مطبوعات کابل 2 قوس:نمایش رای اعتماد مجلس افغانستان

"نمایش رای اعتماد مجلس" ، "مجلس مثل اراده ی غنی و عبدالله نیست" و" بهای پنهان کاری" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

نمایش رای اعتماد مجلس عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین امده است :

بحگاه اول قوس، شروع یک روز خونین دیگر برای کابل بود. تروریستان، دو دستگاه رگبار راکت را سوار بر دو موتر کوچک‌ باربری مانند انتقال راحت موتر بار خربوزه و کچالو، به دو نقطه‌ی شهر مستقر کرده ‌بودند. حوالی ساعت 9، پایتخت آماج فرود 23 فیر راکت قرار گرفت؛ چونان 23 ضربه‌ی پی‌هم خنجر بر پیکر خسته و بی‌دفاع کابل. بنا بر آمار رسمی، دست‌کم 8 نفر جان باخت و 31 تن دیگر زخمی شدند.

در فاصله‌ی 6 ساعت از وقوع این رویداد خونین، دو نامزد وزیر سکتور امنیت، وزارت‌های دفاع و داخله، به ترتیب با 85 و 87 درصد رأی موافق، رأی اعتماد مجلس را دریافت کردند. تضاد و منافات میان این دو اتفاق، یکی از برجسته‌ترین «واقعیت‌های» افغانستان است. واقعیتی که به تفسیر دیگر در واقع «تقدیر از ناکارآمدی، ناکامی» است. هضم این دو رخداد در یک روز، اگرچه دشوار و مایه‌ی حیرت و تعجب است، اما «واقعیتی» است که از سال‌ها به این‌سو در افغانستان جاری و رایج بوده است.

اطلاعات روز می افزاید :

آنچه در جلسه‌ی موسوم به «ارائه‌ی طرح و برنامه‌های نامزدوزیران» در مجلس نمایندگان رخ داد، یک شوی تأسف‌‌بار بود. غلظت نمایشی‌بودن سخنرانی نامزدوزیران در جلسه‌ی عمومی مجلس به مفهوم «ارائه‌ی طرح و برنامه»، بیش از هر کسی برای نمایندگان مجلس مبرهن و مسلم است. دو طرف در یک جلسه‌ی نمایشی و در جریان سخنرانی نامزدوزیران در مورد طرح و برنامه‌های‌شان و ادای گوش سپردن نمایندگان به این سخنرانی‌ها، به توافقات و تعاملاتی که در مهمانی‌ها و دیدارهای شبانه میان آن‌ها صورت گرفته، فکر ‌می‌کنند.

ومجلس مثل اراده ی غنی و عبدالله نیست عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است :

نمایندگانی که با رییس جمهور نزدیک هستند، روز گذشته به نامزدوزیران غنی، رأی تأیید دادند. به همین شکل، نمایند‌گان وفادار به رییس شورای عالی مصالحه ملی به نامزدوزیران عبدالله، رأی اعتماد دادند. بخش قابل توجهی از آرا هم قبلاً شناور و سیال بود. سرنوشت این بخش از آرای مجلس در جریان ماه‌های گذشته در هتل‌های لوکس و مهمان‌خانه‌های کابل تعیین شده بود. تردیدی باقی نبود که از بین ده نامزدوزیری که هفته‌ی گذشته برنامه‌های خود را ارایه کرده بودند، حتا ضعیف‌ترین آن‌ها نتواند رأی اعتماد کسب کند.

هشت صبح می افزاید :

قابل یادآوری است که رأی تأیید نمایند‌گان به ده نامزوزیر کابینه محاسنی هم داشت. آن‌ها با تأیید وزیران پیشنهادی غنی و عبدالله گامی به جلو برای تشکیل کابینه برداشتند. حسن دیگر این کار آن بود که هیچ نامزدوزیری به دلیل تعلق به یک تبار، مذهب و زبان خاص از سوی مجلس رد نشد؛ مشکلی که در گذشته بارها اتفاق افتاده بود. با وجود این محاسن، نمی‌توان تاوان ناشی از غیبت «برنامه» در رأی نمایندگان به نامزدوزیران را جبران کرد. این تاوان بسیار سنگین است و شاید سال‌ها بر شانه‌های مردم باقی بماند.و

و نگاهی می اندازیم به  روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان بهای پنهان کاری چنین نوشته است :

بارها دیده شده که مسوولان امنیتی و همه نهادهای حکومتی سعی در پنهان‌کاری و کوچک‌شمردن فجایع تروریستی دارند تا شاید بار مسوولیت‌های خودشان را کم کنند و یا شاید کمتر انتقادها متوجه آن‌ها شود، ولی این نوع برخورد مسوولان به زیان جمهوری و به نفع طالبان تمام می‌شود. پیامد کوچک‌شمردن حوادث امنیتی و تلاش برای پنهان‌کردن ابعاد گسترده فجایع ناامنی سبب می‌شود که امکان اقدام متناسب با آنچه روی داده، سلب شود و یا در طرح پیش‌گیری ممکن است درک درستی برای مسوولان ایجاد نشود.

در پایان راه مدنیت می افزاید :

نشر اطلاعات دقیق اعم از سنجش و نشر میزان خسارات، آمار جان‌باختگان، زخمیان و پیامدهای طولانی حملات طالبان بر زندگی روزمره مردم لازم و احساس می‌شود. یعنی با نشر اطلاعات دقیق می‌توان جنگ روانی طالبان را خنثا کرد. افزون بر این، فهرست‌سازی جنایت‌های گروه‌های تروریستی با جزئیات ریز و درشت دقیق توسط دولت و با همکاری نهادهای مدنی داخلی و سازمان‌های بین‌المللی برای پیگرد قراردادن تروریستان چه اکنون و چه فردای گفتگوهای صلح نیز لازم و ضروری است تا گفتمان صلح را با اجرای عدالت بتوان به سرانجام رساند و دایمی کرد.

باز هم تاکید مردم این است که سرپوش گذاشتن بر جنایت‌های گروه‌های تروریستی، نمی‌تواند سرپوشی برای کوتاهی در انجام مسوولیت مقام‌ها شود.