در مکتب روح الله – 13
دلو 11, 1397 14:11 Asia/Kabul
در این برنامه قصد داریم شما را با دیدگاه‌های امام خمینی در مورد یکی از مهمترین نهادهای علمی فرهنگی و سیاسی ایران یعنی دانشگاه و یکی از مهمترین و مؤثرترین اقشار جامعه در ایران یعنی دانشگاهیان آشنا کنیم. در ایران دانشگاه‌ها نه تنها کانون اصلی تولید علم و اندیشه و پرورش انسان‌های تحصیل‌کرده و فرهیخته بلکه یکی از محورها و جریانهای اصلی تحولات سیاسی جامعه طی یک قرن اخیر بوده است.
توجه امام به نهاد دانشگاه و اقشار اصلی آن یعنی استاد و دانشجو از چند جهت مهم و قابل توجه و بررسی است. اولین بعد و جهت این اهمیت مربوط و معطوف است به جایگاه علم و دانش بویژه علوم و دانش‌های نوینی که در دانشگاه‌ها تحصیل و تدریس می‌شود در منظومه فکری امام خمینی. همانطور که می‌دانید امام خمینی خود یک عالم برجسته حوزوی و مسلط به پهنه‌ی وسیعی از علوم و معارف اسلامی و دارای قوه و قدرت اجتهاد در علوم دینی بودند. خاستگاه اجتماعی امام خمینی به عنوان یک عالم دینی از این جهت مهم است که در ایران همواره بین علوم حوزوی و علوم جدیدی که در دانشگاه‌ها تدیس و تحصیل می‌شد، نوعی تقابل وجود داشت. به هر حال در دانشگاه‌ها علوم نوین عمدتاً وارداتی از مغرب زمین تدریس می‌شد و این نهاد علمی نهاد سنتی حوزه و علوم رایج در آن را به چالش می‌کشید و این دوگانگی در سطح وسیعی از حوزه‌های علمیه کشور وجود داشت و به طور طبیعی ذهن همه علمای دینی و ازجمله مراجع عالیرتبه حوزوی را تحت تأثیر خود قرار می‌داد. از این جهت موضع‌گیری امام خمینی به عنوان یک عالم برجسته حوزوی و یک مرجع بزرگ تقلید در قبال نهاد دانشگاه و علومی که در آنجا تحصیل و تدریس می‌شد و نیز افرادی که در آنجا مشغول به تحصیل و تدریس بودند بسیار مهم و واجد ظرفیت برای تجزیه و تحلیل است.
