مطبوعات کابل 18 ثور: ترجیح طالبان جنگ است

"ترجیح طالبان جنگ است"، "مجازات اداره به جای مسوول" و" طالبان به صلح باور ندارند" مهمترین عناوین سرمقاله های امروز چاپ کابل است.

ترجیح طالبان جنگ است عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

در زورآزمایی دولت و طالبان هر دو طرف می‌کوشند که دست بالا در جنگ را نشان دهند. طالبان در این چند روز عمدتا ولایت‌های مهم را هدف قرار داده‌اند. تلاش می‌کنند با سقوط تمام یا بخش‌هایی از این ولایت‌ها نشان دهند که توان سقوط حکومت افغانستان از طریق نظامی را دارند. اما انصافا به‌ رغم مشکلات جدی مدیریتی که در ساختارهای امنیتی افغانستان از جمله وزارت دفاع وجود دارد، در این چند روز عملکرد نیروهای امنیتی افغانستان ستودنی است. این نیروهای اجازه نداده‌اند که طالبان به اهداف خود برسند. هرچند دست‌آوردهایی کوچکی داشته‌اند؛ اما همزمان متحمل تلفات سنگینی شده‌اند که خود نشان‌دهنده‌ی دست بالای نیروهای امنیتی افغانستان در میدان جنگ است. به همین دلیل تاکتیک طالبان این روزها متمرکز بر استفاده از حملات انتحاری و ماین‌های کنارجاده‌‌ای است؛ رویکرد جنگی که خود به معنای ضعف در میدان جنگ است

اطلاعات روز می افزاید:

شکست یا پیروزی در این جنگ تنها بستگی با جان‌فشانی نیروهای امنیتی در خط مقدم جنگ ندارد. مدیریت درست جنگ تعیین می‌کند که وضعیت به نفع چه کسی رقم بخورد. شدت جنگ همزمان در چند ولایت و جنگ‌های پراکنده در تمام ولایت‌ها نشان از آن دارد که طالبان در تلاش‌اند انرژی خود را در یک نقطه متمرکز نسازند، بلکه حضور خود را در بخش‌های مختلف به دولت نشان دهند خنثاکردن چنین رویکرد جنگی طالبان به مدیریت درست نیروهای امنیتی و استفاده از امکانات نظامی در دولت افغانستان بستگی دارد. در شجاعت و ایثار نیروهای امنیتی ملی افغانستان تردیدی نیست اما عقبه‌ی فرماندهی متزلزل و نامطمئن در سطح رهبری جنگ، اختلاس در آب و غذا و مرمی، و ابهام در راهبرد جنگی، مشکل اصلی نیروهای امنیتی افغانستان است

و مجازات اداره به جای مسوول عنوان سرمقاله ی روزنامه ی صبح کابل است که در آن چنین آمده است:

رییس‌جمهور غنی، روز سه‌شنبه «۱۴ ثور» در مراسمی به بهانه‌ی «هفته‌ی معارف»، گفت: «تنها دو اداره ۱.۶ میلیارد دالر را بند انداخته است. هر اداره‌ای که پس از این بودجه‌اش را مصرف کرده نتواند و مصارف ادارات در ساختار تعهدات‌شان در یک سال انجام نشود، بودجه‌ی این ادارات به سایر ادارات منتقل خواهد شد.»
این حرف آقای غنی در نقش رییس‌جمهور افغانستان، تا این که تصمیمی باشد برای آوردن اصلاحات، تصمیمی است عجولانه و عوام‌فریب برای تحریف افکار عمومی و بسترسازی برای فساد و خویش‌خوری بیش‌تر. اگر چنین اداره‌هایی در دولت وجود دارد، به معنای این نیست که مشکل از اداره باشد؛ حتما افرادی در این اداره مسئولیت دارند که کفایت و درایت مصرف بودجه را ندارند و آقای غنی به عنوان رییس‌جمهور –کسی که همه تعیینات بست‌های کلیدی از زیر دستش می‌گذرد-، به جای مجازات یا تنبیه افراد در این ادارات، به تنبیه ادارات می‌پردازد.

صبح کابل می افزاید:

 اگر در اداره‌ای بودجه به مصرف نمی‌رسد، مشکل اداره نه که مشکل افراد – مسوول -  در آن اداره است و برای آوردن اصلاحات، نباید به جای مسئولان اداره، خود اداره را مجازات کرد و بودجه‌اش را به حساب دیگری واریز کرد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی آرمان ملی که در سرمقاله ای تحت عنوان طالبان به صلح باور ندارند چنین نوشته است:

زلمی خلیل زاد فرستاده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان به رسانه ها گفت که طالبان برای اشتراک شان در نشست استانبول تمایل نشان داده اند.این در حالی است که طالبان حملات شان را برضد نیروهای امنیتی کشور و مردم افغانستان شدت بخشیده اند و در این شب و روز هرچه در توان دارند می خواهند آن را به کار گیرند.سوال اساسی این است که طالبان این همه امکانات جنگی و لوژستیکی را برای پیش بردن جنگ شان از کجا به دست می آورند و از کجا حمایت می شوند؟پاسخ این سوال بسیار روشن است، طالبان را نظامیان پاکستانی حمایت می کنند و این همه امکانات را برای آنها فراهم می سازند یعنی طالبان برای اهداف پاکستانی ها در افغانستان می جنگند و ابزاری اند در دست نظامیان پاکستانی.

در پایان آرمان ملی می افزاید:

حال که مذاکرات صلح آغاز شده و کشورهای ذی‌دخل در قضیه‌ی افغانستان همه روزه موضع می گیرند و اعلامیه صادر می کنند، پاکستان نیز از مذاکرات و تأمین صلح در افغانستان دم می زند.از یک طرف گفته می شود که حکومت پاکستان بر طالبان فشار وارد کرده است تا در نشست استانبول شرکت کنند، اما از سوی دیگر، نظامیان پاکستانی به طالبان دستور می دهند که جنگ و خشونت شان را افزایش دهند.یعنی پاکستان کمافی السابق بازی دوگانه را در قضیه افغانستان ادامه می دهد.