پارک ملی لار بهشتی در کنار پایتخت ایران

منطقه حفاظت شده لار بین ولایتهای تهران و مازندران و در موقعیت N3554 عرض شمالی و E5133 طول شرقی واقع شده است.

مساحت آن در حدود 31000 هکتار است. منطقه لار با وسعتی حدود ۷۳۵۰۰ هکتار در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز قرار دارد که در سال ۵۴ به پارک ملی تبدیل شد و از سال ۶۱ طبق مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده اداره می شود و از سال 70 بعضی از مناطق آن برای شکار و تیراندازی ممنوع اعلام گردید.

دریاچه 20 کیلومتری لار یکی از مراکز تفریحی این منطقه است.این دره در70 کیلومتری شمال شرقی تهران واقع شده است و از قسمت شمال به کوه های نور، از غرب به خاتون بارگاه و گرمابدر، از قسمت جنوب به لواسانات و از قسمت شرق به کوه دماوند و پلور محدود می شود. راه های اصلی ورود به منطقه از مسیر جاده تهران ـ آمل (هراز) پس از ورود به پلور از طریق سه راهی لار به پست ورودی محیط بانی دلیچای می رسد و از طریق جاجرود یا گلندوک می توان وارد جاده سد لتیان شد.

پس از گذشتن از گردنه ایرا به پست محیط بانی قوش خانه و سپس کمر دشت رسید. همچنین جاده رودهن به ایرا نیز به ورودی قوش خانه منتهی می شود. به دلیل کوه ها و ارتفاعات فراوان اطراف این منطقه و وضعیت جوی نامتغیر از ناحیه خزر بارندگی و نزولات جوی را در این منطقه شاهد هستیم که عمدتا به صورت برف مشاهده می شود.

منطقه حفاظت شده لار دارای دو اکوسیستم کوهستانی و آبی است. این منطقه دارای انواع گونه های گیاهی و جانوری است که در این میان ماهی قزل آلای خالدار که از نادرترین گونه های آبزی جهان است بر اهمیت این پارک افزوده است.

این پارک دارای چشم اندازهای بسیار زیبایی است. چشمه ها و رودخانه های پرآب زیستگاه های امن در دوسوی این دره زیبا طراوت و جذابیت آنرا دوچندان کرده است.

پوشش گیاهی این منطقه به علت چرای بی رویه تغییراتی در آن صورت گرفته ولی به طور کلی پوشش گیاهی آن علفزار است که شامل گنسیان، بوته زارها ، پوشش های آلپی, و شقایق وحشی است این دره دارای گیاهان صنعتی و دارویی و غذایی است که از میان آنها می توان به قارچ، کاسنی، گلپر، آویشن, شیرین بیان، باریجه، چای کوهی، بار هنگ و شنگ … اشاره کرد.

از لحاظ حیات وحش جانوری به دلیل موقعیت ویژه کوهستانی و آبی دارای گونه های متفاوتی است. پرندگان این منطقه که جمعاً صد گونه است شامل: کبک، عقاب، سارگپه، درنا، فلامینگو، دلیجه ,‌کبک دری و‌ … را نام برد. عقاب طلایی، گونه ای بی همتا تنها در این حوزه از ایران زیست می کند و بومی این منطقه است.

پستانداران این منطقه شامل کل و بز، قوچ ، خرگوش، سمور, میش البرز مرکزی, خرس قهوه ای ,‌پلنگ , گرگ, روباه ‌, گراز و گربه وحشی و … است. در این دره به علت داشتن زیستگاه امن و مناسب، پستاندارانی چون کل و بز رشد خوبی در این سال ها داشته اند.

دوزیستان و خزندگان این منطقه شامل: افعی, افعی دماوندی، افعی البرزی, مار، مارمولک، بز مجه, لاک پشت، قورباغه.

آبزیان: ماهی قزل آلای خال قرمز.از این منطقه به علت وجود پوشش گیاهی مرتعی و همچنین تنوع زیاد گیاهان و گل‌ها جهت زنبورداری نیز استفاده می گرددکه این کار از اوایل خرداد شروع و تا اواخر شهریور همان سال ادامه دارد.

از این منطقه به علت وجود ارزش ها و جاذبه های طبیعی و چشم اندازهای زیبا به عنوان یک منطقه اکوتوریستی و تحقیقاتی و جهت پژوهش و آموزش نیز استفاده می گردد که به علت وجود تنوع بسیار در میان گونه های گیاهی و جانوری مورد توجه مردم و دوستداران طبیعت قرارگرفته است. این منطقه به علت وجود کوه ها و دریاچه لار باعث شده مورد توجه بسیاری از کوهنوردان و صیادان صید ورزشی ماهی قرار بگیرد.

این دره با داشتن هوای پاک و دل انگیز خود در روزهای تعطیل اکثر مردم را به طرف خود جذب می نماید.دوستداران ورزش ماهیگیری هر هفته برای صیدماهی به این دره می آیند. فصل مجاز صیدماهی معمولاً از اول خردادماه هر سال آغاز و تا شهریور ادامه می یابد.

دوستداران این ورزش با کسب پروانه ویژه صیدروزانه که در واحدهای محیط زیست قوشخانه، پلور و دلیچای صادر می شود، می توانند به صید ماهی بپردازند. اولین مسابقه ماهیگیری بعد از انقلاب در سال ۷۰ در دریاچه سد لار برپا شد و از سال ۷۳ همه ساله این مسابقات برگزار شده است.به علت ویژگی های خاص و تنوع گونه های گیاهی و جانوری، حفظ و حراست از این منطقه ضروری است و باید به گونه ای از آن استفاده شود تا بهره وری از آن نیز امکانپذیر باشد.

آبشار لار یکی دیگر از جاذبه های ناحیه لار، آبشار آن است که در محلی در نزدیکی روستای وانا واقع شده است.