کعبه ، قبله ی دل ها
(last modified Mon, 19 Nov 2018 06:25:53 GMT )
عقرب 28, 1397 10:55 Asia/Kabul
  • کعبه ، قبله ی دل ها

داستان نحوه تغییر قبله از بیت المقدس به کعبه

بسم الله الرحمن الرحیم

کعبه ، قبله ی دل ها

نیمه شب بود ، پیامبرخدا صلی الله علیه و آله و سلم ، اندوهناک به آسمان نظر می کرد . آن شب نیز مانند شب های گذشته از خانه بیرون آمد و چشم بر آسمان دوخت . رسول خدا منتظر بود . منتظر پیک وحی تا با وحی و امر الهی ، دلهای مسلمین آرام بگیرد و زبان بدخواهان کوتاه شود .

رسول خدا سیزده سال تمام در مکه ، به سمت بیت المقدس نماز می گزارد . بیت المقدس قبله ای بود که یهودیان نیز به آن سمت نماز می خواندند و این خود باعث نزدیکی دو آیین اسلام و یهود بود ولی بعد از هجرت پیامبرخدا و مسلمین به مدینه، آیین اسلام ، پیشرفت چشمگیری کرده بود و دشمنان می دانستند که به زودی، اسلام، سراسر شبه جزیره عربستان را خواهد گرفت و قدرت آن ها از بین خواهد رفت . باید کاری می کردند که اسلام را ضعیف نشان دهند . به همین خاطر ، بهانه گیری ها و مخالفت های یهود ، شروع شد. این بار بیت المقدس ، قبله ی مسلمین را هدف اعتراض هایشان قرار دادند و گفتند:

محمد مدّعی است که دین مستقلی دارد ، در صورتی که او هنوز قبله مستقلی ندارد و رو به قبله مردمِ یهود، نماز می خواند.

این سخنان، پیامبر خدا را  آزار می داد ولی رسول خدا ، مطیع فرمان خداوند  است و چشم انتظار اوامر او خواهد ماند.

قسمتی از آیه ی 144 سوره ی مبارکه ی بقره

قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّمَاءِ  فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا

 

ما نگاههاى تو را به طرف آسمان مى ‏بینیم . اکنون تو را به قبله ‏اى که دوست دارى،  برمى ‏گردانیم .

پانزدهم ماه رجبِ سال دوم هجرت بود، رسول خدا،  در مسجد "بنی سالم" مشغول نماز ظهر بود و دو رکعت نماز را به سمت بیت المقدس به جای آورده بود، جبرئیل امین فرود آمد و بازوی مبارکش را گرفت و او را به جانب کعبه برگردانید. مسلمانان دیدند که پیامبر خدا، رویشان را به سمت کعبه چرخاندند . برخی تبعیت کرده و به سوی کعبه برگشتند و برخی دیگر، متوجه موضوع نشدند و هم چنان به سوی بیت المقدس نماز گزاردند، تا این که نماز تمام شد .

رسول خدا این نوید را دادند که از امروز قبله مسلمانان تغییر یافت و مؤمنین باید از این به بعد ، به سمت کعبه نماز بخوانند .

                                                        آیه ی 144 سوره ی مبارکه ی بقره

فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ  وَحَیْثُ مَا کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ  وَإِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ لَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ  وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ

اینک صورت خود را به ‏سوى مسجد الحرام کن و شما نیز در هر کجا باشید روى به آن کنید. اهل کتاب ، خوب مى‏ دانند این تغییر قبله به حق از جانب پروردگارشان مى‏ باشد و خدا از آنچه انجام مى ‏دهید، غافل نیست .

بهانه گیری های دشمنان اسلام ، با تغییر قبله نیز تمام نشد و برای انتقاد و استهزاء ِ مسلمانان، حرف های تازه ای را آغاز کردند. گروهی به رسول خدا می گفتند : چرا از کعبه ، که قبله ی اعراب و پدران ماست روی برگرداندی و به سوی بیت المقدس نماز خواندی و دوباره به سوی کعبه برگشتی .

یهودیان که از تغییر قبله سخت ناراحت شده بودند ، می گفتند : چرا از بیت المقدس که تا به حال به سوی آن نماز می خواندی،  رو برگرداندی . اگر بیت المقدس قبله بوده است چرا اکنون به سمت کعبه نماز می خوانید و اگر کعبه ، قبله مسلمانان است چرا مسلمین بیشتر از سیزده سال به سمت کعبه نماز خوانده اند .

جبرئیل ، امین وحی ، نازل شد و با آیات الهی پاسخ دشمنان اسلام را داد :

 آیه ی 142 سوره ی مبارکه ی بقره

سَیَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِی کَانُوا عَلَیْهَا  قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ  یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ

به زودى مردم کم خرد خواهند گفت: «چه چیز آنان را از قبله‌اى که بر آن بودند رویگردان کرد؟» بگو: «مشرق و مغرب از آن خداست؛ هر که را خواهد به راه راست هدایت مى‌کند.»

خداوند ، خالق آسمان ها و زمین است . بیت المقدس ، کعبه و همه جا مِلکِ خداست  و همه عالم از آنِ اوست و به هرچه مصلحت ببیند ، فرمان می دهد . تغییر قبله مسلمانان به کعبه ، آزمایشی شد تا پیروان واقعی اسلام از صفِ دیگران ، جدا شوند . وقتی پیامبر اسلام و مسلمین به فرمان خداوند،  مأمور شدند که به سوی کعبه نماز بگزارند ، همه ی مسلمانان به یک سو جمع  شدند و همه ی مراسمِ دینیِ آن ها ، به طرف کعبه شد . کعبه ای که قبله ی دل های مؤمنین بود و اعراب، حتی قبل از اسلام هم ، به کعبه احترام می گذاشتند چرا  که حضرت ابراهیم که نمادِ توحید برای همگان بود ، آن را بازسازی و آباد کرده بود. این قبله ی واحد ، مسلمانان را از تفرقه  نجات داد و آن ها را نه تنها در باطن ، بلکه از اختلافات ظاهری نیز  ، رهایی بخشید .