ضرورت برگزاری نشستی بین المللی برای حل مشکلات افغانستان

کارشناس سیاسی افغان گفت: مقامات سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا به جای ملاقات های فردی با مقامات طالبان بهتر است نشستی بین المللی برای حل مشکلات افغانستان برگزار کنند.

سید جواد باهنر در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل با اشاره به سفر برخی مقامات سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا به افغانستان و دیدار آن ها با مقامات طالبان که محور دیدارها هم بازگشایی مدارس دخترانه و کاهش محدودیت ها برای زنان و دختران در افغانستان بوده اظهار داشت: ضروری است که نشستی بین المللی با حضور جامعه جهانی، کشورهای همسایه افغانستان، نمایندگان اقوام، احزاب و جامعه مدنی افغانستان و به ویژه نمایندگان زنان تشکیل شود تا راه حلی فراگیر به دست آید که حاصل آن ایجاد یک نظام مردم سالار و مورد قبول تمام مردم باشد.

وی افزود: در غیر اینصورت چنین سفرهایی هیچ سودی برای ملت افغانستان نخواهد داشت زیرا طالبان از اصول و خواسته های خود صرفنظر نمی کنند چون صرفنظر از اهداف قبیله ای باعث از دست دادن طرفداران و حامیانشان می شود. اگر هم طالبان از اهداف و خواسته های خود عقب نشینی کنند، مقطعی است و راه حل درازمدتی برای افغانستان نخواهد بود و در صورتی که حکومت طالبان با شرایط فعلی مشروعیت پیدا کند به فشارها و تعدی بر مردم و محدودیت ها برای رفتن دختران به مدارس افزوده می شود.

به گفته این کارشناس سیاسی سازمان ملل و کشورهای منطقه و همسایه باید بر طالبان فشار بیاورند تا راه حل اصولی پیدا شود که هم مردم از این همه غم و درد و مصیبت رهایی پیدا کنند و هم یک نظام فراگیر و قانونمند ایجاد شود تا حقوق مردم در آن برآورده شود و این به نفع کشورهای منطقه هم خواهد بود.

باهنر با اشاره به ادامه محدودیت ها برای رفتن دختران بالاتر از صنف ششم به مدارس و دیگر محدودیت ها برای تحصیل دختران گفت: این محدودیت ها خلاف موازین اسلامی و حقوقی است. در اسلام فراگیری علم بر زن و مرد واجب است و در هیچ جای دنیا هم قانونی وجود ندارد که زنان و دختران را از تعلیم و تربیت محروم کرده باشد. اعمال این محدودیت ها از سوی طالبان به رسوم قبیله ای شان برمی گردد که بر اساس آن زنان حق تعلیم و حضور در جامعه را ندارند و حتی در برخی مناطق مانند کالا خرید و فروش می شوند.

وی عنوان کرد: طالبان این موضوع و مسایلی از قبیل حجاب زنان را به نوعی سیاسی هم کرده اند تا به جامعه جهانی فشار بیاوند که وارد معامله شوند و حکومت آنان را به رسمیت بشناسند.

این کارشناس افغان با اشاره به تناقض در گفتارهای مقامات طالبان در مورد اجباری بودن یا نبودن پوشش برقع برای زنان در افغانستان هم گفت: عقب نشینی طالبان به خاطر مخالفت شدید و گسترده داخلی و بین المللی با این تصمیم طالبان بود. گذشته از آن بیش از 99 درصد مردم افغانستان مسلمان و همه باورمند به حجاب اسلامی هستند اما نه آن نوعی از حجاب که طالبان توصیه می کنند. بر اساس احکام اسلامی حجاب زنان، پوشش سر و بدن است نه صورت و دست هایشان.

وی اضافه کرد: برقع که طالبان برای پوشش زنان معرفی کرده اند مربوط به فرهنگ افغانستان نیست و ربطی هم به دین ندارد. هدف از ترویج برقع که از هند و پاکستان آغاز شده انزوای زنان و دور کردن آنان از فعالیت های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بوده است. به این ترتیب به انزوا کشاندن زنان افغانستان هم که بیش از نیمی از جمعیت آن را تشکیل می دهند ضربه بزرگی به این کشور است.