این حکایت زیبا از گلستان سعدی زمانی به کار می رود که فرد خودخواه فقط به فکر سود رساندن به خودش است و دیگران برایش اهمیتی ندارند اما آیا این راه او را به رستگاری و سعادت می رساند؟