بررسی مطبوعات کابل چاپ کابل 18 جوزا 1399
"امیدواری ها در زیر سایه ی یاس و ناامیدی" ، "کشته شدن نیازی؛ مرگ اعتدال در مقابل افراط" و "خلیلزاد باید ناهمواری ها را از میان بردارد"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.
امیدواری ها در زیر سایه ی یاس و ناامیدی عنوان سرمقاله ی روزنامه ی انیس است که در آن چنین آمده است:
حمله روز جمعه بر کاروان نیروهای امنیتی در ولایت زابل و تلفات انسانی برخاسته از این حمله، فضای موجود را زیر تاثیر خود قرار داده و یأس و ناامیدی را باردیگر مستولی ساخته است. این درحالی است که ادامه آتش بس روزهای عید فطر میان نیروهای امنیتی و طالبان، فضا را برای ایجاد اعتماد بیشتر میان دوطرف تقویت کرده بود و شهروندان نیز از کاهش خشونت ها استقبال نموده و آن را به فال نیک گرفته بودند.
انیس می افزاید:
طالبان بایست بدانند که شیوع ویروس کرونا در جهان و تهدیدهای برخاسته از آن، این گروه را نیز نسبت به هرزمان دیگر سراسیمه نموده و در تنگنا قرار داده است، از اینرو اگر جنگ متوقف نگردد و مانع عرضه خدمات صحی در مناطق تحت کنترول شان شوند، علاوه براینکه در نزد مردم نفرین می شوند، جنگجویان این گروه و خانواده هایشان نیز با مصاب شدن به ویروس کرونا، تضعیف می گردند. بنابراین گذشت زمان و تلاش های کشورهای تسهیل کننده صلح و دولت افغانستان، فرصت های استثنایی و تاریخی را برای دوطرف مساعد ساخته که نباید به سادگی از دست بروند و سبب اضمحلال و چند دسته گی گروه طالبان و ایجاد گروه های تروریستی جدید در افغانستان گردد.
و روزنامه ی آرمان ملی در سرمقاله ای تحت عنوان کشته شدن نیازی؛ مرگ اعتدال در مقابل افراط چنین نوشته است:
شامگاه روز سهشنبه، انفجاری مهمترین منطقه حفاظتشده کابل– وزیر اکبرخان– را لرزاند. این انفجار ناشی از جاسازی بمبی بود که در الماری بوت های مسجد وزیر اکبرخان در قلب منطقه حفاظتشده کابل رخ داد. مقامهای امنیتی به رسانهها گفتند که در اثر انفجار این بمب، سه تن بهشمول مولوی ایاز نیازی، امام مسجد جامع وزیر اکبر خان کشته شدند و هشت تن دیگر نیز زخم برداشتند. ریاستجمهوری بامحکوم کردن این حادثه، آن را کار دشمنان افغانستان خواند. در خبرنامه ارگ به نقل از محمد اشرفغنی رییسجمهوری کشورآمده است که حمله به مراکز دینی و مذهبی مردم افغانستان، حمله بر کرامت انسانها و نوعی جنایت ضدبشری است.
شواهد چنان نشان میدهد که هدف اصلی این انفجار مولوی ایاز نیازی بوده است. او یکی از چهرههای روحانی مطرح در افغانستان بود. دکتورایاز نیازی از دانشآموختهگان رشته الهیات از دانشگاه الازهر مصر بود. او مدرک دکترای خود را از این دانشگاه به دست آورد و سپس در دانشکده شرعیات دانشگاه کابل مصروف تدریس شد.
آرمان ملی می افزاید:
دکتور نیازی را به عنوان یک چهره معتدل روحانی در افغانستان میشناختند. او با تکنولوژی روز جهان آشنا بود و استفاده از آن را کاملاً جایز میدانست. او همچنان طرفدار سرسخت دانشاندوزی دختران بود و دولت را ترغیب میکرد که حتا در مناطق ناامن افغانستان زمینه رفتن دختران به مکتب را فراهم کند. در طول 19سال گذشته، یک تعداد از چهرههای روحانی میانهرو، فقط برای این که جایشان را یک ملای افراطی و طرفدار سلفیزم بگیرد، به قتل رسیدهاند و دولت افغانستان نیز بارها از رشد قرائت بنیادگرایانه و افراطی از دین در افغانستان اظهار نگرانی کرده است. تعدادی از چهرههای روحانی از جمله مولوی ایاز نیازی نیز در اظهار این نگرانی با دولت همراه بودهاند. او در کلاسهای درسش نیز تلاش داشت تا افراطیگری در اسلام را نقد کند و دانشجویان خود را به میانهروی و تساهل رهنمایی کند.
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی هشت صبح که در سر مقاله ای تحت عنوان خلیلزاد باید ناهمواری ها را از میان بردارد چنین نوشته است:
در هفتههای اخیرحکومت افغانستان بارها از بیتمایلی طالبان به صلح سخن زده است. حکومت، طالبان را متهم میکند که به کشتار غیرنظامیان همواره ادامه داده است. حکومت گفته است که از زمان توافق صلح میان طالبان و ایالات متحده نزدیک به یکهزار تن از غیرنظامیان، توسط گروه طالبان «کشته و یا زخمی» شدهاند. خلیلزاد باید در جهت اطمینان دولت افغانستان، تمایل طالبان به صلح را تضمین کند. واقعیت این است که دهها سرباز امنیتی و افراد غیرنظامی در ماههای اخیر در افغانستان کشته شدهاند.
در پایان هشت صبح می افزاید:
خلیلزاد تا برگزاری نشست بینالافغانی، احتمالاً چند چالش دیگر را مجبور است از میان بردارد. چالش اصلی، بیاعتمادی میان دولت و طالبان است. واقعیت این است که طالبان و حکومت هنوز نسبت به یکدیگر بیاعتماد استند. در فضایی که اعتماد نباشد، رسیدن به توافق بسیار مشکل است. فضای بیاعتمادی میان دولت و طالبان با شکلگیری شورای عالی مصالحه باید به حداقل کاهش یابد.