Pars Today

"یا آتش بس یا هیچ چیز دیگر" ، " بی برقی پایتخت حاصل خطاهای مسوولان است" ، " کارنامه ی توافق سیاسی ،ناکام " ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

یا آتش بس یا هیچ چیز دیگر عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

مردم منتظر توافق روی برقراری آتش در اسرع وقت در دور دوم مذاکرات است. همزمانی جنگ و مذاکرات تنها برای طالبان ممکن سود داشته باشد، برای مردم افغانستان ادامه این وضعیت باخت است. تاکنون هرچه که مذاکرات جدی‌تر شده، طالبان بر شدت جنگ افزوده است. در سه ماه گذشته که هیأت‌های مذاکراتی دو طرف زیر سقف‌های مجلل هتل شرایتون در دوحه مصروف مذاکره بودند، در افغانستان هر شام و سحر نان مردم افغانستان به خون تر بود. واقع‌بینانه این است که پیش از توافق روی هرچیزی، طالبان باید مسأله‌ی آتش‌بس را قبول کنند. این کار از یک طرف خواست مردم افغانستان است و از طرف دیگر، با روح مصالحه هم‌خوانی دارد.

اطلاعات روز می افزاید :

آتش‌بس مذاکرات صلح را معنادار می‌کند. تجربه بسیاری از مذاکراتی که به صلح منجر شده همین است. اگر جای دور نرویم، در توافق امریکا با طالبان، تا زمانی که طالبان متعهد به توقف خشونت نشد، مذاکرات شکست خورد، اما زمانی که طالبان توقف جنگ با امریکا را پذیرفتند، دو طرف به توافق رسیدند.

و بی برقی پایتخت حاصل خطاهای مسوولان است عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

بارها گفته شده است که بعضی از ادارات و مقامات دولتی قروض خود به شرکت برشنا را نپرداخته‌اند. چرا برق آن‌ها قطع نمی‌شود؟ این کار آن‌ها خیانت به شرکتی است که مسوول خدمات‌رسانی به مردم است. فراتر از آن خیانت به کل ملت است. اگر اراده خدمت به مردم موجود است و اگر طرحی برای خودکفایی در زمینه برق ریخته شده است، باید جلو سوء استفاده‌ها گرفته شود و با مقروضان در روشنایی قانون رفتار شود.

هشت صبح می افزاید : 

در کل وضعیت سکتور برق در کشور خوب نیست. بی‌برقی و تاریکی کنونی می‌رساند که راه رفته دولت در جریان سال‌های گذشته در این زمینه غلط بوده است. اگر به این راه غلط ادامه داده شود، باز هم تاریکی بخشی از زنده‌گی مردم خواهد بود. اگر شمه‌ای از درک در نزد مسوولان امور موجود است، باید راه و روش برق‌رسانی به مردم را عوض کنند. در غیر این صورت، در زمستان هر سال باید در تاریکی زیست و یا برای روشنایی خانه‌ها از وسایل ماقبل برق کار گرفت. مساله تنها روشنایی خانه‌ها هم نیست، مردم در تمامی فعالیت‌های روزمره و به‌ویژه فعالیت اقتصادی خود به برق قدرت‌مند و منظم نیاز دارند. این نیاز اما با برق بی‌نظم کنونی و هدیه همسایه‌ها رفع نخواهد شد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان کارنامه ی توافق سیاسی ،ناکام چنین نوشته است:

در بخش سوم توافق سیاسی گفته شده که مشارکت سیاسی و تقسیم قدرت در کابینه باید مساوی باشد. بر این اساس هر یک از رهبران می‌توانند ۵۰درصد کابینه را تعیین کنند. در مورد تعیینات بالارتبه هم باید مکانیزمی شکل می‌گرفت که مطابق آن، تعیینات با موافقت هردو طرف انجام می‌شد.در عمل، کابینه فعلی با حضور ده نفر از طرف آقای عبدالله ایجاد شده که به این ترتیب می‌توان گفت حضور وی در این قسمت نه ۵۰درصد که حدود ۳۷درصد بوده است.در مورد تعیینات در قسمت والی‌ها هم آقای غنی تابه‌حال حداقل ۱۸والی معرفی کرده، اما دیده نمی‌شود که از طرف عبدالله واقعا کسی معرفی شده باشد.والی‌هایی هم که ظاهرا از طرف وی بوده کسانی بوده‌اند که با مذاکرات مستقیم رهبران قومی در تیم عبدالله با ارگ تعیین شده‌اند و نه با دخالت خود عبدالله.

درپایان راه مدنیت می افزاید : 

آقای عبدالله تمایل یا توانی برای اجرایی‌کردن کامل مفاد توافق‌نامۀ سیاسی ندارد. شاید یک از عوامل ناتوانی آقای عبدالله ناامیدی و قطع همکاری هم‌پیمانان و رهبرانی باشد که قبلا در تیم وی حضور داشتند و اینک به ایجاد روابط سیاسی دیگر روی آورده‌اند.می‌توان گفت این دومین پیمان و توافق سیاسی میان دکتور غنی و داکتر عبدالله است که با قبول شکست از جانب عبدالله به پایان می‌رسد.