Pars Today

"طالبان قدرت جنایت پیشگی خود را به نمایش می کشند"، "سرنوشت صلح در شرایط تازه" و "امارت منسوخ و فرار از نشست استانبول" مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی اطلاعات روز در سرمقاله ای تحت عنوان "طالبان قدرت جنایت پیشگی خود را به نمایش می کشند" چنین نوشته است:

از نظر اخلاقی جنایت‌هایی که این روزها طالبان در افغانستان مرتکب می‌شوند، غیرقابل بخشش و انحطاط انسانیت است. گروگان‌گیری طالبان از غیرنظامیان و مسافران در شاهراه‌های کشور، تیرباران افراد بی‌گناه و غیرنظامی نشان می‌دهد این گروه‌ از هر عمل برای رسیدن به اهداف سیاسی‌ خود استفاده می‌کند و پروای قواعد و هنجارهای اخلاقی و انسانی را ندارد. برای‌ آن‌ها جان مردم ملکی و بی‌گناه اهمیت ندارد و در بند این نیستند که این اعمال‌شان، جنایت‌های بشری شمرده می‌شود. این روحیه‌ی گروه طالبان بارها منجر به فاجعه‌ی انسانی شده و دست به کشتار جمعی مسافران زده است. بنابراین، کارنامه‌ی اخلاقی رفتار طالبان با شهروندان سیاه و تاریک است.

اطلاعات روز می افزاید:

طرف دیگر ماجرا دولت است. حکومت در برابر رویکرد جنایت‌پیشگی طالبان برخورد جدی ندارد. به‌عنوان مثال قتل غیرنظامیان به‌دست طالبان در مسیر غور-کابل یا غور-هرات بی‌پیشینه نیست. در سال ۱۳۹۳ طالبان چهارده مسافر را در میسر غور-کابل تیرباران کردند. اما برای امنیت این شاهراه در عمل حکومت هیچ کاری نکرده و به طرز وحشتناکی نگرانی مردم را نادیده گرفته است. حکومت در مقام یک تماشاچی به طالبان اجازه می‌دهد که هر روز شهروندان را گروگان بگیرند و سر ببرند و تیرباران کنند. بی‌تفاوتی در برابر مرگ شهروندان، منجر به قدرتمندترشدن گروه طالبان شده و بر نفرت از مقامات حکومت کمک کرده است.

و سرنوشت صلح در شرایط تازه عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

همسایه‌های افغانستان به دلیل آسیب‌هایی که از جنگ افغانستان دیده‌اند و یا خواهند دید، از ادامه جنگ در این کشور حمایت نمی‌کنند. در عین زمان، آن‌ها مخالف بازگشت «امارت اسلامی طالبان» به افغانستان هستند.

فراتر از همسایه‌های افغانستان، روسیه، هند و ترکیه از کشورهایی در سطح منطقه هستند که قصد دخالت فعال در تصمیم‌گیری‌ها برای آینده افغانستان دارند. موضع هندی‌ها و روس‌ها در پیوند به سرنوشت طالبان و آینده سیاسی افغانستان کمی روشن‌تر است. ترک‌ها تاکنون در این خصوص موضع بسیار روشن اختیار نکرده‌اند. هندی‌ها با بازگشت «امارت اسلامی طالبان» به افغانستان مخالفت دارند و طرفدار ادغام این گروه در دولت کنونی هستند. روس‌ها باور دارند که جنگ و صلح افغانستان سه طرف اصلی دارد: دولت، گروه‌های سیاسی مخالف آن و گروه طالبان. به همین دلیل، روسیه از نظام سیاسی در افغانستان حمایت می‌کند که نماینده‌گان تمام این طرف‌ها در آن حضور داشته باشند. سهم احتمالی که روس‌ها برای طالبان در قدرت در آینده افغانستان در نظر گرفته‌اند، چیزی حدود سی درصد خواهد بود.

هشت صبح می افزاید:

برای موفقیت روند صلح افغانستان در شرایط تازه نیاز است که تضاد منافع در سطح داخلی کاهش یابد و همه طرف‌ها متناسب با واقعیت‌های موجود برای آینده تصمیم بگیرند. بدون انعطاف‌پذیری طرف‌های اصلی داخلی ممکن نیست که مذاکرات صلح به نتیجه مطلوب برسد. هم‌چنان نیاز است که به نگرانی‌ها و خواسته‌های همسایه‌ها و قدرت‌های منطقه‌ای ذی‌نفع در یک سطح متعادل رسیده‌گی شود. نادیده گرفتن هر یک از این همسایه‌ها و قدرت‌ها در معادلات آینده افغانستان، می‌تواند تضاد منافع بین طرف‌های اصلی جنگ و صلح در سطح داخلی را افزایش دهد. 

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان امارت منسوخ و فرار از نشست استانبول چنین نوشته است:

تعلل طالبان برای اشتراک در نشست استانبول، خبر از این می‌دهد که هنوز این گروه تروریستی، به موفقیت از راه جنگ فکر می‌کند و انتظار منطق گفت‌وگو و صلح از آن، زیادی است. چیزی که باعث شده است طالبان دست رد به نشست استانبول بزنند، نداشتن طرح و برنامه از سوی این گروه تروریستی است؛ چون، تنها طرح دست‌داشته‌ی این گروه که امارت اسلامی است، از سوی همه کشورهای دخیل در مناسبات افغانستان رد شده و این گروه اگر قرار باشد در نشستی اشتراک کند، باید طرح دیگری غیر از امارت اسلامی داشته باشد؛ طرحی که بتواند اقوام و گروه‌های مختلف افغانستان را در خود جا دهد.

در پایان صبح کابل می افزاید:

حالا که جامعه‌ی بین‌المللی و کشورهای دخیل در مناسبات افغانستان، از سرکشی طالبان و عدم حضور شان در گفت‌وگوهای صلح مطمین استند، بهتر است که فشارها بر این گروه افزایش داده شود تا از این خواب خرگوشی بیدار شوند و بپذیرند که نسل امروز افغانستان، نیازها و ارزش‌های جدیدی دارد و قرار است آن که از کوه پایین می‌شود، وسط آنان زندگی کند؛ نه این که آنان به کوه بالا شوند و مانند طالبان زندگی کنند.