بررسی مطبوعات چاپ کابل 23 ثور 1399

"ضرورت فوری جنگ است یا صلح؟ " ، "غنی و عبدالله باید به گروگان گیری پایان دهند" و "مشکلات عدیده ی کنونی کار خستگی ناپذیر می خواهد"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

ضرورت فوری جنگ است یا صلح؟ عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین امده است:

به‌نظر می‌رسد وضعیت جنگ و صلح به مسیری می‌رود که ضرورت فوری حکومت افغانستان جنگ می‌شود، نه صلح. گروه طالبان از روزی که توافق‌نامه صلح را با امریکا امضا کرده، پیوسته بر شدت حملات‌شان افزوده و به درخواست مداوم افغانستان برای کاهش خشونت پاسخ رد داده است. براساس آمار شورای امنیت‌ ملی در هفته دوم ماه رمضان نسبت به هفته اول، ۳۳ درصد حملات طالبان افزایش یافته است. این گروه تقریبا به درخواست همه‌ی آدرس‌های دخیل در روند صلح و خارج از آن برای کاهش خشونت جواب منفی داده است.

اطلاعات روز می افزاید:

 زمانی که بعد از دو دهه جنگ، طالبان هنوز میانه‌ی خوبی با انعطاف‌پذیری که می‌تواند اساسی‌ترین شرطِ هرگونه مذاکره و رسیدن به صلح باشد، ندارد، اصرار یک‌طرفه برای صلح و غافل‌شدن از دفاع، می تواند وضعیتی را خلق کند که تنها به قوی‌ترشدن طالبان منجر شود. پس وقتی طالبان تعهدی برای صلح ندارند، برای مردم افغانستان این سوال و ذهنیت پیش می‌آید که ضرورت فوری افغانستان جنگ است یا صلح؟ از طرف دیگر، رفتار دوگانه از یک سو حرکات صلح‌آمیز مانند مبادله زندانیان و در طرف دیگر ادامه‌ی جنگ، روند صلح را سردرگم می‌کند. شکی وجود ندارد که این سردرگمی رسیدن به صلح را دشوار می‌کند.

و غنی و عبدالله باید به گروگان گیری پایان دهند عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

از نوزدهم حوت که دو مراسم همزمان تحلیف در افغانستان برگزار شد، ‌دو ماه و چهار روز می‌گذرد. یکی از وعده‌های واضح آقای غنی انتخاب کابینه جدید تا دو هفته‌ بعد از مراسم تحلیف و پایان دادن به فرهنگ سرپرستی بود. با گذشت دو ماه و چهار روز از وعده‌ی آقای غنی مبنی بر گذاشتن نقطه پایان به سال‌ها سرپرستی در اداره‌های دولتی، دیده می‌شود که او باز هم در تطبیق وعده‌هایش ناکام مانده است. در همه‌ی پنج سال کار حکومت وحدت ملی نیز کابینه افغانستان تکمیل نشد. صحبت‌های آقای غنی در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری به گونه‌ای برداشت می‌شد که ظاهراً او از ضعف‌های حکومت‌داری‌اش در سال‌های گذشته درس گرفته است.

هشت صبح می افزاید:

واضح است که توجیه اصلی ارگ مبنی بر معرفی نشدن اعضای کابینه، نرسیدن به توافق سیاسی با آقای عبدالله است، چنین دلیلی توجیه سیاسی دارد اما توجیه قانونی ندارد. غنی و عبدالله باید به گونه‌ی واضح به این نکته پی ببرند که گروگان‌گیری وزارت‌خانه‌ها و نهادهای دولتی، کارنامه‌های سیاسی‌شان را بیش از هر زمان دیگری خدشه‌دار می‌کند. آن‌ها باید بدانند که دوام این وضعیت مردم را بیش از هر زمان دیگری خسته می‌سازد. آن‌ها باید بدانند که تداوم کار با سرپرستان منجر به افزایش مشکلات مردم می‌شود. انرژی حکومت همین اکنون به جای صرف شدن در مبارزه با بیماری کرونا، فقر ناشی از آن، پروسه صلح و مدیریت جنگ، صرف لابی‌گری‌های سیاسی برای به چنگ آوردن وزارت‌خانه‌ها می‌شود.

و مشکلات عدیده ی کنونی کار خستگی ناپذیر می خواهد، عنوان سرمقاله ی روزنامه ی انیس است که در آن چنین آمده است:

هرچند مردم افغانستان از حکومت های مشارکتی به دلیل عملکرد منفی این حکومت ها در زمینه توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و تقویت دموکراسی خاطره خوشی ندارند، اما وضعیت آشفته کنونی و نارسایی های انتخاباتی مواردی اند که زمینه را برای ایجاد حکومت مشارکتی مساعد ساخته است، با وجود این همه معضلات تا رسیدن به موفقیت های بیشتر در عرصه دولت سازی مدرن، ناگزیر هستیم تا بخاطر مهار تنش های سیاسی، برقراری صلح عادلانه، ختم جنگ و مقابله با ویروس کرونا حکومتی با حضور تمامی اقشار جامعه ایجاد کنیم، تا اینکه بتوانیم با مشکلات عدیده یی که امروز دامنگیر ملت و دولت است، مبارزه همه جانبه و صادقانه نمائیم.

در پایان انیس می افزاید:

مردم افغانستان از بزرگان سیاسی کشور انتظار دارند تا اختلاف ها را کنار گذارند و دریک هماهنگی و انسجام ملی با مقدم شمردن منافع ملی و مصالح علیای کشور در محوریت واحد بنام دولت جمهوری اسلامی افغانستان جمع شوندو متفقاً به حل مشکلات کنونی کشور بپردازند.