بررسی مطبوعات کابل 4 عقرب
جنگهای گسترده در شمال و جنوب، بحثِ صلح با حکمتیار، بحث مذاکراتِ پنهانی با طالبان و سایر تحولاتِ جاری در کشور، همه و همه این بحث را مطرح کرده که افغانستان در حالِ غرق شدن در بازیهای قومی و استخباراتی است.
چاه نکنید تا در چاه نیفتید عنوان سرمقاله ی روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است :
آنچه در کشور میگذرد، مردم را به یک اضطراب و نگرانیِ بزرگ دچار کرده است جنگهای گسترده در شمال و جنوب، بحثِ صلح با حکمتیار، بحث مذاکراتِ پنهانی با طالبان که یک طرفِ دولت که ریاست اجراییاست از آن خبری ندارد، و سایر تحولاتِ جاری در کشور، همه و همه این بحث را بالا کشیده است که افغانستان در حالِ غرق شدن در بازیهای قومی و استخباراتی است.
به نظر میرسد که ارگ ریاستجمهوری در آمدنِ حکمتیار به کابل، آرزوهای تباریِ خویش را در هیأتِ حذف و یا دستکم انزاوی برخی جریانهای سیاسیِ متعلق به سایر اقوام، نزدیک به تحقق میبیند و گمان میکنـد که اگر طالبان به عنوانِ ضلع سومِ این بازی با آنان همداستان شوند، دیگر مجالی به گروههای رقیب باقی نمیماند و آنها میتوانند افغانستان دلخواهِ خویش را به جهان معرفی کنند.
ماندگار می افزاید:
اگر واقعاً آقای غنی چنین قصد و نیتی داشته باشد و رویکردهایش نسبت به مسایل را بر این اساس تنظیم و تعقیب کنـد، بهطور حتم در چاهِ باورها و سیاستورزیهای قومیِ خویش سقوط خواهد کرد، همانطور که دکتر نجیبالله و حکامِ سلفش نیز در این چاه سقوط کردند. اکنون که معاون اولِ ریاستجمهوری، جنرال عبدالرشید دوستم، بهطورِ علنی از قومگراییهایِ آقای غنی لب به شکایت گشوده و بهنحوی زنگِ خطر را برای ارگ به صـدا درآورده، به آقای غنی توصیه میکنیم که از بازیهای قومی و تباری انصراف دهد و به سوی مردم بازگردد و پشتون و غیرپشتون و لوگری و غیرلوگری را به یک چشم ببیند و یقین داشته باشد که ،چاهکن تۀ چاه است!
و نبود استراتژی یا مبارزه ناکام با مواد مخدر عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان است که در آن چنین آمده است :
پارلمان روز گذشته وزرای داخله، صحت عامه و مبارزه با مواد مخدر را استجواب کرد. سئوالات در حقیقت تکراری بود و جوابها نیز طبق معمول تکراری و مبهم. افغانستان با حقایق تلخی روبرو است که به گفته وزیر صحت عامه با یک سونامی خاموش روبرو هستیم. امسال تولید مواد مخدر 43 فیصد افزایش یافته است و سه میلیون تن در کار و بار مواد مخدر مصروف هستند.
نویسنده می افزاید : .
وکلا در پارلمان بیشتر از ناکامی مبارزه با کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر صحبت کردند، اما بحث اصلی این است که دولت به معنای واقعی استراتژی مشخصی برای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان دارد ولی با این وجود این مبارزه با شکست مواجه شده است و در اصل هیچ استراتژی و برنامه مشخصی برای مبارزه با مواد مخدر وجود ندارد، تا چه رسد به این که شکست خورده باشد.
و به سراغ روزنامه ی چراغ می رویم که در سرمقاله ای تحت عنوان جنرال جنجال می آفریند چنین نوشته است :
اخیرا جنرال دوستم؛ معاون اول ریاست جمهوری و احمدضیا مسعود؛ نماینده رییس جمهور در امور اصلاحات و حکومت داری خوب از چگونگی از انحصارگرایی در ارگ و نادیده گرفته شدن نقش خود، انتقاد و ابراز ناخوشنودی کرده اند. جنرال دوستم در حضور رسانه ها گفت که رییس جمهور کسی را که پشتو حرف بزند و از لوگر باشد، خوش دارد و دکتر صاحب عبدالله هم کسی راکه تاجیک ولو ناتوان هم باشد، خوش دارد.
آنچه جنرال دوستم در روزهای اخیر بارها روی آن تاکید کرده این است که وی ولایات شمالی کشور را کاملا از وجود تروریست ها پاکسازی می کند و تا برقراری امنیت کامل این مناطق به کابل بر نخواهد گشت. اما این ادعا تا چه اندازه می تواند واقعی و عملیاتی باشد؟
درپایان چراغ می افزاید :
اگرچه دوستم توانسته است در برخی مناطق پیشروی کرده و امنیت را برگرداند اما این پیشروی ها بیشتر شبیه مسکِن های مقطعی است تا راه حل های بنیادین و واقعی.
حقیقت این است که مساله امنیت شمال کشور امری ریشه ای است که حل و فصل آن برنامه ای بلند مدت می طلبد؛ حضور مقطعی دوستم و پیشروی های بدون پشتوانه دردی از بحران شمال کشور را دوا نخواهد کرد و به نظر می رسد ادعای دوستم یک بلوف تبلیغاتی و رسانه ای است تا حرفی منطقی و عملیاتی.