آغاز فصلی نو در مناسبات ایران و هند
مراسم استقبال رسمی از رئیس جمهوری ایران توسط رئیس جمهور و نخست وزیر هند صبح شنبه در دهلی نو انجام شد.
در این سفر سه روزه که از پنجشنبه گذشته آغاز شد،گفت و گوهای مهمی میان مقام های دو کشور صورت گرفته است .گفت و گوهایی که با امضای پانزده توافقنامه و یاد داشت تفاهم همراه شده است . این توافقات و سطح عالی و جامع مذاکرات نشانده نگاه بلند مدت تهران و دهلی نو به روابط دو کشوربر اساس نیازها و منافع دو جانبه و منطقه ای است .
برخی تحلیلگران معتقدند که هند در مسیرتوسعه و پیشرفت قرار دارد و برای استمرار بخشیدن به این روند مصمم به استفاده از فرصت های همکاری بر اساس واقعیت هاست .
نوذر شفیعی استاد دانشگاه و کارشناس روابط بین الملل می گوید :
هند چهارمین اقتصاد رو به رشد جهان است. این کشور جزو ۵ کشور اول جذب کننده سرمایه‌گذاری خارجی است. ما پس از استقلال هند ابتدا شاهد نهروئیسم و آرمان‌گرایی بودیم و اکنون شاهد رئالیسم و عملگرایی بر اساس واقعیت ها هستیم . "
روابط ایران و هند در سال های گذشته تحت تاثیر برخی عوامل منطقه ای و فرا منطقه ای قرار گرفت و به همین علت نتوانست است با سرعتی متناسب با ظرفیت ها حرکت کند . این تاثیر پذیری را می شود در بخش انرژی و خط لوله موسوم به خط صلح که قراربود گازایران را به هند ازمسیر پاکستان انتقال دهد ؛ مشاهده کرد .هند در خصوص خط لوله صلح ظاهرا دو مشکل دارد؛ یکی پاکستان ودیگری آمریکایی‌ها ؛اما واقعیت این است که هند به منابع اطمینان بخش انرژی نیاز دارد . هند برای به حرکت درآوردن چرخ اقتصاد خود نیازمند انرژی است و برای صادرات محصولات خود نیازمند کریدور شمال-جنوب است. از طرفی هند کشوری دارای ریشه زبان فارسی است و این یک فرصت در روابط ایران و هند است.در این راستا گزینه های جایگزین ایران مانند خط لوله تاپی که بحث آن مطرح است ؛ نیازمند مشارکتی چهار جانبه شامل ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند است که اجرایی شدنش کار آسانی نیست وچالش روابط هند با پاکستان نیزهمچنان وجود دارد .این در شرایطی است که ایران با موقعیت استراتژیک خود علاوه بر تامین انرژی می تواند موجب ثبات منطقه ای و امنیت حاصل از آن شود که تمام کشورها از جمله هند از آن سود ببرند. ایران درموضوع مبارزه با تروریسم نیز نقش تاثیر گذار خود را اثبات کرده است . از اینرو اهمیت مناسبات ایران و هند را می بایست ، در چارچوب دو کشور مستقل منطقه دید که روابط شان از عمق راهبردی برخور دار است .توافق نامه مهم ترانزیتی ایران و هند و سرمایه گذاری هند در زمینه بهره برداری از ظرفیت های بندرچابهار؛یکی از نشانه های راهبردی شدن مناسبات دو کشور است .
علی شمخانی دبیر شورایعالی امنیت ملی ایران معتقد است گاهی اوقات ممکن است که دو کشور از یکدیگر دور باشند اما تقدیر مشترکی داشته باشند. لذا ناچارند که در عین دور بودن به یکدیگر نزدیک شوند.