مبانی "صلح پایدار " از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران
«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران به منظور شرکت در اجلاس عالی رتبه «صلح پایدار» ، به نیویورک سفر کرده است . این اجلاس ، فرصت مناسبی برای بیان دیدگاه ها ،در باره صلح و امنیت جهانی است.
واقعیت های کنونی در منطقه و جهان نشان می دهد دستیابی به صلح پایدار به رویکردی نیاز دارد که به علل ساختاری مناقشات پرداخته و سه اصل بنیادین سازمان ملل؛ یعنی صلح و امنیت ، توسعه و حقوق بشر را تحقق ببخشد.
با این حال این سوال همچنان وجود دارد که آیا علت استمرار بحران ها و ناپایداری صلح در مناطق مختلف جهان ناشی از نقض اهداف و اصول مندرج در منشور سازمان ملل است و یا انکه علت این چالش ها ، را باید در زیاده خواهی های قدرت های استکباری حستجو کرد .
نزدیک به سه قرن پیش «ایمانوئل کانت» فیلسوف آلمانی در کتابش پیش شرط هایی را برای تحقق صلح پایدار مطرح کرد که منع تمسک به زور و مداخله گری در امور دیگر کشورها از آن جمله بود.
در دوران کنونی نیز بخش عمده ای از تنش و بحران های جهانی به سیاست های جنگ افروزانه ایالات متحده و متحدان غربی آن بر می گردد. اشغال افغانستان و عراق و حمایت بی قید و شرط از رژیم اشغالگر قدس بخشی از این سیاست های جنگ افروزانه است . بیش از نیم قرن است که اشغالگری اسراییل بر سرزمین فلسطین و آواره کردن بیش از پنج میلیون فلسطینی از سرزمین خود و محاصره و کشتار فلسطینیان در غزه به مانع جدی بر سر راه صلح پایدار در منطقه تبدیل شده است .
گاستون بوتول،از جامعه شناسان معاصر ، در تعریفی که از جنگ و صلح ارائه می دهد،معتقد است :صلح حالت یک گروه انسانی حاکم بر سرنوشت خویش ( و یا به عبارت دیگراز لحاظ سیاسی ، مستقل ) است .
اجرایی نشدن معاهدات خلع سلاح و بی ثمر ماندن تلاش های جهانی برای محو تهدید ناشی از وجود سلاح های مخرب جمعی بویژه سلاحهای هسته ای مانع مهم دیگر در راه صلح و امنیت جهانی است . تروریسم نیز از جدی ترین تهدیدها برای صلح و امنیت بین الملل به حساب می اید. در حالیکه تجربه تلخ سال های اخیر نشان داد برخی دولت ها و رژیم های افراط گرا در منطقه تروریسم را وسیله رسیدن به اهدافشان قرار داده اند .
جمهوری اسلامی ایران بر اساس ارزش های انسانی و مبانی دین اسلام ، ریشه جنگ و منازعه در جامعه ی بشری را ناشی از فزون طلبی ، استکبار ، تجاوز و تعدی انسانها به حقوق یکدیگر می داند و معتقد است برقراری صلح پایدار درگرو، احترام به حقوق ملت ها ؛ پرهیز از زور گویی و خشونت و پایبندی به معاهدات بین المللی است . پیشنهاد «جهان علیه خشونت و افراطی گری» که در شصت وهشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل از سوی «حسن روحانی» رییس جمهوری اسلامی ایران مطرح و مورد استقبال و تصویب مجمع عمومی گرفت، نشانه ای از این دید گاه است.