نشست مسکو در مورد افغانستان

برگزاری چهارمین نشست مسکو در مورد افغانستان، بیانگر توجه محافل منطقه ای و بین المللی به وضعیت افغانستان است.

در این اجلاس که نمایندگان ده کشور متطقه ای و تاثیر گذار در تحولات اقغانستان حضور دارند وضعیت این کشور بررسی و راه کارهای کمک به حل مشکلات ان نیز ارایه می شود.با این حال نکته قابل توجه دعوت نشدن از گروه طالبان به نشست مسکو است .اگر چه در نشست قبلی افغانستان در مسکو از گروه طالبان نیر دعوت شده بود اما در بیش از یکسالی که از بازگشت مجدد طالبان به قدرت در افغانستان می گذرد نه تنها تحولی در رفتار و عملکرد طالبان در حکمرانی در افغانستان صورت نگرفته است بلکه اعتراض های جهانی در این خصوص هر روز در حال افزایش است که در آخرین مورد منع شدن هر چه بیشتر زنان از حقوق اجتماعیشان مورد اعتراض محافل بین المللی قرار گرفت.

این مساله باعث شده است تا نه تنها جامعه جهانی در جهت شناسایی حاکمیت طالبان در افغانستان‌اقدام نکند بلکه در مورد نقض حقوق اجتماعی مردم افغانستان ‌بخصوص زنان ابراز نگرانی کنند.

به همین دلیل از طالبان برای حضور در نشست مسکو دعوت نشد.

عبدالطیف نظری کارشناس مسایل افغانستان در این ‌باره می گوید :"طالبان هیچ تمایلی برای رعایت حقوق شهروندی مردم افغانستان ندارد به همین دلیل دعوت از طالبان برای هر نشستی با اعتراض مردم افغانستان روبرو خواهد شد. زیرا آنان انتظار دارند جامعه جهانی به جای پهن کردن فرش قرمز برای طالبان در جهت اعمال فشار بر آن جهت رعایت حقوق شهروندی مردم گام‌بردارد."

مردم افغانستان انتظار دارند نشستهای بین المللی به راه حلی جهت کمک به حل مشکلات مردم این کشور بیانجامد. زیرا آنگونه که مجامع بین المللی از جمله سازمان ملل هشدار می دهد آینده خوبی در انتظار مردم افغانستان نیست و گرسنگی و پیامدهای سرما عمده نگرانیها در این مورد تلقی می شود.

اگر چه سازمان ملل کشورها را به همکاری با طالبان برای حل مشکلات مردم افغانستان تشویق می کند اما تا زمانی که جامعه جهانی حاکمیت طالبان را به رسمیت نشناسد مشکل می توان تصور کرد کشورها گامهای جدی در این خصوص بردارند.

سید حسین حسینی کارشناس مسایل افغانستان در این‌باره می گوید:"کشورها اگر چه از نظر انساندوستی به مردم افغانستان کمک می کنند اما برای نجات انان از بحران کافی نیست .کشورها تمایل دارند با افغانستان روابط رسمی داشته باشند که تحقق ان نیازمند تغییر رفتار طالبان در حکمرانی بر افغانستان است.این در حالی است که این گروه در یک سال اخیر با دادن وعده های تو خالی جامعه جهانی را در این مورد ناامید کرده است .دعوت نشدن طالبان به نشست مسکو در همین راستا قابل توجه است ."

در هر حال ،اگر چه نشست مسکو در مورد افغانستان حرکتی مثبت برای توجه جهانی به این کشور است اما تا زمانی که اراده جدی در حاکمیت جدید طالبان برای همکاری بین المللی وجود ندارد و این گروه با انحصارگرایی به دنبال تحکیم موقعیت سیاسی خود در افغانستان است نمی توان به تاثیر اجلاس هایی مانند مسکو برای کمک به حل مشکلات افغانستان‌امیدوار بود. بنابراین انچه از نشستهای بین المللی انتظار است اینکه در جهت وادار کردن‌طالبان به تغییر رفتارش در حکمرانی در افغانستان نیز گام بردارند و اجازه ندهد امربکا به بهانه بازسازی افغانستان به این کشور بازگردد.