جدی 03, 1396 15:20 Asia/Kabul
  •  سلاح های شیمیایی ؛همچنان قربانی می گیرند

 زخم های وارد شده بر ملت ایران از سوی استکبار جهانی  هنوز التیام نیافته است . به بیانی دقیق تر بهتراست گفته شود که هرگز هم التیام نخواهد یافت . آنانی که روزهای جنگ تحمیلی را بیاد دارند، بخوبی می دانند که از چه چیزی سخن گفته می شود .

سخن اززخم های بجای مانده بر روح و جسم همه آنانی ست  که قربانی سلاح های شیمیایی اهدایی غرب به صدام  جنایتکار و دیکتاتور معدوم رژیم بعث حاکم بر عراق  شدند.

در روزهای اخیر خبر شهادت  یک جانباز دیگر شیمیایی برروی تلکس خبرگزاری ها قرار گرفت .

علی خوش لفظ جانباز 70 درصد دفاع مقدس پس از تحمل سال ها رنج  به درجه رفیع شهادت رسید. 

سال‌های پایانی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران با فجایع ضدبشری همراه بود . فجایعی که برخی نویسندگان و تحلیلگران آنرا با واژگانی مانند " نسل کشی " ؛ "جنایت ضد بشری "  توصیف کرده اند . 

نخستین  حمله شیمیایی عراق در  ژانویه 1981 اتفاق افتاد  . از آن تاریخ تا پایان جنگ، نیروهای عراقی طی بیش از ۳۵۰۰ بار بمباران شیمیایی بیش از یکصد هزار ایرانی را در شهرها و مناطق مرزی و نیز در جبهه های جنگ تحمیلی شهید و مصدوم کردند. حملات شیمیایی عراق علیه ایران منجر به مصدوم شدن بیش از یکصد هزار نفر در ایران گردید که بسیاری از آنان هنوز به عوارض و بیماری‌های ناشی از مصدومیت شیمیایی مبتلا هستند. در بمباران شیمیایی سردشت در 24ژوئن 1988 بیش از یکصد تن از ساکنان غیرنظامی شهر جان باختند و هشت هزار نفر دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند. در پی جنایت سردشت  ، شهر «حلبچه» کردستان عراق  در   16 مارس 1988، هدف بمباران شیمیایی قرار گفت . براثر بمباران شیمیایی حلبچه نزدیک 5000 نفر جان خود را از دست دادند.

پروفسور «اوبن هندریکس» رئیس آزمایشگاه سم شناسی بیمارستان دانشگاه گان فلاندر، در بلژیک در این باره می گوید :

"این  بمب ها حاوی ترکیبات خطرناک بود که به صورت مجزا ولی با فاصله ای کوتاه مورد استفاده قرار گرفته اند."

این فاجعه به این علت رخ داد؛  که وجود  صدام برای حامیانش در غرب  یک فرصت بود .

از منظر حقوق بین‌الملل، استفاده از سلاح های شیمیایی  نقض آشکار پروتکل 17 ژوئن 1925 ، ماده سه اعلامیه جهانی حقوق بشر1948 و  نقض کنوانسیون چهارم ژنو 1949 است.

 شورای امنیت سازمان ملل اما در اقدامی دیر هنگام  در 9 می 1988باصدور قطعنامه شماره 612 ، بعنوان نخستین قطعنامه ؛استفاده از سلاح شیمیایی را محکوم کرد،در حالیکه  از عراق به عنوان به کار گیرنده سلاح های شیمیایی ، نامی برده نشد .

سکوت طولانی مدت  در قبال این جنایات  هولناک به قیمت  از دست رفتن  جان هزاران مصدوم شیمیایی  و تولد ّ نوزادان دارای نقص عضو و مبتلا به بیماری های صعب العلاج خونی  تمام شد  . امروزنیز  زنان و کودکان در یمن قربانی  سلاح های ممنوعه مانند بمب های فسفری و یا گلوله های حاوی اورانیوم می شوند که کشورهایی مثل بریتانیا و کانادا و امریکا در اختیار  عربستان قرار می دهند تا بر سر مردم یمن ریخته شوند.

باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا سه سال قبل در مصاحبه ای با روزنامه نیویورک تایمز اذعان کرد که آمریکا به رغم اینکه می‌دانست صدام در جنگ با ایران سلاح شیمیایی استفاده می‌کند از وی حمایت کرد.