ادامه روند مدیریت وزارتخانه ها توسط سرپرست ها بیانگر ناکارآمدی حکومت است
ادامه حضور سرپرست ها در وزارتخانه های افغانستان نشانه ناکارآمدی حکومت و نفاق بین سران آن است
کارشناس و پژوهشگر سیاسی افغان گفت: ادامه روند مدیریت وزارتخانه های افغانستان توسط سرپرست ها بیانگر ناکارآمدی حکومت و نفاق بین سران آن است.
سید قاسم مظفری در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به ادامه روند سرپرستی در وزارتخانه های افغانستان و اینکه برخی از وزارتخانه ها مدت هاست که از سوی سرپرست ها مدیریت می شود.
اظهار داشت: اداره وزارتخانه ها برای حکومت های افغانستان به روندی عادی تبدیل شده، سال هاست که این روند ادامه دارد و تعداد زیادی از وزارتخانه ها برای مدت های طولانی توسط سرپرست ها اداره شده اند.
وی افزود: سران حکومت وحدت ملی با شعارهای زیبا در دوران مبارزات انتخاباتی، خود را به کرسی قدرت رساندند اما در رابطه با آن شعارها هیچ دستاوردی نداشتند تا بتوانند رضایت مردم را جلب کنند، مردم روز به روز ناراضی تر می شوند و سران حکومت هم درگیر تقسیم قدرت و چانه زنی ها در این خصوص بوده و هستند.
به گفته این کارشناس سیاسی افرادی که در راس وزارتخانه ها به عنوان سرپرست مقرر شده باشند از صلاحیت های یک وزیر برخوردار نیستند و فرمان های آن ها ضمانت اجرایی ندارد، از نظر قانونی کار سرپرست ها فقط برای مدت مشخصی قابل قبول است و پس از آن غیر قانونی است.
مظفری عنوان کرد که مساله استیضاح شانزده وزیر که چندی پیش صورت گرفت و سلب صلاحیت چندین تن از آن ها به دلیل مصرف نکردن بودجه تا سقف تعیین شده و ابقای تعدادی دیگر هم با معاملات پشت پرده همراه بود و این در حالی بود که طبق معیارها هیچ یک از آن ها صلاحیت ادامه کار را نداشتند و اگر قرار بر سلب اعتماد بود باید همه سلب اعتماد می شدند.
وی در عین حال بیان داشت: در صورتی که مدیریت وزارتخانه ها توسط سرپرست ها باز هم ادامه پیدا کند ملت دچار یاس خواهد شد و این وضعیت بیانگر ناکارآمدی حکومت و نفاق بین سران حکومت است و تاثیرات منفی خود را روی مردم می گذارد و مردم از همین میزان حمایت خود از دولت هم صرفنظر خواهند کرد.
این پژوهشگر سیاسی با اشاره به وظیفه پارلمان در رابطه با دولت و مساله وزارتخانه ها هم گفت: در صورتی که پارلمان از صلاحیت قانونی خود برخوردار باشد و از آن استفاده کند یقیناً می تواند نبض حکومت را در دست داشته و جلو تخلفات حکومت و کابینه را بگیرد.
مظفری اظهار داشت: پارلمان افغانستان در حقیقت صلاحیت های لازم را دارد اما بسیاری از اعضای آن ضعف های شخصی دارند، به دلایل مختلف تغییر موضع می دهند، به سادگی تطمیع می شوند و با دریافت امتیازات هرچند اندک از انجام وظایف خود صرفنظر می کنند. چنانچه در مساله استیضاح شانزده وزیر هم چنین شد.
وی اضافه کرد: چنین پارلمانی نمی تواند موفق باشد و نمایندگان آن هم نمایندگان واقعی مردم نیستند، در صورتی که پارلمان از قدرت لازم برخوردار می بود می توانست به عنوان یک اهرم فشار در برابر دولت قرار بگیرد و جلو خطاها، کم کاری ها و یکه تازی های آن را بگیرد.
