تشکیل حکومت فراگیر؛ پیش زمینه رفع مشکل بی سوادی در افغانستان
کارشناس سیاسی افغان تاکید کرد: برای رفع مشکل بی سوادی در افغانستان باید پیش زمینه ها و زیرساخت های لازم فراهم شود که نخستین مورد تشکیل حکومت مشارکتی و فراگیر در این کشور است.
سلیمان حسینی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به اظهارات اخیر انس حقانی معاون وزارت داخله حکومت موقت طالبان مبنی بر اینکه پس از حل مشکلات اقتصادی باید مشکل بی سوادی هم باید در افغانستان حل شود، اظهار داشت: مشکل بی سوادی با شعار حل نمی شود و باید زمینه ها و زیرساخت ها برای آن فراهم شود.
وی یاد آور شد که پس از شیوع کرونا در جهان و از جمله افغانستان برنامه های مدارس و دانشگاه ها در این کشور با مشکلات فراوان مواجه شد زیرا امکاناتی که در اختیار دانش آموزان و دانشجویان بسیاری از کشورها قرار داشت در اختیار دانش آموزان و دانشجویان افغانستانی قرار نداشت و کیفیت آموزش بسیار پایین آمد به گونه ای که طی دو سال گذشته با شیوع این ویروس زیربناهای علمی در افغانستان در هم شکسته شد.
به گفته این استاد دانشگاه در کابل در کنار شیوع ویروس کرونا، سقوط حکومت قبلی و روی کار آمدن طالبان سبب شد که مدارس و دانشگاه ها در افغانستان زمان زیادی مسدود بمانند، پس از بازگشایی مدارس هم به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه ورود به مدارس داده نشد و مدارس آنان همچنان مسدود ماند. به این ترتیب شالوده های توسعه علمی در افغانستان دچار اختلال شد و بخشی از تلاش های بیست سال گذشته در این زمینه به هدر رفت. افغانستان از این ناحیه بسیار متضرر شد که در زمان اندک قابل جبران نیست.
حسینی اظهار کرد: اینکه برخی از مقامات طالبان در مورد بازگشایی مدارس دخترانه و رفع مشکل بی سوادی صحبت می کنند بیشتر جنبه شعاری دارد و برای جلب توجه افکار عمومی و جامعه جهانی است زیرا طی حدود ده ماه گذشته حکومت طالبان به رسمیت شناخته نشد و به این خاطر نتوانست روابط گسترده سیاسی و اقتصادی با کشورهای خارجی برقرار کند.
وی عنوان کرد: از سوی دیگر در رابطه با بازگشایی مدارس دخترانه در درون طالبان هم اختلاف نظراتی وجود دارد و حتی اگر این مدارس بازگشایی شوند امکان مسدود شدن مجدد آن ها وجود دارد زیرا افراد بسیار افراطی هم در بدنه طالبان حضور دارند که با معیارها و شرایط بین المللی هماهنگ نیستند به همین دلیل نگرانی هایی وجود دارد که اظهار نظرات برخی مقامات طالبان در مورد بازگشایی مدارس و ارتقاء سطح سواد در جامعه افغانستان شعاری بیش نباشد.
این کارشناس افغان گفت: اگر قرار باشد بی سوادی در جامعه افغانستان ریشه کن شود و یا کاهش پیدا کند که مقامات طالبان شعار آن را می دهند در ابتدا باید فاکتورهای سواد در نظر گرفته شود. در دوره حکومت قبلی امکانات اندکی وجود داشت اما اکنون امکانات از بین رفته و به نظر نمی رسد تا زمانی که یک حکومت مشارکتی و فراگیر در افغانستان ایجاد نشده معیارهای لازم آموزشی فراهم شده و کیفیت آموزش بالا برود.
وی اضافه کرد: درپی شیوع کرونا، سقوط حکومت قبلی افغانستان و روی کار آمدن طالبان،این کشور، در کنار مشکلات دیگر بار دیگر از نظر آموزشی برای سال ها عقب افتاد، امکانات از بین رفت و انگیزه ها کاهش پیدا کرد. در یک کشور باید دولت مشروع و قانونی بر سر کار باشد تا برای مردم ایجاد انگیزه شود، زیر چتر حکومتی که به رسمیت شناخته نشده و مردم هم نگرانی های زیادی دارند پیشرفت های آموزشی هم حاصل نمی شود.
