سالروز شهادت امام علی النقی (ع)

حضرت امام «علی النقی» (علیه السلام) از نوادگان پاک رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در سوم رجب سال 254 هجری قمری به شهادت رسید.

حضرت امام «علی النقی» (علیه السلام)  در سال 212 هجری قمری در نزدیک شهر مدینه به دنیا آمد و تحت راهنمایی های پدر بزرگوارش امام جواد (علیه السلام) قرارگرفت.

ایشان بعد از رحلت پدر ، عهده دار امامت و رهبری جامعه اسلامی شد .

یکی از القاب مشهور امام علی النقی (ع) - «هادی» به معنای هدایت کننده بود. امام هادی (ع) در معرفی سیمای تابناک اسلام راستین تلاش بسیار کرد . یکى از کارهاى مهم امام هادى(ع) حفظ خطّ فکرى و فرهنگى تشیُّع و جلوگیرى از القائات مخالفان بود . این کارنیاز به تربیت شاگردان برجسته و تشکیل حوزه علمیه و تدریس فقه و عقاید اصول اسلامى داشت که در عصر امام على النقى(ع) نیز ادامه یافت .

آن حضرت شاگردان برجسته اى همچون حضرت عبدالعظیم حسنى، ابن سِکیّت اهوازى ، اسماعیل بن مهران ، ابوهاشم جعفرى و جعفر بن سهیل را تربیت کرد و حوزه علمى فعال و پرتلاشى به وجود آورد.

آن امام بزرگوار، در تحکیم و استوارى فقه و عقاید و فرهنگ تشیُّع ، همت جدى داشت و کتبى نیز در این زمینه نگاشت از قبیل: رساله اى در ردّ جَبر و تفویض، رساله اى در اثبات عدل و المنزلهُ بین المنزِلتَین و رساله اى در احکام دین .

همچنین حضرت امام على النقى(ع) براى معرفى سیماى اسلامِ راستین ، جلسات متعددى را براى بحث پیرامون مسائل مختلف عقیدتى، فکرى و اجتماعى برگزار می کرد و در این جلسات به سئوالات و شبهاتِ مطرح شده پاسخ مى داد.

جمع زیادى از بزرگان علم و ادب نزد ایشان گرد مى آمدند و از دریاى بیکران دانش آن حضرت بهره مى بُردند. امام هادى(ع) همواره ، پناهگاه نیازمندان و گرفتاران بود و هیچ گاه آنان را ناامید از خانه ى خویش باز نمى گرداند .

 حضرت امام على النقى الهادى(ع) پس از حدود چهل و دو سال زندگى و سى و سه سال امامت، در سوم رجب سال 254 هجرى قمرى بر اثر زهرى که با دسیسه ى مُعتز (سیزدهمین خلیفه عباسى) توسط معتمد عباسى به ایشان خوراندند، به شهادت رسید و آن امام بزرگوار را در شهر سامرا، به خاک سپردند.

ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت این امام بزرگوار، سخنی حکیمانه از آن حضرت برایتان نقل می کنیم که فرمودند: «از شر آن کس که شخصیت خویش را ناچیز می انگارد و برای خود ارزش قائل نیست ، ایمن مباش.»