چشم انداز روشنی برای آزادی بیان در افغانستان وجود ندارد
(last modified Sat, 27 Aug 2022 08:58:10 GMT )
سنبله 05, 1401 13:28 Asia/Kabul

فعال رسانه ای افغان تاکید کرد: با نگاه به وضعیت فعلی رسانه ها در افغانستان چشم انداز روشنی برای آزادی بیان در این کشور قابل تصور نیست.

سوسن خالقیار در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل در مورد اظهارات سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت موقت طالبان که از دستاوردهای این اداره گفته و یاد آور شده در یک سال گذشته ده آژانس خبری تاسیس شده و ده درصد رسانه ها جواز فعالیت خود را تمدید کرده اند، گفت: اگر ده آژانس خبری به گفته طالبان تاسیس شده، تحقیقات نشان می دهد که حدود 250 رسانه از فعالیت بازمانده اند و تعداد کمی از رسانه ها در این کشور فعالیت دارند که آن ها هم با مشکلات شدید مالی دست و پنجه نرم می کنند و با خطر تعطیلی مواجه هستند.

این فعال حقوق زنان اظهار کرد: آزادی بیان در افغانستان با شرایط فعلی چشم انداز روشنی ندارد زیرا هر روز آزادی خبرنگاران و در نتیجه آزادی بیان محدود تر می شود، خبرنگاران و به ویژه خبرنگاران زن با دشواری های زیادی مواجه هستند و اگر این وضعیت ادامه پیدا کند در آینده شاهد وضعیت وخیم تری خواهیم بود.

وی افزود: از آنجایی که خبرنگاران نمی توانند اتفاقات را به صورت واقعی پوشش رسانه ای بدهند از کار دلسرد و با دو انتخاب مواجه می شوند؛ افغانستان را ترک کنند یا از کار دست بکشند ضمن اینکه در حال حاضر تعداد زیادی از خبرنگاران و فعالین عرصه های مختلف از ظاهر شدن در رسانه ها هراس دارند.             

این فعال رسانه ای افغان در مورد آغاز به کار کمیسیون تخطی رسانه ها از سوی حکومت موقت طالبان هم گفت: این کمیسیون به خاطر آن ایجاد شده که اگر موضوعی خلاف میل آنان از رسانه ها منتشر شود برخورد کنند و مانع انتشار چنین موضوعاتی شوند.

خالقیار در خصوص اظهارات مقامات طالبان در مورد تعهد به آزادی بیان هم اظهار کرد: آنان به آنچه می گویند عمل نمی کنند، در حال حاضر آزادی بیان در افغانستان و به ویژه در رسانه ها با چالش جدی مواجه و بسیار محدود شده است. بسیاری از خبرنگاران به این دلیل که نمی توانستند اتفاقاتی را که در رخ می دهد پوشش رسانه ای بدهند کار خود را رها کرده اند.

وی اضافه کرد: با روی کار آمدن حکومت طالبان در افغانستان و غیر فعال شدن 250 رسانه تعداد زیادی از خبرنگاران بیکار شدند و تعداد معدودی از آنان به کارهای دیگری روی آورده اند. این امکان وجود دارد که رسانه های باقی مانده هم به دلیل مشکلاتی که دارند از کار باز بمانند و صدای آزادی بیان به گونه ای خفه شود.