بررسی مطبوعات چاپ کابل 27 اسد 1399
اسد 27, 1399 11:43 Asia/Kabul
"شورای عالی زنان حمایت از زنان یا ابزار سیاسی رئیس جمهور" ،"چالش های جدید: استرالیا، آلمان و فرانسه مانع رهایی شماری از زندانیان طالب اند" و "تاخیر در آغاز مذاکرات بین الافغانی به معنی ادامه خونریزی است"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروزچاپ کابل است.
شورای عالی زنان حمایت از زنان یا ابزار سیاسی رئیس جمهور عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
در آستانه‌ی آغاز مذاکرات بین‌الافغانی، حکومت افغانستان ساختاری موسوم به «شورای عالی زنان» را به‌منظور «توانمند‌سازی زنان، هماهنگی بین شرکای داخلی و بین‌المللی به هدف تأمین و ارتقای حقوق زنان، برنامه‌ریزی، پی‌گیری و اجرای تعهدات بین‌المللی در مورد حقوق زنان» ایجاد کرده است. براساس اعلام اداره‌ی امور ریاست‌جمهوری، ریاست این شورا را رییس‌جمهور غنی به عهده دارد.
با توجه به کارنامه‌ی دولت افغانستان در حوزه‌ی تأمین و تقویت حقوق اساسی زنان از یک‌سو و سابقه‌ی نگاه سیاسی و منفعت‌محور رییس‌جمهور غنی در زمینه‌ی تشکیل، لغو و تعدیل ساختارهای اداری و نهادها، صدور فرمان تشکیل «شورای عالی زنان» به‌منظور دست‌یابی به اهدافی که ذکر شده است، با ابهام و تردید مواجه است.
اطلاعات روز می افزاید:
اگر اعضای این شورا به‌صورت یکدست از حامیان سیاسی رییس‌جمهور غنی انتخاب شود، تحمیل عنوان «شورای عالی زنان» افغانستان بر آن، از روشن‌ترین مصادیق برخورد سیاسی و پروژه‌ای با موضوع حقوق زنان افغانستان است. باید این فرصت و نگاه مداراجویانه خلق شود که زنانی با دیدگاه‌های سیاسی متنوع و متکثر، موافق و مخالف سیاسی ارگ ریاست‌جمهوری در این شورا عضویت داشته باشند. نباید انتظار داشت که «شورای عالی زنان» افغانستان فقط می‌تواند ساختاری باشد که اعضای آن به‌صورت یکدست حامی سیاسی رییس‌جمهور باشند. اگرچه در اعلامیه‌ی اداره‌ی امور ریاست‌جمهوری آمده که اعضای این شورا از نهادهای مختلف به‌شمول معاونان والیان، نهادهای جامعه‌ی مدنی و نهادهای مدافع حقوق زنان انتخاب می‌شوند، اما واقع این است که بخش عمده‌ای از نهادهای مدنی و مدافع حقوق زنان، تحت نفوذ حکومت هستند.
و چالش های جدید: استرالیا، آلمان و فرانسه مانع رهایی شماری از زندانیان طالب اند عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
طوری که دیده می‌شود، مساله رهایی این زندانیان مساله پیچیده‌ای است و چالش‌های جدیدی برسر راه حکومت افغانستان قرار داده است. از یک‌سو طالبان اشتراک‌شان در مذاکرات صلح را مشروط به رهایی کامل این زندانیان کرده‌اند و از سوی دیگر، کشورهایی که در بازسازی افغانستان و جنگ ضد هراس‌افگنی در کنار حکومت افغانستان سهم داشته‌اند از حکومت‌های امریکا و افغانستان خواسته‌اند تا از رهایی این زندانیان جلوگیری کنند. آن‌چه مسلم است، این است که راه حل ساده‌ای برای این مشکل وجود ندارد. دولت‌هایی که بر این رهایی اعتراض دارند، از خون شهروندان‌شان نخواهند گذشت و رهایی این زندانیان می‌تواند روی روابط افغانستان با این کشورها تاثیر بدی بگذارد.
هشت صبح می افزاید:
اگر حکومت افغانستان به علت فشارهای جدید نتواند شماری از این زندانیان را رها کند، آیا طالبان با این تصمیم حکومت افغانستان موافقت خواهند کرد؟ شاید در روزهای آینده روی این پرسش‌ها بحث‌های بیش‌تری شود. تاکنون حکومت افغانستان درباره درخواست این کشورها، پاسخ رسمی نداده است. هم‌چنان طالبان نیز در این باره چیزی نگفته‌اند. واقعیت این است که تصمیم‌گیری درباره این درخواست‌ها کار ساده‌ای نیست و این تصمیم باید در هم‌آهنگی با جوانب اصلی ذی‌دخل در روند صلح افغانستان گرفته شود.
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی آرمان ملی که در سرمقاله ای تحت عنوان تاخیر در آغاز مذاکرات بین الافغانی به معنی ادامه خونریزی است چنین نوشته است:
برخی رسانه ها گزارش داده اند که شماری از کشورهای غربی مانند فرانسه مخالف آزادی آن عده از زندانیانی که متهم به قتل شهروندان شان هستند، می باشند. طوری وانمود می‌شود که گویا این کشورها مانع آزادی اسرای طالبان اند ومذاکرات به همین علت به تعویق افتاد. اما برخی ها به این باوراند که حکومت افغانستان باوجود تأیید لویه جرگه مشورتی صلح علاقه‌یی به آغاز مذاکرات میان افغان‌ها ندارد و سعی می کند که بهانه‌یی به وجود بیاید که این روند آغاز نشود، زیرا گمان می رود که طالبان فقط حاضر اند روی اتش بس وچگونگی یک اداره مؤقت یاعبوری که انتقال قدرت صورت بگیرد موضوع دیگری را شامل آجندا نخواهند کرد.
در پایان آرمان ملی می افزاید:
شرایط حساس کنونی یگانه راه حفظ وثبات کشور وپایان جنگ اتحاد همه نیروهای مطرح به شمول قوای نظامی کشوراست، طالبان باید بدانند که تا پیروزی نظامی بسیار فاصله دارند. شورای عالی مصالحه باید ابتکار را از ارگ گرفته نخست باید ایجاد شده وسپس روند مصالحه را رهبری نماید.
کلیدواژه
