بررسی مطبوعات چاپ کابل 30 ثور 1399
(last modified Tue, 19 May 2020 13:43:15 GMT )
ثور 30, 1399 18:13 Asia/Kabul
  • بررسی مطبوعات چاپ کابل 30 ثور 1399

"چرا گروه طالبان از توافق سیاسی طالبان ناراضی است" ، "افزایش خشونت ها راه حل نیست" و "با اجماع ملی می توانیم نارسایی ها را علاج کنیم" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

 

روزنامه ی اطلاعات روز در سرمقاله ای تحت عنوان چرا گروه طالبان از توافق سیاسی طالبان ناراضی است چنین نوشته است:

یک روز پس از امضای موافقت‌نامه سیاسی میان عبدالله عبدالله و محمداشرف غنی و پایان بن‌بست سیاسی، کشورهای خارجی دور و نزدیک عمدتا از این توافق استقبال و ابراز خوش‌بینی کرده‌اند. جهت‌های سیاسی داخلی مخالفت جدی با این توافق نشان نداده‌اند. طالبان اما از این توافق راضی نیستند. دلیل ناخشنودی طالبان تا حدی واضح است. وضعیت مطلوب طالبان تشتت و پراکند‌گی در جبهه‌ی نظام قانون اساسی افغانستان است. گروه طالبان در غیبت اجماع نظر در جبهه‌ی نظام قانون اساسی افغانستان و با استفاده از درز و شکاف سیاسی میان سکانداران نظام قانون اساسی، رویای برگشت به امارت اسلامی را در سر پرورانده بود. طالبان با اختلافات سیاسی و آینده مبهم جمهوریت دل‌ خوش کرده بودند تا روی ویرانه‌های آن جشن برپا کنند. اما توافق نیروهای سیاسی و کنار گذاشتن اختلافات، این وضعیت مطلوب طالبان را بر هم زد.

اطلاعات روز می افزاید: 

برای فهمیدن این‌که پایان بن‌بست سیاسی در افغانستان به روند نیمه جان صلح رمق تازه‌ خواهد بخشید یا این توافق به اجماع نظر در جبهه‌ی نظام قانون اساسی افغانستان منجر خواهد شد یا خیر، هنوز زود است؛ زیرا نگرانی از یک بحران درون‌حکومتی وجود دارد که همچنان به‌عنوان عامل بازدارنده عمل کند. در سخنان آقای عبدالله در روز امضای توافق‌نامه سیاسی نگرانی از تنش‌های احتمالی مشهود بود. اما آنچه که فعلا اتفاق افتاده برداشته‌شدن بن‌بست سیاسی به‌عنوان یک مانع جدی بر سر راه صلح است که زمینه‌ی یک همگرایی داخلی بیش از پیش فراهم شده است. برای افغانستان این اتفاق مهم و حیاتی بود.

 

و افزایش خشونت ها راه حل نیست عنوان سر مقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
طالبان باید ایجاد شورای عالی مصالحه را به فال نیک بگیرند. آن‌ها باید به جای جست‌وجوی منافع‌شان در میدان‌های جنگ، هیات مذاکره‌کننده خود را تقویت کنند و دیپلماسی گفت‌وگو و کسب منافع را یاد بگیرند. طالبان باید بیاموزند که چگونه از مسیرهای سیاسی، منافع خود را جست‌وجو کنند و چگونه با تاثیرگذاری دیپلماتیک به خواسته‌های‌شان برسند. 

هشت صبح می افزاید:

طالبان باید به این نتیجه برسند که پیروزی در جنگ ممکن نیست. آن‌ها باید از تاریخ ۵ دهه اخیر افغانستان درس بگیرند. طالبان باید تاریخ را مرور کنند. آن‌ها باید به این باور برسند که هیچ‌گروه سیاسی در افغانستان، طی ۵ دهه اخیر با توسل به زور، خشونت و جنگ نتوانسته در افغانستان به پیروزی مطلق برسد و حکومت مقتدر و دوام‌دار تشکیل دهد.

 

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی انیس که در سرمقاله ای تحت عنوان با اجماع ملی می توانیم نارسایی ها را علاج کنیم چنین نوشته است:
بهتر است که احزاب سیاسی و جریان‌های اثرگذار دیگر نیز با توجه به شرایط کنونی افغانستان به دور یک نظام واحد تمرکز کنند تا گفتگو‌های بین‌الافغانی از یک آدرس مشخص و قوی آغاز گردد تا به یاری پروردگار عالمیان، این گفتگو‌ها منجر به آتش بس دایمی و توافق سیاسی میان حکومت و طالبان گردد، زیرا امضای این توافقنامه نشان داده که افغانان می‌توانند مشکلات ذات البینی خود را با وساطت بزرگان خود حل و فصل کنند و به نارسایی‌ها و ناهنجاری‌ها در کشور نقطه پایان گذارند.
در پایان انیس می افزاید:
مردم افغانستان این بار انتظار دارند تا حکومتی که قرار است در آینده نزدیک کابینه اش را به خانه ملت برای اخذ رأی بفرستد، بتواند با مشارکت همه طیف‌ها و تبار‌های سیاسی در ساختار قدرت، حکومت با پایه‌های وسیع را شکل دهد.