مطبوعات کابل 9 جدی: رسوایی سه سناتور
"رسوایی سه سناتور" ، " ستیز بیهوده علیه شجاعت زنان" و " پول ، اسلحه ی برتر طالبان در برابر نیروهای امنیتی است" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.
روزنامه ی هشت صبح در سرمقاله ای تحت عنوان رسوایی سه سناتور چنین نوشته است :
مأموران امنیت ملی سه عضو مجلس سنا را هنگام اخذ رشوت در بلخ بازداشت کردهاند. نماینده دادستانی کل هم در جریان بازداشت این سناتوران حضور داشته است. بازداشتشدگان عضو هیأتی بودهاند که از سوی مجلس سنا برای بررسی ادارات عوایدی بلخ مأمور شده بودند. مبلغی که به عنوان رشوت برای آنها پیشنهاد شده، ۴۰ هزار دالر بوده است. این موضوع کتباً به مجلس سنا هم اخبار شده است.درباره مأموران خدمات ملکی بلخ که مبلغ فوق را به عنوان رشوت برای این سه عضو مجلس سنا پیشنهاد کردهاند، معلوماتی در دست نیست. تاکنون روشن نیست که چه کسی/کسانی این مبلغ هنگفت را به عنوان رشوت برای این سناتوران پیشنهاد کردهاند. همچنان مشخص نیست که هدف آنها از پیشنهاد این رشوت چه بوده است.
هشت صبح می افزاید :
بیبی گل غنی، باری مجلس نمایندگان را به دکانی برای خرید و فروش رأی تشبیه کرده بود. قبل بر آن، بعضی از مردم هم لقب «سرای شهزاده» را که بزرگترین بازار تبادله اسعار در کشور است، به این نهاد داده بودند. این نوع نگاه نسبت به این نهاد یکشبه شکل نگرفته است. این نگاه معلول خطاهای متواتری است که نمایندگان مجلس مرتکب آن شدهاند و مردم هم این خطاها را دیدهاند. البته چنین نگاهی تاکنون در برابر مجلس سنا، به رغم آنکه بعضی از اعضای آن به فعالیتهای فراقانونی متهم هستند، وجود نداشته است. هرگاه جرم این سه سناتور متهم به رشوهخواری ثابت شود، نگاه مردم نسبت به این نهاد نیز دستخوش تغییر خواهد شد.
پیشنهاد رشوه یا درخواست رشوت تا سقف ۴۰ هزار دالر امریکایی، رسوایی کوچکی نیست. این فعل در کنار آنکه جرم است، بدنامکننده نیز است. لذا برای پیشگیری از چنین اتفاقاتی، باید به پرونده این سه سناتور به شکل عبرتآموز آن رسیدهگی شود. دستگاههای عدلی و قضایی کشور باید تمام ابعاد حقوقی این پرونده را بررسی کنند. با این پرونده نباید برخورد سیاسی شود.
و ستیز بیهوده علیه شجاعت زنان عنوان سرمقاله ی روزنامه ی راه مدنیت است که در آن چنین آمده است :
ستیز گروه طالبان با زنان و بانوان، در این اواخر در افغانستان در قالب کشتن بانوان فعال بهنمایش گذاشته شد. ترور ملاله میوند در ننگرهار و فرشته کوهستانی در کاپیسا نشان میدهد که چنین گروههایی حضور زنان را در جامعه برنمیتابند.
وقتی زنان در دوحه قطر در برابر طالبان قرار گرفتند و آنان را به چالش کشیدند، طالبان تنها کاری که میتوانستند انجام دهند نگاه نکردن به زنان بود. آن نگاه نکردن به معنای انکار بود و پیامد انکار حذف و نابودی است.
راه مدنیت می افزاید:
سخن نهایی اینکه نسل جدید افغانستان راه خود را آمدهاند و هیچ گروهی نمیتواند آنها را نادیده بگیرد. امروز زنان و دختران این سرزمین به مرحله ای از آگاهی و شجاعت رسیدهاند که طالبان توان مهارشان را ندارند. این نسل همچنان بهپیش میروند
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان پول ، اسلحه ی برتر طالبان در برابر نیروهای امنیتی است چنین نوشته است :
گزارشهای موجود نشان میدهد که ۳۰۰ پاسگاه امنیتی در کندهار، تخلیه شده تا به دست طالبان بیافتد و نیروهای امنیتی ساحهی تحت کنترل را رها کنند.
گزارشها در مورد تحویلدهی پاسگاهها در ولایت کندهار، نشان میدهد که اکثر آنها در نقاط حساس و در حال جنگ قرار داشته که در صورت مقابله میتوانستند به طالبان صدمه جدیای را وارد کنند.
تمام معاملههای غیرقانونی در ارتش، ریشه در ادارههای دولتی در مرکز و شهرهای افغانستان دارد که به شکل پنهانی، با برقراری تماسهای از راه دور صورت میگیرد. البته پیش از این نیز حدس و گمانهایی در مورد چنین فسادی در ارتش وجود داشت که نشان میداد بسیاری از مقامهای امنیتی در ولایتهای ناامن بهخاطر به دست آوردن پول، فرمان تخلیه پاسگاهها را صادر میکنند اما؛ تا بهحال هیچیک از نهادهای رسمی و معتبر در کشور چنین ادعایی نکرده بود.
بررسی تازهی هیئتی از مجلس سنا، نشان میدهد که معامله ی ۳۰۰ پاسگاه امنیتی در سه ولسوالی ولایت کندهار صورت گرفته است.
در پایان صبح کابل می افزاید:
جنگ افغانستان، بدون جلوگیری از فساد گسترده مالی، نمیتواند به صلح برسد. سیاستمداران کشور در ماههای اخیر بهدنبال دستیافتن به یک توافق همهجانبه با طالباناند که بر اساس آن، صلح سرتاسری را در کشور پیاده کنند اما؛ با وجود فساد مالی در صف فرماندهان ارتش و عدم سیستم مبارزاتی مشخصی در برابر چنین فساد، گروه طالبان را از هرگونه توافق بازخواهد داشت.
طالبان با دیدن انگیزه مخدوش در حکومت برای مبارزه با فساد، ترجیح خواهند داد که بدون گفتوگو و دردسرهایش، با اقدام به معامله با مقامهای ارتش، نقاط حساس کشور را تصرف کنند