مطبوعات کابل 18 قوس: باج دهی به طالبان تا کجا

"پیشرفت در مذاکرات دوحه، فاصله ها بسیار زیاد است" ، "استفاده ی ناصواب از بودجه ی ملی" و "باج دهی به طالبان تاکجا"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی هشت صبح در سر مقاله ای تحت عنوان پیشرفت در مذاکرات دوحه، فاصله ها بسیار زیاد است چنین نوشته است:

با توجه به مفردات اجندای طرفین، هنوز فاصله میان خواست‌های دو طرف زیاد است و پیش‌بینی می‌شود که مذاکرات اصلی بر سر مواد اجندا نیز زمان‌بر باشد.

مواد پیشنهادی اجندای طرفین حاکی از فاصله عمیق دو گفتمان است. هرچند طالبان در این مواد از ادعای امارت گذشته‌‌، اما پسوند ابهام‌آمیز «اسلامی» را در هر بند آن گنجانیده‌اند.

دولت افغانستان نیز در ماده اول قانون اساسی، «دولت جمهوری اسلامی» خوانده شده است. هم‌چنان در ماده سوم قانون اساسی افغانستان آمده است که در افغانستان هیچ قانون نمی‌تواند مخالف معتقدات و احکام دین مقدس اسلام باشد. با این حساب این نظام و این قانون اساسی هویت اسلامی دارند، اما معلوم نیست که منظور طالبان از «نظام اسلامی» چیست؛ شاید با شروع گفت‌وگوها بر سر این مواد، حدود و ثغور نظام اسلامی مورد نظر طالبان روشن شود.

هشت صبح می افزاید:

امیدواری این است که در ادامه این مذاکرات حدود و ثغور خواست‌های طالبان بیش‌تر روشن شود تا هیأت مذاکره‌کننده دولت نیز به نماینده‌گی از مردم افغانستان حدود و ثغور خواست‌های خود را با جانب طالبان مورد بحث قرار دهد. همین اکنون نیز هیأت مذاکره‌کننده دولت خواست‌هایش را که در هم‌سویی با خواست مردم افغانستان و کشورهای کمک‌کننده است، با طالبان در میان گذاشته است. امید مردم افغانستان این است که طالبان خواست‌های‌شان را با واقعیت‌های افغانستان کنونی مطابقت بیش‌تر دهند، در غیر آن نمی‌توان به موفقیت این گفت‌وگوها امید زیاد بست.

و استفاده ی ناصواب از بودجه ی ملی عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

محمداشرف غنی، رییس‌جمهور کشور همواره بر صرفه‌جویی در قراردادها و مصارف بودجه عامه تأکید کرده است. مقام‌های حکومتی نیز بارها اعلام کرده‌اند که میلیون‌ها افغانی را در موارد مختلف صرفه‌جویی کرده‌اند. اداره تدارکات ملی مدعی است که تاکنون ۶۶.۲۵ میلیارد افغانی را در قراردادها صرفه‌جویی کرده است. صدیق صدیقی، سخن‌گوی رییس‌جمهور نیز روز دوشنبه در نشست خبری گفت که آقای غنی در مصرف بودجه کد ۹۱ همیشه دقت کرده و همواره تلاش شده است که از مصارف و ضایع‌شدن منابع جلوگیری شود. اما آنچه در فهرست مصارف بودجه کد ۹۱ پالیسی آمده است، نشان می‌دهد که ریخت‌وپاش‌ها برخلاف سخن مقام‌های حکومتی است. بخش قابل توجه از این کد برای خرج دسترخوان، کرایه خانه، کرایه موتر زرهی یا خریداری آن و معاشات امتیازی و مسائلی از این دست به مصرف رسیده است. بنابراین، کجای این کار صرفه‌جویی و دقت است؟

اطلاعات روز می افزاید:

 واقعیت این است که در سطح کلان چگونگی مصرف و نظارت از بودجه ملی افغانستان نیاز به بازنگری دارد و در سطح کوچک‌تر نحوه‌ی مصرف کد ۹۱ پالیسی نیاز به صراحت، وضاحت بیشتر اصولی، قانونی و نظارتی دارد. تخصیص بودجه و صلاحیت رییس‌جمهور باید در مصرف از کد ۹۱ پالیسی تعریف و محدود شود. وگرنه این رویه که به‌جای کمک به قربانیان جنگ، کارمندان خدماتی که معاش بخورونمیر دارند و یا کمک و یا سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌ها در حالت‌های پیش‌بینی‌ناپذیر، همچنان بودجه این کد صرف خرید موتر ضد گلوله، کرایه‌ی خانه، خرج دسترخوان و سفرخرچ مقام‌های نزدیک به حکومت و بلندپایه خواهد شد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان باج دهی به طالبان تاکجا چنین نوشته است:

گرچه مردم به شدت از عملکرد مسوولان و کارگزاران ناراضی‌اند، اما همچنان خواهان این نظام‌اند و عدم مشارکت مردم در رای به کارگزاران سیاسی به معنای مخالفت با نوع نظام نیست. مردم در جبهۀ مبارزه با طالبان از موضع دولت حمایت می‌کنند، چنانکه با وجود قربانی‌های فراوان همچنان خواهان این اند که انتظارات و مطالبات‌شان از مجرای دولت تامین شود. مردم هرگز و در هیچ جا از طالبان خواستار تامین امنیت و بازسازی نشده‌اند، زیرا یقین کامل وجود دارد که این گروه باعث ویرانی و ثبات کشور است.

رسانه‌ها نیز علی‌رغم انتقادها از مسوولان و مقامات هنگامی که بحث بر سر جمهوریت و قرائت طالبان از دولت و نظام مطرح می‌شود، در کنار دولت ایستاده و سرسختانه از نظام جمهوری حمایت کرده‌اند تا آنجا که رسانه‌ها همواره برای طالبان هدفی جنگی بوده است.

درپایان راه مدنیت می افزاید:

این که یک نهاد دولتی اعلام می‌کند که با طرح آموزش کودکان در مساجد، به دنبال قوی کردن هویت اسلامی جامعه است (که خواست طالبان نیز است) دقیقا تیشه زدن به ریشه مشروعیت نظام جمهوری است. ماموریت جمهوریت تربیت انسان با تفکر آزاد و خلاقانه است و تفکر طالبانی زدودن اندیشیدن از افراد جامعه.تا هنگامی که دولت راهبردهای کلان و رویکرد مبارزه با طالبان را تغییر و اصلاح نکند، مردم و رسانه‌ها را با خود همراه نکند و روان‌سازی جریان اطلاعات را به سوی خنثاکردن جنگ روانی طالبان هدایت نکند، این خطر هست که مشروعیت نظام از بین برود؛ چیزی که طالبان به شدت منتظر آن است.