امریکایی ها نگران فاصله گرفتن طالبان از آنان و نزدیک شدن به چین و روسیه هستند
کارشناس و فعال سیاسی افغان گفت: امریکایی ها نگران این هستند که طالبان از آنان فاصله گرفته و به چین و روسیه نزدیک شوند و با آن ها پیمان های امنیتی و قراردادهای تجاری عقد کنند.
عبدالمقصود حسن زاده رئیس حزب بیداری ملت افغانستان در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل با اشاره به برگزاری نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد افغانستان و پایان بی نتیجه آن اظهار کرد: تعیین نماینده ویژه سازمان ملل متحد در امور افغانستان از موضوعات اساسی نشست شورای امنیت در کنار موضوع تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق بشر و بازگشایی مدارس و دانشگاه ها به روی دختران بود، مواردی که طالبان تا کنون به آن ها توجهی نکرده اند.
وی عنوان کرد: از دلایل تاکید سازمان ملل متحد و امریکا بر تعیین نماینده ویژه برای افغانستان نگرانی امریکایی ها از فاصله گرفتن طالبان از آنان و نزدیک شدن به چین و روسیه و بازماندن امریکا از رسیدن به اهدافش در منطقه است.
به گفته این کارشناس سیاسی تا زمانی که سازمان ملل متحد نماینده حکومت طالبان را در این سازمان نپذیرد طالبان هم نماینده ویژه سازمان ملل متحد را نخواهند پذیرفت و نشست ها در مورد افغانستان هم به نتیجه ای نمی رسد. مساله این است که نه طالبان از خود در پذیرش خواسته های مردم افغانستان و جامعه جهانی انعطاف نشان می دهند و نه سازمان ملل متحد از خواسته های خود کوتاه می آید و معتقد است تحویل کرسی نمایندگی افغانستان در این سازمان به طالبان به معنای به رسمیت شناسی آنان است.
حسن زاده بیان کرد: حکومت طالبان می گوید اگر سازمان ملل متحد می خواهد نماینده ویژه ای برای افغانستان تعیین کند باید نماینده این حکومت را هم بپذیرد اما حکومت طالبان در حال حاضر سرپرست است و تا کنون مشروعیت داخلی هم کسب نکرده، انتخاباتی برگزار نشده و همه پرسی هم انجام نشده به همین خاطر کشورهای دیگر جرات نمی کنند این حکومت را به رسمیت بشناسند.
رئیس حزب بیداری ملت افغانستان گفت: حکومت طالبان ابتدا باید مشروعیت داخلی کسب کند و مشکلات خود را با مردم حل کند و پس از آن موضوع به رسمیت شناسی طالبان می تواند مطرح شود، در حال حاضر دروازه های مدارس به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته است و دانشگاه ها هم به روی دختران بسته است و مردم به این خاطر ناراضی هستند.
حسن زاده عنوان کرد: اگرچه امنیت تا حدی در افغانستان برقرار شده، در بخش های زیربنایی کارهایی انجام شده و کار برای استخراج معادن جریان دارد، اما زمینه کار برای مردم فراهم نیست و آنان نقشی در تعیین سرنوشت خود ندارند، خواست جامعه جهانی و مردم افغانستان این است که آنان در تعیین سرنوشت خود دخیل باشند و مدارس و دانشگاه ها به روی دختران باز شود که طالبان تاکنون به این مطالبات پاسخ مثبت نداده اند.
