالبان به تشکیل دولت فراگیر و برگزاری لویه جرگه مجلس ریش سفیدان برای یافتن راه حلی برای پایان دادن به بحران سیاسی و امنیتی، چشم انداز وضعیت امنیتی افغانستان را تیره و تار می کند.