تهدید طالبان برای بستن مرزهای افغانستان و پاکستان اهرم فشار را از اسلام آباد گرفت
کارشناس و پژوهشگر سیاسی ایرانی تاکید کرد: تهدید طالبان برای بستن مرزهای افغانستان و پاکستان در بلند مدت امکان پذیر نیست اما اهرم فشار را از دولت اسلام آباد گرفت.
پیر محمد ملا زهی در گفت و گو با بخش خبر رادیو دری با اشاره به مذاکرات بی نتیجه حکومت طالبان و دولت پاکستان به ویژه در مورد نیروهای تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) و مسدود شدن مرزهای افغانستان و پاکستان از سوی دولت اسلام آباد و هشدار حکومت طالبان مبنی بر اینکه گذرگاه های افغانستان و پاکستان را برای همیشه خواهد بست، اظهار کرد: این کار در بلند مدت امکان ندارد اما اهرم فشار را از دست دولت اسلام آباد خارج کرد.
وی افزود: افغانستان برای صادرات و واردات خود به دو کشور می تواند تکیه کند؛ یکی پاکستان از طریق مرزتورخم و بندر کراچی و دیگری ایران از طریق بندر چابهار و فعال شدن توافقنامه بین هند، ایران و افغانستان.
به گفته این کارشناس سیاسی پاکستان با توجه به اینکه از طالبان حمایت کرده بود انتظار داشت زمانی که آنان به قدرت می رسند خواسته های اسلام آباد را عملی کنند اما اینگونه نشد، طالبان خط دیورند را به عنوان مرز بین افغانستان و پاکستان به رسمیت نشناختند، مناسبات خود با هند را کاهش ندادند و افغانستان هم به عمق استراتژیک پاکستان تبدیل نشد به این ترتیب مناسبات پاکستان و حکومت طالبان به شدت ضربه خورد.
ملا زهی عنوان کرد: پاکستانی ها سعی کردند از طریق فشار طالبان را وادار به پذیرش این خواسته ها کنند، یکی از اهرم های فشار هم بستن مرزها است که صادرات و واردات و آمد و رفت افغان ها را به پاکستان تسهیل می کند، طالبان هم پیشدستی کرده، از موضع قدرت با پاکستان برخورد کرده و گفته اند که ما به این مرز نیازی نداریم و از مرزهای ایران و دیگر کشورها استفاده می کنیم.
وی بیان کرد: اگر طالبان این مورد را عملی کنند پاکستان را از آن اهرم اصلی و اینکه تصور می کرد از طریق آن همواره می تواند افغانستان را تحت فشار داشته باشد، خلع سلاح می کند. طالبان یک گروه ایدئولوژیک است و در آن چارچوب های سیاسی که پاکستان فکر می کند، حرکت نمی کند.
ملا زهی گفت: طالبان درپی آن هستند که مسیرهای دیگر را تقویت کنند و می گویند به مرز با پاکستان نیاز ندارند اما چنین اقدامی در بلند مدت امکان پذیر نیست زیرا مردمان دو طرف خط دیورند بیشتر پشتون هستند و نمی توان آن ها را از هم جدا کرد، بسیاری از آن ها کوچی هستند و بر اساس نیاز زیستی خود در فصل های مختلف محل زندگی خود را بین دو طرف خط دیورند جابجا می کنند. با همه این ها پاکستان از موضع بالا با طالبان برخورد می کند اما شرایط مانند گذشته نیست که هرچه پاکستانی ها دیکته کنند طالبان بپذیرند.
این کارشناس سیاسی یادآور شد: به صورت کلی پاکستان از بدو ایجاد دو محور را در استراتژی خود دنبال می کرده، یکی اینکه کشمیر را از هند جدا کند و دیگری اینکه در افغانستان دولت دست نشانده خود را روی کار آورد اما در مورد افغانستان شکست خورده و با سیاستی هم که دولت هند در پیش گرفته کشمیر نیز از دسترس پاکستان خارج شده ضمن اینکه هندی ها بار دیگر به افغانستان وارد شده و پروژه های بازسازی در این کشور را از سر گرفته اند.
وی اضافه کرد: با توجه به این مسایل در حال حاضر پاکستانی ها به دنبال آن هستند که سیاست خود را روی مبارزه با داعش، القاعده، تحریک طالبان پاکستان و امثال آن متمرکز کنند و به نظر می رسد مناسبات طالبان و پاکستان دیر یا زود دچار مشکل شود.
