بررسی مطبوعات چاپ کابل 26 جوزا 1399

"چشم انداز تاریک و مبهم شایسته سالاری در تعیینات کابینه" ، "آتش بس اعلام ناشده نباید قطع گردد" و "خلافت و خلافات" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی اطلاعات روز در سرمقاله ای تحت عنوان چشم انداز تاریک و مبهم شایسته سالاری در تعیینات کابینه چنین نوشته است:
معیار اصلی در تعیینات کابینه سهمیه‌بندی براساس توافق‌نامه سیاسی است. با رویکردی که رهبران حکومت دارند، چشم‌انداز شایسته‌سالاری تار و مبهم است. وابستگی‌های قومی، گروهی، سمتی و میزان وفاداری افراد به رهبران حکومت دلیل اصلی تعیینات در کابینه جدید است. رهبران حکومت به مردم وعده‌ی ساختن یک کابینه تخصصی و کاردان را داده‌اند، اما چهره‌هایی که تا هنوز به‌عنوان نامزد وزیر معرفی شده‌اند، خلاف وعده‌ها به مردم است و ترجیحات سیاسی و درون‌تیمی به خوبی قابل دید است. نباید دوباره رسوایی کابینه حکومت وحدت ملی تکرار شود.
اطلاعات روز می افزاید:
نگرانی دیگر بی‌سرنوشتی کابینه است. از پایان تنش‌های سیاسی و توافق تشکیل حکومت مدت زیادی گذشته، اما هنوز برای خیلی از وزارت‌خانه‌ها نامزدوزیری معرفی نشده است. به‌نظر می‌رسد در عمل هنوز دو طرف بر سر تقسیم کرسی‌ها توافق نکرده‌اند. از این‌رو، روند معرفی نامزد وزیران به کندی پیش می‌رود. در وضعیتی که افغانستان قرار دارد، ایجاب می‌کند هرچه زودتر کابینه جدید تشکیل و وضع نابه‌سامان حکومت‌داری بهبود یابد.

و آتش بس اعلام ناشده نباید قطع گردد عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
بر همه معلوم است که صلح و پایان جنگ آرزوی دیرینه مردم افغانستان است. عقب‌مانده‌گی اقتصادی و وابسته ماندن افغانستان به کمک‌های کشورهای دیگر، علتی جز جنگ ندارد. پایان جنگ در افغانستان به معنای آغاز توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. هرچند حکومت افغانستان و گروه طالبان در روزهای اخیر با رهاسازی زندانیان توانسته‌اند حسن نیت‌شان را برای رسیدن به صلح نشان دهند، اما این کوچک‌ترین کار ممکن است. مردم افغانستان در روزهای اخیر شاهد حملات خونینی در شهر کابل و سایر شهرهای افغانستان بوده‌اند، از حمله به اماکن و تاسیسات عامه تا حمله به مساجد و کشتن ملاامام‌ها امید مردم افغانستان به صلح را کم‌تر ساخته است.
هشت صبح می افزاید:
چیزی که معلوم است این است که تمام آنانی که در جنگ کشته می‌شوند، خانواده‌ای سوگوار را برجا می‌گذارند. مردم افغانستان از جنگ خسته‌ند و سال‌ها است بار طاقت‌فرسای جنگ و پی‌آمدهای ناگوار آن را تجربه می‌کنند. طالبان بهتر است به جای میدان جنگ در شرایط کنونی در روی میز مذاکرات حرف‌های‌شان را بزنند.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی آرمان ملی که در سرمقاله ای تحت عنوان خلافت و خلافات چنین نوشته است:
اگر جنبش‌های خلافت‌خواهی در تاریخ مسلمانان بیش‌تر با انگیزه‌های مشروعیت‌گیری دینی و سیاسی و گسترش قلمرو سیاسی پیوند داشت، از قرن بیستم بدین سو عنصر دیگری نیز بر آن افزوده شد که سرشت بیرونی داشته و رشته‌اش به خارج مرز‌های جهان اسلام بر‌می‌گردد. در سال‌های سقوط خلافت عثمانی، جریده‌ی «الهدی» که در قرن نوزده میلادی در فیلادلفیا تاسیس شده بود، مقاله مفصلی در رابطه به خلیفه و خلافت نگاشت و از سه کاندیدای نیرومند خلافت در سه نقطه‌ی جهان پهناور اسلام نام برد که یکی سلطان یوسف در مراکش بود، دیگرش شریف حسین در مکه و سومی امیر امان‌الله خان در افغانستان. این جریده و سایر جراید آن دوران خلافت سلطان یوسف را گزینه‌ی فرانسه برای جهان اسلام خوانده بودند، خلافت شریف حسین را گزینه‌ی انگلیس‌ها و خلافت امان‌الله خان را گزینه‌ی روس‌ها.

در پایان آرمان ملی می افزاید:

آن‌چه امروز هم زیرعنوان پر‌جاذبه داعیه‌ی «خلافت» مطرح می‌شود، همه‌اش به سرنوشت ملت‌های مسلمان ربطی نداشته، بلکه سایه‌ی سنگین دست‌های «مسلمان» و «کافر» فراوانی در پس‌زمینه‌های آن دیده می‌شود که هدفی جز برهم زدن استقرار و انسجام جوامع در دستور کار‌شان نیست.