بحرین ؛ تکرار ادعاهای موهوم علیه ایران برای فرار از واقعیت
(last modified Sat, 26 Aug 2017 11:53:18 GMT )
سنبله 04, 1396 16:23 Asia/Kabul

بحرین از 14 فوریه 2011 شاهد اعتراضات  مردمی ضد رژیم آل خلیفه است. بی تردید ادامه این وضعیت رویداد خوشایندی نیست اما با اتهام زدن به دیگران نمی توان  صورت مسئله را عوض کرد و کشورهای همسایه  را مسوول مشکلات و نا ارامی های بحرین معرفی کرد.

«بهرام قاسمی» سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز جمعه با رد ادعای جدید رژیم آل خلیفه ضد ایران، به حاکمان بحرین توصیه کرد  ؛ سرکوب، شکنجه، تلاش برای منحرف کردن اعتراضات مسالمت جویانه مردم بحرین و هم چنین روش های شکست خورده امنیتی و استمداد از نیروهای نظامی و امنیتی بیگانه را به کناری نهاده و اختلافات با مردم بحرین را از طریق گفت و گو، تعامل و روش های مدنی و آشتی جویانه حل و فصل کنند.

بحرین  برای خارج شدن از بن بستی که خود بوجود آورده،  نمی تواند با  فرافکنی ایران را مسبب  اوضاع داخی خود معرفی کند .  واقعیت این است که منامه  خود را گرفتار سیاست های مداخله جویانه عربستان کرده است . همانگونه که قطر قربانی اشتباهات گذشته خود در همسویی با عربستان شد ؛ بحرین نیز در همین مدار حرکت می کند و با محاسبات اشتباه تصور می کند  با انداختن توپ در زمین ایران می تواند از مشکلات داخلی اش رهایی یابد.با همین رویکرد است که  مقام های بحرین  ایران را به دخالت دربحرین متهم می کنند و سعی دارند این تلقی غلط را به دیگران هم القا ء کنند . 

اما نه این فرافکنی ها و نه سیاست به اصطلاح مشت آهنین نمی تواند مانع از پیگیری مطالبات مشروع مردم بحرین شود.

شیخ علی سلمان دبیرکل جمعیت الوفاق بحرین  در این باره می گوید:

 "راه حل سیاسی و اجابت خواسته های ملت بحرین اجتناب ناپذیر است و هرگونه تاخیر در این راه حل، بحرین را متحمل هزینه های بیشتری می کند ."

 چالش بحرین نتیجه رویکرد امنیتی آل خلیفه به اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز اکثریت مردم این کشور است و با فرافکنی نمی توان صورت مسئله را پاک کرد.

رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی در ژوییه سال گذشته به صراحت گفتند : ( فایل 1 )

"ما در مسئله‌ى بحرین هیچ دخالتى نکردیم و نخواهیم کرد امّا نصیحتشان داریم میکنیم، آنجا هم یک منازعه‌ى سیاسى است؛ دارند کارى میکنند که این منازعه‌ى سیاسى را بکشانند به یک جنگ داخلى؛ اگر آگاهى دارند، اگر معرفت دارند، اگر خِرد سیاسى بر آنها حاکم است، خب نکنند این کارها را. مخالفت سیاسى و منازعه‌ى سیاسى در هر کشورى ممکن است وجود داشته باشد؛ چرا باید کارى کنند که ملّتها را وادار کنند به پنجه زدن و مردم را در مقابل هم قرار بدهند؟ اینها اشتباهاتى است که امروز متأسّفانه در برخى از کشورهاى دیگر اسلامى انسان مشاهده می کند."