حاکمیت در افغانستان به جای منزوی کردن زبان فارسی باید در جهت رشد زبان های موجود تلاش کند
جامعه شناس و فعال رسانه ای افغان تاکید کرد: حاکمیت در افغانستان به جای تلاش برای منزوی کردن زبان فارسی باید در جهت رشد زبان های موجود و فرهنگ همدیگر پذیری تلاش کند.
شریفه شهیر در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل با اشاره به 21 فبروری که یونسکو در سال 1999 با هدف کمک به حفظ تنوع زبانی و فرهنگی جهان به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری کرد، اظهار داشت: وضعیت زبان فارسی در افغانستان که زبان مادری بخش بزرگی از مردم این کشور است تحت حاکمیت طالبان و طی یک و نیم سال گذشته تاسف بار بوده است.
وی تصریح کرد: کسانی که خود را حاکمان افغانستان و مسوول در برابر مردم می دانندبه دنبال حاکمیت یک گروه و یک زبان در این کشور و حذف دیگران بوده اند به عنوان مثال به جای اینکه در دانشگاه ها برای ارتقاء سطح علمی استادان و دانشجویان تلاش شود قسمت زیادی از وقت و انرژی صرف تغییر واژه دانشگاه به پوهنتون شد و تاکید زیادی هم شد که به جای واژه فارسی دانشگاه از واژه پشتوی پوهنتون استفاده شود در حالیکه مساله مهم این است که در آن مکان چه چیزی تدریس و چه کاری انجام می شود.
شهیر با ابراز امیدواری در مورد تغییر چنین دیدگاه هایی گفت: اولویت جامعه افغانستان مسایل دیگری از جمله تعلیم و تحصیل دختران است ضمن اینکه باید به همه زبان ها و فرهنگ ها احترام گذاشته شود و فرهنگ همدیگرپذیری در جامعه نهادینه شود. انتظار می رود حاکمیت ترویج کننده فرهنگ همدیگرپذیری باشد نه اینکه خودش به تعصبات قومی و زبانی دامن بزند.
این جامعه شناس افغان عنوان کرد: زبان ها و نژادهای مختلف وسیله تعامل و همدیگرپذیری هستند، اگر کشوری دارای فرهنگ ها، نژادها و زبان های مختلف باشد نشانه غنای فرهنگی آن کشور است و برخورد متعصبانه نسبت به این موضوع نشان دهنده بازگشت به عقب و بازماندن از کاروان پیشرفت است.
وی اظهار کرد: یک زبان به هیچ عنوان قابل حذف نیست اما تحت شرایطی زبان ها منزوی می شوند، به عنوان مثال در حال حاضر در بیشتر ارگان ها و دوایر دولتی در افغانستان از زبان فارسی استفاده نمی شود، مسوولان طالبان و کارمندان به فارسی صحبت نمی کنند و در کنفرانس های خبری مسوولان طالبان بیشتر به یک زبان صحبت می کنند.
شهیر گفت: باید به زبان اکثریت مردم کشور احترام گذاشته شود و کسانی که حاکم شده اند نباید تلاش کنند بخشی از جامعه را کنار بگذارند، زبان های یک کشور هیچ برتری نسبت به هم ندارند، به ویژه پشتو و دری زبان های ملی و رسمی افغانستان هستند و هیچ گاه نباید در راستای حذف یکی از آن ها تلاش شود.
وی اضافه کرد: یکی از راه های حفظ زبان مادری استفاده از آن و انتشار دیدگاه ها در صفحات اجتماعی به آن زبان و ترویج این عقیده است که تمام زبان های موجود در یک کشور از ارزش یکسانی برخوردار هستند.
