بررسی مطبوعات کابل 16 اسد

بررسی روزنامه های چاپ امروز (شنبه) در کابل

روزنامه ماندگار در سرمقاله ای تحت عنوان حرف های مشرف از زبان کرزی چنین نوشته است :

حامد کرزی رئیس جمهور پیشین ، هفتۀ گذشته در مصاحبه با روزنامۀ گاردین سخنانی بر زبان رانده است که از یک‌طرف نیروهای امنیتی را ضربه می‌زند و از جانب دیگر، از طالبان حمایت می‌کند و نیز جنگِ طالبان در کشور را یک «جنگ داخلی» می‌خواند. او حضور ناتو در چهارده‌ سالِ اخیر را ناکام خوانده و می‌گوید: نیروهای خارجی تا هنوز در آن ولسوالی‌هایی می‌جنگند که در زمان حضورِ یک‌صدوپنجاه‌هزارنفری‌شان در آن به نبرد می‌پرداختند.
ماندگار می افزاید :

اگر امروز به قولِ آقای کرزی طالبان قوی شده‌اند و نیروهای امنیتی در برابرشان جنگیده نمی‌توانند، دلیلِ آن‌ برمی‌گردد به سیاست‌های او که هزاران طالب را از زندان‌ها رها کرد و به تقویتِ آنان به شکلِ واضح پرداخت و تیوری انتقالِ جنگ به شمال را ریخت. این آقای کرزی بود که زمانی با افتخار می‎گفت که ما پا به پایِ اهدافِ امریکا در منطقه حرکت می‌کنیم.
سخنان اخیرِ آقای کرزی، یک بارِ دیگر نشان داده است که او به عنوان مهره‌ مخرب مخالفِ منافعِ ملیِ کشور عمل ‌می کند؛ زیرا اکنون مزدورانِ آی‌اس‌آی را نسبت به فرزندان صدیقِ وطن ترجیح می‌دهد و برای آنان تبلیغ می‌کند. حالا مردم می‌دانند که حرفِ آقای کرزی و مشرف هیچ تفاوتی از هم ندارد. پنداشت‌ها و چشم‌اندازهای این دو، کاملاً یکی است و هیچ اختلافی میانِ این دو در موردِ طالبان وجود ندارد. مردم افکار و رفتارِ آقای کرزی را درک کرده‌اند و فهمیده‌اند که او خود مسببِ بسیاری از ناکامی‌ها و بحران‌ها ـ حتی بحران انتخاباتی ـ در افغانستان است و هنوز هم در تلاشِ خلقِ بحران و مسأله در کشور می‌باشد.

وهزینه ی بحران سازی ها کمر شکن می شود عنوان سرمقاله ی روزنامه ی چراغ است که در آن چنین آمده است :
اخیرا روزنامه واشنگتن پست مدعی شده است که دولت امریکا نزدیک به ۱۳ میلیارد دالر برای تجهیز اردوی ملی و ۲ /۴ میلیارد دالر برای تجهیز نیروهای پولیس ملی پرداخت کرده است. 
رقم هزینه های ادعایی امریکا برای تجهیز و تقویت دولت افغانستان شاید درست باشد و شاید هم امریکایی ها بیشتر از رقم ادعایی شان در افغانستان هزینه کرده باشند. اما جای سوال است که با این همه هزینه های سنگین و نیز حضور بیش از چهل قدرت قوی طی این مدت در افغانستان، چرا هیچ تغییر ملموسی در برقراری ثبات و امنیت و نیز در بهبود اوضاع اقتصادی در این کشور رونما نشده است؟!
چراغ  می افزاید :
آگاهان می گویند اگر امریکا و متحدان آن بواقع قصد مبارزه جدی با تروریسم و نیز انگیزه برقراری صلح و ثبات را در کشورهای جنگ زده از جمله افغانستان می داشتند، کافی بود همین کمکهای میلیاردی را درست و در جای خودش هزینه می کردند و با همان پول های گزاف نیروهای امنیتی افغان را اعم از نیروی زمینی و هوایی و استخباراتی و...، تجهیز و تقویت می کردند و با این کار دیگر نیازی به ورود چهل و چند دولت قوی و مقتدر غربی و شرقی به اضافه امریکا نبود؛ تا تروریسم را از افغانستان ریشه کن کنند. 

و به سراغ روزنامه ی افغانستان می رویم که در سرمقاله ای تحت عنوان مبارزه با تروریزم وحامیان تروریزم چنین نوشته است :
پس از گروه طالبان، مبارزه با داعش در افغانستان از اهمیت ویژه برخوردار گردیده است. داعش یک و نیم سال است که در این کشور نفوذ کرده و نام و پرچم آن در برخی مناطق بر افراشته شده است. برخی ولسوالی های ننگرهار پایگاه اصلی داعش به حساب می آید و این گروه از همین ولسوالی ها فعالیت ها و برنامه های خود را در سراسر کشور سازمان می دهد. تاهنوز تعداد زیادی از افراد ملکی توسط داعش کشته شده اند. یکی از ویژگی های داعش این است که برای ایجاد ترس و هراس در دل مردم از هر ابزاری استفاده می کند و در این زمینه هیچ خط قرمزی را رعایت نمی کند. داعش گرچند مبارزه شان را اسلامی می دانند و به دروغ ادعا می کند که برای اجرای احکام و دستورات دین مبارزه می کند؛ اما عمل شان کمترین شباهتی به اسلام ندارد.
در پایان نویسنده می افزاید :
داعش پروژه ای است که برای اهداف سیاسی خاص در منطقه فعالیت می کند و از اینرو باورها و کارکردهایش هیچ ارتباطی به اسلام و قرایت های اسلامی ندارد.
از طرف دیگر داعش به معنای واقعی کلمه در افغانستان وجود ندارد. نیروهایی که امروزه تحت عنوان داعش فعالیت می کنند، یا افراد وابسته به گروه طالبان پاکستانی هستند یا از نیروهای جنبش اسلامی ازبکستان می باشند و یا هم نیروهایی که از گروه طالبان افغانی جدا شده و در زیر پرچم داعش به جنگ و خشونت ادامه می دهند. تفکر داعشی هواداران زیادی در افغانستان ندارد. به همین خاطر قلمرو نفوذ داعش در یک و نیم سال گذشته محدود مانده است.